ik heb nu paar keer zo heel veel gelezen op die site, www.liefdescursus.nl en ik ga het vast nog heel vaak doen. maar het helpt echt... gewoon soort schop onder je kont hehe... ik vind het niet altijd super goed maar er staan toch dingen in dat ik denk van ja je hebt gewoon gelijk!! echt een aanrader voor iedereen!!!!

kuzz

hoi hoi, ik merk dat ik het toch wel fijn vind om hier eens te schrijven, reacties doen me wel goed...

mijn verhaal is misschien beetje stom in vergelijking met sommige van jullie maar ik vind het toch best vervelend..

steeds als ik iemand leuk vind of een jongen mij, maakt niet zoveel uit dan is het in het begin altijd super leuk, leuke dingen doen samen, strand bios samen dagje weg, bellen tot diep in de nacht, je kent het wel verliefd zijn. maar dan om een of andere reden gaat het contact en alles na 4 tot 6 weken ineens weg. we smsen niet meer gevoel verdwijnt en binnen 8 wekene is het altijd wel weer over... ik weet echt niet hoe het komt. altijd is het wel eens uitgesproken dat wel elkaar leuk vinden dus ik kan het me echt niet allemaal verbeelden. soms ben ik wel een beetje koppig en dan is het van ja als ji jniet smst, nou dan ik ook niet. maar nu de laatste paar keer heb ik er echt wel mn best voor gedaan en toch gaat het steeds fout... ik weet echt niet hoe het komt, iemand een goed idee misschien??

hoi hoi iedereen.... ik ben hier nu voor de eerste keer met mn verhaal...

het is een heel lang verhaal maar ik zal het beetje kort houden... ik heb nooit echt lange relaties omdat ik me nooit open stel voor iemand. ik ben heel afwachtten en ik vertrouw niet zo snel mensen. in een tweede kans geloo fik niet, het vertrouwen dat er was is dan toch al weg. maar nu had ik na een jaar weer iemand leren kenne die ik toch wel heel erg leuk vond. hij is best ook verlegen dus het moest van mijn kant komen, dat maakte het niet makkelijker. maar goed ik had besloten echt mn best te doen en te zorgen dat het deze keer wel goed zou gaan. maar hij had het beetje moeilijk met alles omdat het nogal nieuw was voor hem zei hij. dusja wat doe je dan dan geef je hem tijd, of niet? maar nu zei hij twee weken terug dat er ineens iets veranderd was (naja heb ik moetten vragen natuurlijk) wat wist hij niet maar hijvond me nog wel leuk maar niet leuk genoeg, goh d8 ik dat hoor ik vaker na 6 weken.... ik was echt zwaar pissed of. als je wist hoe hij die dag daarvoor was, zo lief en zo echt en dan hoor je gewoon dat hij je toen al niet meer leuk vond. het ergste is misschien nog wel dat ik d8 dat hij wel eerlijk zou zijn over zijn gevoel. bedoel je gaat toch niet beetje leuk lopen doen als je weet dat je haar niet wil. zeker niet beetje met iemand liggen vrijen als dat juist zo moeilijk is voor jou... heel blij ben ik wel dat dat niet van mij uit is gekomen, anders was het vast ook nog allemaal mijn fout. maar waar het dus op neer komt dat hij nu na 2 weken een ander heeft en dat ik het deze keer wel echt erg vind.... hij spookt verdorie hele dagen door mijn hoofd, dan merk je pas hoe goed je geheugen is eh als je iemand wil vergeten.

gisterenavond had ik echt het besluit genomen om verder te gaan met mijn leven. Maar toen belde hij weer. Hij komt vanavond bij me slapen. Hij had vandaag de kou getrotseerd en een keitof kerstgeschenk voor me gaan halen zei hij. Niets meer duidelijk, waarom?
Als hij niets meer voor me voelt, waarom dan nog naar mij komen en voor me zorgen? Hij laat me niet in de steek zegt hij, maar weet niet of hij een relatie aankan. Hij wil vrijheid. Ik hoop dat ik vanavond emotioneel niet instort.

Maandag net voor de feestdagen. Mijn ventje heeft me zaterdag verteld dat hij niet meer verder wil. Ik zie hem nog steeds ongelooflijk graag. wat te doen? Ben gisteren van de ene vriend naar de andere gereden en weer terug. Kon het niet aan om thuis met allemaal die herinneringen te zitten.

Mijn ventje stuurt me nog steeds sms-jes, precies of er is niks gebeurd. terwijl ik hem gisteren aan de telefoon had, en hij me zei dat hij tijd nodig had. en dat hij geen verplichtingen meer wil, en geen druk.

Ik word verscheurd door emoties.Ik wil van deze rotte wereld weg.

ik had sinds twee jaar een ongelooflijke relatie met een fantastische jongen. Het begon allemaal heel spannend. we hadden elkaar gevonden via een datingsite.

Eerst ongelooflijk veel gemaild, toen overgegaan op bellen. Het was fantastisch, ik had het gevoel thuis te komen toen ik hem voor de eerste keer zag.Ik was 28, hij 27. Hij zag maar 1 probleem. Niemand wist dat hij homo was.
Hierover maakte ik geen problemen, ik zei dat ik alle tijd van de wereld had om op hem te wachten, en zou hem alle tijd van de wereld geven om alle emoties van de relatie met mij te verwerken. Hij komt van een heel streng gezin, met mama aan kop. vreselijk nu ik de situatie zelf vanbinnen ken. Hij heeft een job in het hospitaal, en hij heeft nog een eigen zaak in bijberoep. dus veel tijd had hij niet, maar op zaterdagavond kwam hij steeds langs. We sliepen samen, maar om half vijf moest hij naar huis. Om half zes was mama wakker, en hij moest het huis binnensluipen voor ze wakker werd. Vreselijk vond ik dat. Er ging geen dag voorbij zonder dat we twee, drie soms wel vier keer met elkaar belden, en daarnaast stuurden we ook veel berichtjes.

Tot nu toe ben ik eigenlijk vrijwel alleen verhalen tegengekomen van mensen die het niet zelf uit hadden gemaakt. Ook wel logisch, voor de 'achterblijver' is het toch het zwaarst neem ik aan. Zij waren bang dat ze niets meer zouden betekenen voor hun 'ex' (vreselijk woord). Ik kan uit ervaring stellen dat dit absoluut niet zo hoeft te zijn.

Nu ben ik dan ook degene die het uit heeft gemaakt. Na bijna 1 1/2 jaar sloegen de twijfels bij mij hard toe. En daarvoor eigenlijk ook wel, maar nooit zo erg als toen. Waar ze precies vandaan kwamen, weet ik niet, en ik wist niet goed hoe ik er mee om moest gaan, hij was mijn eerste echte vriend. Ik heb er over gesproken met hem en we besloten 'ons' nog een kans te geven, we wilden allebei niet dat het zou eindigen. Echt, ik wilde zo graag dat het nog goed zou komen. Net als iedereen wilde ik dat het voor altijd geweldig zou blijven, maar dat gebeurde niet. En ik vond het verschrikkelijk, maar heb het een maand later toch uitgemaakt.