Aangezien ik een heel erg drukke werk week heb, ga ik mijn vriendin niet veel zien. Gisteren belde ik haar even en het gesprek was zonder enige wrijving. Aan het einde vroeg ze me of ik boos was over gisteren. Ik antwoorden dat ik haar lief vind. Ik ben blij dat ze door heeft dat ze dan erg lullig doet. Ik heb vaak na zo'n vraag eerlijk gezegd wat ik voelde, maar dat had een nieuwe ruzie tot gevolg. Ik vind dat ik had moeten zeggen dat ik verdriet had. Vandaag stuurde ze me een sms of alles goed ging (werkdag van 5 tot 21), erg lief van haar.

Mrs_miggins, Femmie en Boa bedankt voor jullie reacties! Ja, het is tijd om ook weer eerlijk te zijn naar mijn eigen gevoelens toe. Alleen dat doen wat ik zelf wil. Maar wat als de situatie weer slecht wordt. Ikzelf heb geen invloed op de situatie. Het is haar stemming die omslaat. Dit kan ik zeggen omdat ik nooit vergelijkbare situaties heb met andere mensen (ook ex'en). Ik ben over 't algemeen vrolijk en rustig, wordt niet snel boos en probeer pratend dingen op te lossen.

Maar als 't weer klote wordt? Ik heb vaak aardig en rustig gereageerd. Geen verandering. Ik ben ook wel boos geworden, de situatie werd erger. Ook heb ik vol overtuiging gereageerd, sprak ik met mijn hart wat ik vond van de situatie. De situatie werd erger. Wat kan ik nog meer? Gewoon weg gaan? (Heb ik ook wel eens gedaan. Zonder ruzie, gewoon gezegd dat ik weer naar huis ging. De situatie werd erger.

Ik kreeg verwijten, dat ik niet bij haar was terwijl ze het juist zo nodig had. Maanden later heeft ze het er nog over. Dat is ook het probleem. Al die verwijten die ik krijg over dingen die ik zou doen en die ik niet (bewust? (ik ga soms aan mezelf twijfelen)) doe. Dat is gewoon niet leuk meer.

Wat zouden jullie doen als het weer onweer wordt?

Boa, ik heb je reactie aandachtig gelezen. Je wijst me op een iets waar ik nog niet aan gedacht heb. Ik schrok er een beetje van, zit ik te geven terwijl ze niet wil omdat ik liefde terug wil? Omdat het iets met me doet zit je misschien wel dicht bij de waarheid. Ja, ik wil haar veel geven. Ik luister ook veel, al wil ze de laatste tijd niet veel zeggen. Daar krijg ik verwijten over, maar de mogelijkheden om te vertellen geef ik veel. Ik krijg zoiezo veel verwijten en wil graag iets met die dingen doen zodat we verder komen. Maar als je veel geeft en er is ook nog een moment waarop je steun nodig heb dan wil ik graag die arm van haar om me heen en de lieve woorden. De woorden die eigenlijk op zo'n moment nooit komen. Boa, je schrijft dat het veel over mij zegt. Kan je vertellen wat jij denkt dat het over mij zegt. Ik ben erg benieuwd naar je mening.

Wat nu. Door de drukte zie ik haar niet. We gaan zaterdag een lang weekend weg. Ik wil idd doen waar ik zin in heb en geen energie meer geven. Mijn energie is zo goed als op, ook door de drukte en de stress op 't werk. Maar hoe te reageren als het weer moeilijk wordt? Bij alles wordt 't alleen maar erger, behalve als ik uren lang haar vertel hoe leuk ze is, hoe mooi en wat ik allemaal in de toekomst wil. Dan krijg ik een dag later een sms en bedankt ze me voor de lieve dingen die ik zei en dat het zoveel geholpen heeft. Maar ik kan niet meer lief zijn tot op de bodem. Van haar hoef ik geen energie, vrienden, gezelligheid en rust helpen mij er altijd weer boven op. Maar wat als het weer mis gaat? Ik weet het niet.