Ik was zo ver en nu ben ik weer helemaal terug bij af. Ik mis hem weer, wil hem weer terug in mijn leven. Denk dag en nacht aan hem. Het zal wel komen omdat ik eenzaam ben. Kan niemand vinden die hem kan vervangen. Steeds als ik een jongen leuk vind dan hebben ze de week daarop een vriendin.
Het lijkt inmiddels wel een obsessie. Kan het gewoon niet verkroppen dat iemand van 19, die ook nog eens een kreng is en lelijk mij heeft kunnen vervangen. Hij zei dat ik het wel waard was om het opnieuw te proberen, maar waarom woont hij dan met iemand samen die hij eigenlijk ook lelijk vind, hij vind het niet leuk dat ze zo jong is, en hij vind dat ze zeurt. Ondertussen hebben ze het prachtig schijnt het. En ik zit nog steeds met de gebakken peren.
Contact met hem zoeken heeft geen zin, want zijn vriendin belet dat steeds. Ze mekkert ook nog steeds over me tegen hem als ze me in de stad heeft gezien. Ik negeer haar, mag dat ook al niet? En op msn kreeg ik dan weer rotopmerkingen van hem. Heb hem nu eraf gegooid. Maar hij zegt dus alleen maar wat als ik zijn vriendin me weer heeft gezien en die opmerkingen die hij dan richting mij plaatste kwamen regelrecht uit haar mond.
Het is al 7 maand uit, waar maakt zij zich nog druk over? En ik heb het idee dat ik alleen me maar weer prettig kan voelen als het met haar uitgaat en dat hij een andere vriendin krijgt. Iemand die mij wel met rust kan laten. Zou ik daarom zo'n obsessie hebben? Omdat ze me steeds pesten?
Hoe kan ik dit loslaten en verder gaan met mijn leven te leven.