Ik moet er klaar mee zijn. Bijna een jaar geleden verliet jij mij, uit het niets zomaar... We zouden een maand later op vakantie gaan ik was druk met spullen verzamelen.
Ik begreep het niet en nog steeds niet eigenlijk.
Hoe kan het gevoel zo plots weg zijn?
En wat zei jij nou? “Je houdt ook niet meer van mij” maar we zijn pas 7 maanden samen en alles ging goed.
Dan heb jij nooit van mij gehouden toch?
Nee je bleef volhouden dat dit wel zo was.
En oke relaties komen en gaan maar waarom heb ik dit steeds op deze manier?
Het voelt alsof er wat mis met mij is en ik voel me alleen.
En weetje ja ik heb je losgelaten en ja ik houd niet meer van je. Maar wat zo’n pijn doet, is dat jij dingen beloofde die ik voor het eerst in mijn leven geloofde.
Je bent niet de persoon die ik dacht dat jij was en nee dit is niet omdat jij het uitmaakten.
Nee omdat jij geen respect voor mij hebt, je liet mensen slecht over mij praten. Je liet onbekende mij bedreigen, en op het moment dat ik je vroeg waarom? Moest ik jou met rust laten.
Jij vond mij triest dat ik na 3 maanden er nog niet overheen was.
Waar is die jongen die elke dag vertelde hoe geweldig ik was? Waar ik uren lang mee kon lachen en klieren.
Waar ik alles tegen kon vertellen en jij tegen mij.
Die mij zei dat hij altijd voor mij klaar zou staan.
Maar op het moment dat ik jou nodig had, jij niks van je liet horen.
Ik heb nooit een Sorry gekregen of een hoe gaat het nu met je?
Gek genoeg had dat mijn zelfvertrouwen veranderd:
En ja we willen geen vrienden zijn maar als we elkaar tegenkomen doe jij net of je mij niet kent.
En weetje wat zo’n zeer doet, jij hebt dit niet jij hebt geen verdriet bij elke herinnering zoals ik deze heb.
Jij kan door, zonder vragen.
Soms hoopte ik dat jij een reden had om zo lelijk te doen.
Maar ik heb niks gedaan.
Gek genoeg gun ik je geluk en liefde.
Ik hoop dat jij kan vinden wat je zoekt.
Ik moet mij erbij neerleggen dat ik door moet zonder antwoorden.
Ik moet je elke dag weer een beetje meer loslaten.
Het gaat beter echt... Maar ik schaam me dat het zo lang duurt.
X
Liva88
Hey je hoeft je echt niet te schamen hoor.
Dat is net mooi dat je iemand bent met een goed karakter die nog echt in de liefde geloofd...
De tegenpartij was er gewoon al vroeger mee bezig om het uit te maken, daarom staat die veel verder in het verwerkingsproces.
Ik kan je alleen maar zeggen dat de tijd in jouw voordeel tikt, op een dag ben je van je verdriet grotendeels verlost en kun je misschien iemand nieuw ontmoeten die het wél waard is.
Deze persoon was gewoon niet voor jou bestemd, laat ons hopen dat het "LOT" bestaat.
Concentreer je nu maar vooral op jezelf verder te ontwikkelen, maakt jou alleen maar aantrekkelijker!
btw ik denk nog altijd met weemoed terug aan een relatie die 7 jaar geleden is uit gegaan, in het begin heel fel maar nu na al die jaren heb ik het grotendeels aanvaard. Het gemis is er nog steeds maar ik kan nu wel dankbaar zijn voor de mooie herinneringen die ik aan haar heb.(ook al is ze niet meer van mij, ze is wel een deel van mijn leven geweest)
Heel herkenbaar..
Hey Liva88's,
Ik las je blog en ik herken jouw situatie heel erg in mijn situatie:
https://www.ldvd.nl/relatie-plotseling-beëindigd
Daarom vond ik het de moeite waard om hierop te reageren.
Hoe gaat het inmiddels met je na ruim 1,5 jaar?
Ik ben zelf ook na 5-7 maand plotseling aan de kant gezet, ze mistte me niet meer. Dus ik vraag me nu ook echt af of ze wel ooit van me heeft gehouden.
Ik kan het me niet voorstellen!!
En ook ik "had het na 7 week nog altijd geen plekje gegeven, en moest maar doorgaan met mijn leven". Terwijl zij maanden daarvoor waarschijnlijk al afscheid had genomen van me, dus al veel verder was!!
Maar ze heeft nooit met me gepraat over haar twijfels of gevoelens!
En dat kwetst mij het allermeest.
En ook bij mij heeft ze nooit meer iets van haar laten horen, hoe het me gaat ofzo. Terwijl ik ook altijd zo goed voor haar ben geweest, en niks verkeerds heb gedaan.. Het is voor mij nu 4 maand geleden, maar doet nog elke dag pijn. Hopelijk kan je mij vertellen hoe lang dat bij duurt/ heeft geduurd?
Sterkte!