Nee Roel, helaas niet....
Lees mijn onderschrift, dat is 'de pil'

Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!

Waarom is er geen weg meer terug Ron 037???
Ik heb namelijk geleerd dat het NOOIT te laat is om iets te veranderen, want het leven is veel te kort. Als je de kans krijgt om iets goed te maken moet je die met beide handen aangrijpen! Ik hoop dat het sowieso voor mij weggelegd is dat ik ooit de kans krijg om dingen te veranderen, zelfs in een verbroken relatie... of is het ontzettend naief van me?

Groetjes Pino

bedankt voor je reactie!! Ja het is zo ontzettend doodzonde dat je na 1 grote crisis het maar meteen opgeeft...waar is die strijdlust eigenlijk gebleven? Komt dat door de maatschappij waar zo ontzettend hoge eisen aan ons gesteld worden??

Ongelooflijk dat als je bijv. al 50 jaar samen bent 7 x een crisis kunt meemaken, maar dan is het wel zo dat die mensen die het overkomen is, een enorme strijdlust in zich hebben, en ik ben denk ik ook zo iemand..Ik geef niet snel op, heb veel doorzettingsvermogen en ben vrij koppig en dat heeft helaas zo zijn voordelen en nadelen..

Ik vind het zo jammer van mij en mijn ex en kan het maar slecht accepteren dat mijn ex niet denkt van: het is nooit te laat want anders was het zeker goed gekomen tussen ons! Maar mijn ex durft niet meer en zijn gevoel voor mij is helaas weg. Ook al zit mijn hart misschien op de juiste plaats maar helaas heb ik ook fouten gemaakt waardoor mijn ex zijn gevoelens voor mij verdoofd waren. Geen ernstige dingen of zo maar doordat ik mezelf niet meer was.

Maar goed, omdat ik nieuw ben, vertel me eens jouw verhaal wat er is gebeurd?

Groetjes Pino

Beste Pino, mijn verhaal had ik al weken geleden hier neergezet, maar omdat je nieuw bent en het misschien niet kan vinden (want heb het onder rubriek "verhaal"gezet i.p.v. bloq) heb ik het voor je gekopieerd en hier neergezet:

Hallo allemaal

Ik lees hier al een tijd, maar zal ook even mijn verhaal schrijven. Ik ben dus Roel en kom oorspronkelijk uit (032) Lelystad en ben 29 jaar. 4 jaar geleden had ik mijn ex-vriendin leren kennen in een kroeg in nijmegen (ik en mijn vrienden dachten; he! laten we is even heel ergens anders gaan stappen). Daar zag ik haar, ik verzamelde al mijn moed en maakte een praatje en jawel..we waren op slag verliefd. Ik was toen 24 en zei vertelde dat ze 18 was, na een paar weken kwam de aap uit de mouw, ze bleek 16 te zijn maar vertelde dat ze 18 was omdat ze anders bang was om me kwijt te raken, omdat we ondertussen al heel verliefd waren opelkaar kon ik haar daarom niet meer loslaten.

Na 1 jaar gingen we samenwonen in Almere. Net als elke relatie hadden we ups en downs, maar hadden ook veel lol, maar dat was normaal, we werkten allebei. Af en toe (eens in de ongeveer 6 weken) namen we de auto naar nijmegen om haar vader, moeder en familie te bezoeken.

Om een lang verhaal kort te maken; 3 maanden geleden, moest ik voor mijn werk een maandopleiding volgen in Den Haag en zou ook daar doordeweeks overnachten. Zij zou haar rijbewijs halen in Nijmegen en dat maandje bij haar ouders doorbrengen ergens wel fijn dachten we, kon ze haar ouders ook zien. Ze volgde een rijcursus van een maand daar. In het weekend kwam ik naar nijmegen om haar te zien. Het leek wel alsof ze ietsiepietsie afstandelijker werd nadat ik haar kwam opzoeken. Na die ene maand kwamen we weer terug in Almere. Bij de eerste de beste ruzie vertelde ze dat ze haar biezen ging pakken en weg zou gaan terug naar nijmegen. Dat heeft ze ook gedaan....Een maand geleden heb ik dus gehoord dat ze verliefd was geworden op de rijinstructeur van 48 jaar. Ze willen metelkaar samenwonen....Mijn hele wereld stortte in...Ik heb haar 2 maanden lang gesmeekt om terug te komen en dat ik bereid was voor haar naar nijmegen te verhuizen. Maar ze was bot en meedogenloos.....Het eens altijd zo lieve en mooie meisje was bot en meedogenloos...

Ik heb ook besloten na 2 maand om geen contact meer op te nemen, hoewel het heel erg zwaar en pijnlijk voor mij is. Ik kan snachts nog steeds niet goed slapen en krijg haar gewoon geen seconde uit mn hoofd. Overal zie ik herrineringen. Na 2 maand ben ik geen steek verder.

Beste Pino, dat was destijds mijn verhaal en ik wilde nog aan toevoegen dat je vooral de fout niet bij jezelf alleen moet zoeken, ik weet zeker dat je ex ook fouten had, waar 2 vechten hebben nooit 1 schuld, je ex was zeker ook geen engeltje.

groetjes roel

Ja Roel zeker is mijn ex geen engeltje en ik ga hem ook niet ophemelen of zo. Zelf ben ik ook geen engeltje maar we hadden denk ik alleen maar de beste bedoelingen gehad voor elkaar. Ik ben slechthorend dat houdt dus in dat ik zonder mijn gehoorapperaatje niet meer veel hoor maar m?ɬ©t dat ding hoor ik vrij veel alleen het verstaan is wat moeilijker voor mij. Daarvoor moet ik iemand aankijken om te kunnen verstaan en wat dat betreft is mijn ex daar geweldig in geweest! Hij heeft echt alles uit de kast getrokken om daar mee om te gaan en dat was ook geen probleem meer voor ons.

Maar doordat er bepaalde dingen tussen mijn ex en mij zijn gaan staan waar we niet uitkwamen, ben ik zo bang dat er geen jongen voor mij zal zijn die zo met mijn gehoorprobleem om kan gaan zoals mijn ex dat kon. Hij had echt zijn hart op de juiste plaats,
want het is toch niet niks, een horende jongen die met een slechthorende meid een relatie heeft...voor alle duidelijkheid ik heb best vriendjes gehad die ook net als ik slechthorend is maar dat is toch erg zwaar in sommige opzichten dus ik ben van mening dat ik beter met een horende jongen een relatie kan hebben. Begrijp me niet verkeerd dat is absoluut niet slecht bedoeld of zo, beste leden!!

Ik ben echt blij dat ik deze site heb gevonden, dat was op aanraden van een vriendin die werd onderhand een beetje moe van mij hihi
maar ze bedoelde het goed.

Dus hiermee heb ik weer een beetje over mezelf verteld en ga weer even verder kijken naar andere leden hun verhalen want dit leidt me wel een beetje af maar toch soms heb ik echt een brok in mijn keel omdat ik soms moet huilen omdat sommige verhalen zo herkenbaar zijn. Ik hoop echt dat dit mij helpt, zelfs misschien tips en adviezen kan vinden hoe ik door moet om dit verdriet te boven te komen. Ik zal eerlijk zijn: ik hoop zelfs dat dit mij ook helpt om mijn ex beter te begrijpen en misschien zelfs bestaat er een kans om mijn ex ooit weer te kunnen laten merken dat het nooit te laat is voor ons!! Stom he maar zo voel ik me gewoon. Misschien heel naief of wat dan ook maar de tijd zal het uitwijzen. In ieder geval geef ik nooit op!!

Tot gauw, liefs Pino