Het is zondag en ik voel me zo alleen. Soms overvalt het me dan… Vroeger was de zondag een lay-back-dag… Geen afspraken hebben had wel iets relaxts. Nu is het verre van relaxt, het is van een onrustige lamlendigheid. Stil. Eenzaam. Ik voel me niet sterk nu… heb het idee dat als mijn ex nu aan de deur zou staan, ik reageer vanuit mijn eenzame gevoel…
Hebben jullie veel mensen om je heen? Ik heb 2 goede vrienden die ik een paar keer per week spreek, 2 goede vrienden die ik 1x in de week spreek… verder een aantal vrienden die ik misschien 3x per jaar zie… en nog want kennissen die ik per toeval spreek of mee afspreek. Ik weet 't… heel veel is het niet. Maar ik ben een introvert persoon, dus maak niet makkelijk (nieuwe) contacten. En als je 'in een relatie' bent, is het genoeg. Voor mij althans. Dan wil je ook tijd delen met je geliefde… en is het alleen maar lastig om daarnaast ook nog eens veel sociale contactennetwerk te moeten onderhouden. Maar goed… nu kom ik mezelf tegen… Ik roep tegen iedereen hier dat ze afleiding moeten zoeken…. dat wil ik voor mezelf ook, ideeën genoeg… alleen… ja, alleen is dan maar alleen. Hoe is dat voor jullie?
Chrisz
Op zondag overvalt de leegte mij ook meer dan op andere dagen...
In de week heb ik afleiding door me op mijn werk te storten,op zaterdag ga ik sporten met mijn club of heel misschien eens uitgaan met vrienden.
Maar zondag valt alles eventjes stil en dan is het niet makkelijk!
Ben ook een vrij introvert persoon maar dat probeer ik te veranderen door op kleine dingen te letten.
Ik hoor ook mensen hun plannen vertellen voor nieuwjaar en kerstmis,terwijl er bij mij niets meer staat gepland!
Vrij frustrerend
Je bent niet alleen.
Oooh ik herken je gevoel ook enorm. Vanmiddag naar The Hobbit geweest, lekker alleen. Goede afleiding voor de zondag.
Ik heb ook niet enorm veel vriendschappen, 3 echt goede vriendinnen en de rest zie ik meer als kennissen, doordat mijn relatie uit is gegaan ben ik verhuisd naar een andere stad, daar kende ik nog niemand. De contacten die ik had opgebouwt waar ik voorheen woonde, worden nu steeds minder. Dan merk je dat het sommigen uitmaakt waar je woont.
Nou als het echte vriendschap is hoort dat geen hol uit te maken. Dus ook hier eenzame momenten, waar ik ook niemand heb om het mee op te vullen. Vrienden wonen te ver om zo even snel langs te gaan en in deze stad ben ik bezig met vriendschappen opbouwen, maar voordat je van een vriendschap kan spreken gaat er ook wel ruim een jaar over heen.
Maar toch ben je niet alleen Chrisz! Hier op LDVD zitten zoveel mensen die je gevoel delen. Al ken je ze niet, het is toch fijn om te weten dat je niet de enige bent. Althans dat vind ik. En ik ben er van overtuigd dat die eenzame momenten weer opgevult gaan worden. Het is wennen, even uit je evenwicht. Waar je normaal je ex had zijn nu veel loze momenten.
Het komt wel goed!
Liefs Binas
Je bent niet de enige
Ik zit ook met hetzelfde probleem. Waar ik vroeger uitkeek naar het weekend hoop ik nu dat die zo snel mogelijk voorbij is. Verder ben ik zelf ook een redelijk introvert persoon maar probeer wel een nieuw sociaal leven op te bouwen. Helaas heeft dit tijd nodig en gaat dit niet van de ene op de andere dag. Ik heb mijzelf een doel gesteld om volgend jaar zomer weer alles op de rit te hebben en een leuk sociaal leven te hebben. Verder ben ik bezig met het lezen van boeken om mijzelf verder te ontwikkelen. Ben nu bezig met Unlimited Power van Anthony Robbins. Moraal van het verhaal is dat je moet bedenken wat je wilt en actie moet ondernemen om je doelen te bereiken. Zoals vandaag heb ik een vriend gebeld en ben daar op de koffie geweest. Vertel regelmatig tegenover vrienden wat ik wil doen in mijn leven en zodoende is er een kans gekomen om met iemand samen naar de fitness te gaan. Pak je telefoon, spit heel je lijst door en begin met het zoeken van mensen om mee af te spreken. Zorg dat je in de tijd dat je alleen bent aan je eigen doelen en hobbies werkt zodat je ook wat leuks hebt om over te vertellen wanneer je met iemand afspreekt. Ik heb makkelijk praten maar zit hier nu ook vrij doelloos achter de computer en hoop alleen dat mijn ex uit het niets voor de deur staat. Helaas gaat dat niet gebeuren en zullen we verder moeten met het leven hoe moeilijk dat ook is. Het gaat allemaal heel langzaam de zelfontwikkeling maar ga geloven in jezelf en je eigen ontwikkeling. Ik ben ook introvert maar ga iedere dag eraan werken om meer sociaal te worden.
herkenbaar! zeker in het
herkenbaar! zeker in het begin had ik het altijd vreselijk moeilijk en ging ik veel weekenden naar mijn ouders om maar niet alleen thuis te zitten. Inmiddels gaat het wel beter. Ik heb weer wat hobbies opgepakt die ik een beetje had laten liggen zoals fotografie en dat neemt ontzettend veel tijd in beslag. Dus bv fotos bewerken bewaar ik dan voor de zondagen dat ik niks heb gepland met mensen. Of ik nodig een vriendin en haar kids uit om hier te komen eten en spelletjes te doen. En soms heb ik ook een baalzondag maar dan probeer ik daar met een pot thee, goede films, een fijn boek, dekentje op de bank, lekker afhaaleten er toch nog een fijne zondag van te maken. Je moet er toch zelf wat van maken, een ander doet het niet voor je.
knuf!
Dank je wel voor de
Dank je wel voor de reacties..! Ik realiseer me ook dat ik hier voor de zo-veel-ste keer doorheen moet. Dat heb je met een knipperlichtrelatie... Dus... als ik bij mensen aan kom met: het is nu echt klaar... dan krijg ik niet de steun waarop ik hoopte... omdat ze me die (verspreid over jaren) al meermalen hebben gegeven... en elke keer viel ik terug. Ik snap het heel goed, ik zou mezelf ook niet meer serieus nemen...
Maar nu wil ik er echt doorheen! En ja... je moet het echt zelf doen. Zie je op FB dat iedereen leuke dingen heeft gedaan... confronterend. Maar goed, ik kan het ook wel relativeren. Misschien zijn er meer zoals ik, daar lees je natuurlijk niks van. En idd... even hier inloggen helpt ook!
Sterkte Chrisz, Juist in het
Sterkte Chrisz,
Juist in het begin vliegen je dit soort zondagen je aan. Zo naar!
En al die happy people om je heen. Je gunt ze alle geluk maar het blijft confronterend. Nu na 6 mnd ldvd heb ik mijn sociaal leven weer meer op orde, juist door nieuwe dingen te ondernemen en te gaan (team)sporten!
Ook deze fase gaat voorbij! Mij hielp het om de dvd box van mijn favoriete serie in een marathon uit te kijken weken lang !
Wende
Ja knipperlicht relatie. . Ik
Ja knipperlicht relatie. . Ik ken het. . Same here..
De grap is dat ik nu zelf weet dat hij het echt meent en het echt uit is. .
En dat iedereen om me heen dus zegt ach wel nee voor je het weet zijn jullie weer samen.
Waardoor ik dan stiekem hoop krijg.. En ik dus nog harder wordt teleursteld..
Met wat je zegt. . Je snapt het wel. . Maar je zit wel alleen in het verdriet thuis. .
Sterke!