Jeetje ik had nooit van mezelf verwacht dit te doen. Goed ik ben een jongen, kerel, man, vent maar op dit moment even helemaal niets. Een relatie van 23 jaar, mijn jeugliefde, het is over.
Even heel eerlijk ik zag het aankomen. Baan kwijt, eigen leven leiden, nachten internetten, en pas naar bed gaan als zij thuiskwam (nachtdienst met verstandelijk gehandycapten). Zelfs na verschillende pogingen van haar om mij wakker te schudden dat het niet langer kan zo op deze manier, drong het blijkbaar niet tot mij door. Om een lang verhaal kort te maken, 5 maanden ben ik bij haar weg, woon 2 straten verderop, hou nog steeds ongelooflijk veel van haar, mijn zoon (zie ik geregeld), en mijn herder. Tijdens het verwerken van dit alles, komt er bovenop dat zij aandacht krijgt van een persoon en meer voor hem gaat voelen, wat resulteerde in: langs m`n oude voortuintje fietsen en m`n ex, haar mogelijke nieuwe vriend, m`n zoon en mijn trouwe viervoeter gezellig aan de tuintafel zitten te eten. Tuurlijk ik zal hier overheen komen, maar het leven kan hard zijn.
Het leven kan inderdaad
Het leven kan inderdaad keihard zijn Johnny! Maar praat er goed over, probeer voor jezelf uit te vogelen hoe het zo gelopen is en probeer daar iets mee te doen, je hebt er nu de tijd voor, maar neem die ook! Ik heb ook nog veel tijd nodig om alles te verwerken, dat heeft gewoon tijd nodig, neem / wil kleine stapjes nemen, dan zal je zien dat het langzaam beter gaat!
sterkte
Bram
het helpt
Johnny dat is gewoon erg!
Ik kan me heeeeel goed voorstellen hoe dat voelde...
Er veel over praten. Ook over schrijven. Kan op deze site gelukkig!
Misschien gaat het ooit wennen. Dat hoop ik ook voor mezelf.
Ik wens je heel veel sterkte. En schrijf gauw weer, het helpt.
Liefs,
Geraldine.
dank je
Hoi Geraldine wat ongelooflijk tof van je dat je een reactie hebt gegeven dank je. Ik ben nieuw hier. Ik wil ook graag jou een steuntje in je rug geven, maar ik ken je verhaal niet.
John