Zoveel mensen, toch alleen

Het was weer eventjes hoog tijd dat ik even van me af ging schrijven. Stel het al een paar dagen uit omdat ik dan weer vind dat ik me eigen een aansteller. Maar goed daar komt ie dan….

Zoveel mensen om me heen, en toch voel ik me alleen. Ik weet op het moment niet wat ik met mezelf aan moet. Als of niemand me begrijpt. En telkens krijg ik de vraag of ik hem terug wil. Ja op die moment wil ik hem terug. Al weet ik zelf heel erg goed dat ik dat niet moet doen. Ik ben meer dan een ping pong balletje. Iemand die zo met me om is gegaan verdient geen 2de kans. Maar toch, zo hij nu voor me staan weet ik dat ik hem ‘neem’. Oke zelf weet ik ook heel goed, dat gaat niet gebeuren hij wil me toch niet terug. En ik hoop dat ik er langzaam aan er boven kan gaan staan. Ik ben meer waard. Iemand die me zo heeft gekwetst is mij niet waard.

Ik wordt er gek van dat mensen telkens mij te ‘lief’ vinden. Omdat ik het maar telkens voor hem opneem ondanks alles. Tuurlijk neem ik het voor hem op, ondanks ik er nu zoveel verdriet om heb wil niet zeggen dat ik in een keer niet meer van hem hou. Maar goed dat snappen mensen op een of andere manier niet. Ik zit er echt door heen, kan dit tot nu toe dan ook mijn diepte punt noemen. Kan gewoon echt niet met heel de situatie om gaan. Bij mijn vorige relatie heb ik het aan zien komen maar nu verre van.

Ik doe zo mijn best om er op uit te gaan, dingen ondernemen met vrienden maar heb echt een motivatie van 0. Door alles is mijn eigenwaarde zoveel minder, en schaam ik me op een of andere manier. Wil zo graag sterker in me schoenen staan en doe ook me best, misschien te veel me best. Al moet ik zeggen dat ik toch wel trots ben op mezelf, het niet smsen of contact zoeken. Als ik met hem sms komt het van zijn kant.

Behalve dat ik deze week zijn hulp heb gevraagd, achteraf stom maar goed dat is dan al te laat. Heb hem gevraagd of hij met mij een keer wil praten over EMDR. Dit heeft hij zelf ook ondergaan en 20september ben ik aan de buurt. Juist hem heb ik gevraagd omdat ik verder niemand kenden. Maar achteraf weet ik nu ook dat ik dit doe om contact met hem te krijgen, hij zou me die avond bellen. Dat kwam er niet van en hij beloofde me voor de 20ste te bellen. Dus daar laat ik het maar bij en zie het wel, ik ga er niet meer achteraan want baal al genoeg omdat ik juist hem om hulp heb gevraagd. Voel me zoon stommerd, maarja terug draaien kan niet.

Ik zit er op het moment zo verschrikkelijk door heen. Pfffff
Liefs

Myosotis's blog
login of registreer om te reageren

Zon, 09/09/2012 - 19:01 — BellaVita

Herkenning

Ik haal zoveel herkenning uit jouw verhaal. Elke dag gaan mijn gevoelens met me lopen, ik zou hem zo terug willen terwijl mij verstand zegt niet doen. Hij heeft helemaal niet aangegeven mij terug te willen, dus ik hoef er niet eens over na te denken. Toch denk ik over als....

Jij bent sterk geweest om niet te contacten, ik heb dat helaas niet vol gehouden. De gehele dag kijk op mijn telefoon en pols ik bij familie en vrienden. Ook ik ben veel te lief geweest heb mijzelf regelmatig weggecijfert bij hem terug gaan zou dan ook niet de beste keuze zijn. Toch denk ik er regelmatig over. Mijn gevoel is echt een draaimolen.

Ondanks het om hulp vragen vind ik je super sterk, je mag trots zijn op jezelf!

Zon, 09/09/2012 - 19:44 — bjm

Myosotis'

hoi mys..heb net even al jouw blogs gelezen, krijg daarbij een beeld van een hele lieve vrouw , die heel hulpvaardig is, zich zelf wegcijfert, maar tegelijkertijd ook wat naief is in wie zij heeft geholpen en nu eigenlijk heel boos is dat deze hulp kennelijk niet gewaardeerd wordt want hij is weg ! notabene naar de vrouw waar jij hem mee geholpen hebt toen hij het moeilijk had.....niet te begrijpen voor jou. jij bent ook bereid hem te vergeven, terug te nemen en je liefde voor hem is onvoorwaardelijk. helaas zie je niet wat er is gebeurd
alleen als je teruggaat in wat er gezegd is, in wat er gebeurd is, zul je kunnen gaan begrijpen wat er is gebeurd. hij is het niet waard geloof mij nu maar, alleen als hij stopt met de ander en dan bij jou terug keert zonder een relatie te willen direct..als hij bereid is een jaar de tijd te nemen om te bouwen aan iets samen met jou zonder te snel te willen gaan is hij het waard, maar dat zal hij niet doen !
het spijt mij jou niet anders te kunnen berichten, schrij fde geschiedenis van jullie samen maar, begin met het negatieve, wat voelde jij, waarom voelde jij je zo, wat had hiij gedaan en nu ook weer....hij belde jou niet eens, maar liet je gewoon zitten !
kom op lieve mys.. wordt wakker , hij is er niet voor jou en jij vindt dat goed , niet doen stel je grenzen !
ik ben bang dat jij te veel tegen anderen opkijkt , te veel naar anderen luistert, te weinig doet wat jij wilt, je iegen prestaties onderwaardeert en die van anderen overwaardeert, je niet gelijkwaardig in een relatie staat......je hebt ongetwijfeld ook al heel wat meegemaakt !
echt daar heb je mi hulp bij nodig als ik gelijk zou hebben.
heb ik geen gelijk.......dan bij voorbaat mijn excuses geef mijn mening graag voor een ander, maar dit is wat ik in jouw blogs tussen de regels door heb gelezen
heel veel wijsheid en kracht gewenst
bjm

Zon, 09/09/2012 - 19:46 — rozenblaadje

@myosotis

Je bent niet alleen, ook niet met je gevoel! We leven met je mee en begrijpen je gevoelens en frustraties... Je hebt nu even een dipje, maar ook daar kom je wel weer bovenop! Huil maar eens lekker uit en raap jezelf daarna weer samen om er weer tegenaan te gaan, je bent sterker dan je zelf denkt! liefs

Zon, 09/09/2012 - 20:06 — jacky01

hetzelfde

Zovelen voelen hier hetzelfde, laf in de steek gelaten zonder dat de andere een beetje spijt of medeleven toont en toch is die liefde langs onze kant nog lang niet over. Je kan daar gewoon niet over praten met mensen die dit niet meemaakten, vrienden en familie,... Dikwijls is hun reactie: dat snap ik nu niet, hij zag je niet graag hoe kan je daar nu zo'n verdriet over hebben, andere en betere,... Maar je wil gewoon geen andere, je wil die en je wil dat alles goedkomt en goed blijft. Tegen beter weten in. We zullen maar hoop putten uit wat sommigen hier al schreven: je gelooft het nu nog niet maar het gaat echt over.
Sterkte aan alle lotgenoten.

Zon, 09/09/2012 - 23:09 — wishdreams92

gevoel van alleen zijn herken

gevoel van alleen zijn herken ik terwijl er zoveel mensen om je heen staan.
bij mij zegt ook iedereen dat ik te lief voor me ex ben en dat ik het niet moet acceptere wat hij heeft gedaan maar toch iets in je verlangt naar je ex.
ik heb het ook niet aan zien komen en het accepteren daarvan is ook een stuk moeilijker.
EMDR is trouwens een goeie keuze geweest van je dit helpt echt goed om met heel de situatie om tegaan.
heb het vorig jaar ook gedaan en heeft echt geholpen.

succes en het word allemaal beter.

liefs

Ma, 10/09/2012 - 08:47 — Myosotis

@ Wishdreams Toch fijn, (al

@ Wishdreams
Toch fijn, (al is dat niet het goeie woord) om te lezen dat ik niet de enige ben die het zo heeft. Heel dit gebeuren was eigenlijk de druppel om als nog hulp gaan te zoeken. (veel dingen uit het verleden die ik nog niet heb verwerkt.) Dus hoop dat EMDR gaat helpen en ook hierbij.

Ma, 10/09/2012 - 10:43 — wishdreams92

nee je bent niet de enige!

nee je bent niet de enige! iedereen hier op de site zal zich wel alleen voelen maar hier kan je alles kwijt.
het is goed om hulp tegaan zoeken soms kan je er gewoon niet alleen uitkomen.
de vorige keer heeft mijn ex me na een hele goede relatie ineens aan de kant gezet en had erg veel moeite met het accepteren, ging er echt aan onderdoor.
na een paar maande zij ik tegen mezelf ik kan dit niet meer en wil dit niet meer wil me weer beter voelen.
toen bij EMDR uitgekomen en dacht gelijk waarom heb ik dit niet eerder gedaan.
soms is het wel zwaar maar ik merkte bij de 1e keer al dat het verder van me af stond.
ik wens je veel sterkte en hoop dat het bij jou ook gaat werken.

liefs,

Wie is online

Enquête