Zondag in je eentje

afbeelding van en nu alleen

Na vijftien jaar samen op zondag wakker te worden . Is het nu voorbij .
De kinderen zijn bij hun moeder en ik zit hier alleen .Het is vreemd dat iemand er
bewust voor kiest om vier levens zo ingrijpend te veranderen.
Drie maanden geleden ging ik naar mijn werk , thuisgekomen was er niemand.
Toen ik haar belde zei ze ,ik bel je morgen wel.
Het was een dreun in mijn gezicht de volgende dag om te horen ik wil van je scheiden.
Inmiddels zijn we officieel gescheiden , maar ik kan er maar niet aan wennen.
Waarom heeft ze niet gemeld dat ze ongelukkig is . Maar voor haar was het point of no return al
bereikt. Dus praten heeft geen zin.
Eigenlijk zou ik haar met rust willen laten . Maar omdat we twee kinderen hebben kan dit niet .
Ik zie haar elk weekeind.(sportvereniging) Een herstel van onze relatie zit er denk ik niet meer in ook al hoop ik nog steeds van wel.Er over schrijven zou moeten helpen het te verwerken .
Ben benieuwd of het werkt.

afbeelding van Bleu moon

Sterkte!

Alweer zo'n verdrietig verhaal... Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen en hopen dat je hier wat steun vindt. Misschien helpt het je inderdaad bij het verwerken, een en ander van je af te schrijven.

Sterkte!

Liefs Moon

afbeelding van en nu alleen

bedankt

Het zal wel ff duren maar ik heb de tijd.
nogmaals bedankt

afbeelding van vlindertje59

@en nu alleen

Welkom op de site der lotgenoten. Wat een triest verhaal. Ja vaak helpt schrijven wel en is ook prettig dat er ieder geval naar je geluisterd wordt hier.
Wat vreselijk dat ze nooit heeft aangegeven "ongelukkig" te zijn. En krijg je zomaar opeens de kous op je kop! Ik wens je veel sterkte en kracht toe om dit allemaal te verwerken. En echt hoor als je behoefte hebt gewoon schrijven hier.

Lieve groetjes
Vlinder

afbeelding van en nu alleen

bergrip

Het is mooi om te weten dat iedereen je begrijpt .
Alleen is het verdomt moeilijk om het zelf te begrijpen . Als je van
mensen om je heen hoort dat mijn vrouw er spijt van krijgt ,
waarom heeft ze het dan gedaan .
En wat heb ik eraan als ze spijt krijgt , ik blijf achter met een leeg huis.
Een hypotheek ,alimentatie,schuld aan mediator en advocaat.
Zij word aan alle kanten geholpen door allerlei instanties , omdat ze te weinig
inkomen heeft.
Ik heb ook niks , daarom voel ik me zo aan de kant gezet.Zelfs als ze terug
zou willen hoe gaat dat dan. Ik weet het even niet meer.

afbeelding van vlindertje59

ik zou je willen helpen maar

ik zou je willen helpen maar weet het ook ff niet, sorry.

Liefs
Vlinder

afbeelding van again

Sterkte! Is heel hard om

Sterkte! Is heel hard om dragen en zeker om te verwerken. Heeft me bijna een jaar gekost....
Kop op en veel van je afschrijven!

Liefs,
Again

afbeelding van Peter1974

Hoi, Is heel herkenbaar hoor

Hoi,
Is heel herkenbaar hoor wat je nu doormaakt.Je bent ineens de regie keijt over je leven! alles werd ineens voor je beslist...pfff ik kan het gevoel maar als te goed...helaas...... Maar je moet door zetten hoor! Voor jezelf en al helemaal voor je kids! Geloof me ik heb er ook niet voor gekozen om,part time vader te zijn... Maar ik neem me verantwoordelijkheid voor ze...Dus jij hebt ook nog zat voor te vechten..Ik zelf vind het ook moeilijk hoor,maar die kleintjes hebben er niet om gevraagd.Dus probeer tegen hun zo normaal mogelijk te doen.Daarmee bedoel ik niks negatiefs over de moeder zeggen! Hoe moeilijk dat soms is....Haar moet je gewoon zoveel mogelijk negeren..alleen over de kids praten.Laat haar zien dat je sterk bent.Niet meer over je gevoelens of je verdriet praten tegen haar! Dat is het beste voor jou! Ze neemt niet zomaar deze beslissingen! Geloof me maar dat je vanzelf je eigen stapje voor stapje beter gaat voelen! Zorg dat je alles weer een beetje op de rit krijgt....Ik zelf ben nu op vakantie met me kids.Was best bang om te gaan.Maar het is onwijs gezellig en leuk .Mis haar vooral in de avonden als die kleintjes op bed liggen...weet nu eigenlijk niet eens of ik haar nu mis of gewoon iemand! Het is nu voor mij iets meer als vier maanden geleden,dat ze de relatie stopte...en de scheiding was na drie maanden rond! Me huis staat te koop..pfff dus in die onzekerheid zit ik ook nog.maar ik geef niet op,ik zie ook nog lichtpuntjes...ja echt wel hoor...die ga jij ook weer zien! Dus stroop je mouwen op en ga ervoor...het lukt jou ook!
Nou sterkte groetjes Peter

afbeelding van en nu alleen

doorgaan

Hoi Peter ,
bedankt voor je steun. Tuurlijk gaat het lukken maar nu ff niet.
Mijn ex heeft sinds vorige maand een eigen plek .We hebben de eerste drie maanden
het huis gedeeld . Zij doordeweeks om de kinderen te verzorgen . En in het weekend
ging ze naar haar moeder. Ik in het weekend en doordeweeks op mijn kamertje wat ik huurde.
Ik heb ze wel elk weekend .Daar heb ik bewust voor gekozen.De twee zijn afgelopen week mij geweest
Vandaag heb ik samen met hun de kleren en het speelgoed verdeeld.Mijn ex wilde daar niet bij zijn
ze kon het niet aan ,vreemd. Zij heeft hier toch voor gekozen , ze kon wel de halve inboedel meenemen.
Daar had ze geen moeite mee.
Maar daar zal ik maar niet teveel over nadenken.
Ik denk dat ik maar een hete douche ga nemen en naar bed ga.
Ik krijg het koud bij de gedachte hij zij is veranderd in een ijsklomp.
nogmaals bedankt voor je worden.