Online gebruikers
- JosephUnlal
Pfff, voel me even zo slecht. Ziek, zwak en misselijk. Ik ben me er zo bewust van dat het tijd nodig heeft, maar voel me ook zo machteloos. Ik weet even niet wat meer pijn doet, hem missen of mijn beslissing geen contact meer met hem te willen. Verstandelijk weet ik dat het een goede beslissing was. Freespirit was het geloof ik die ergens een keer schreef, je gaat door totdat de pijn je niet verder laat. Zelfbehoud. En ik was zo ver vrijdag, m'n hele gevoel zei, tot hier en niet verder.
En toch dringt de vraag zich weer in mij op, blijven we het niet waard om voor te vechten? Triest hé, dat die gedachte ?ɬºberhaupt nog in me opkomt. Nee, vechten kan niet meer. Ik geloof er ook wel in dat als het zo moet zijn, je elkaar wel weer tegenkomt. Maar mijn probleem is natuurlijk dat mijn geduld en mijn vertrouwen in hem al eerder beloond zijn. Hij kwam weer terug. Maar ja, hij ging toch ook weer. En, deze keer heeft hij ook echt een vrouw ontmoet waarhij meer mee doet dan praten. WAKE UP!!!
Dus, nee hopen op een toekomst samen wordt zo langzamerhand echt pathetisch. Veel afleiding gezocht gisteren en vandaag. Gisteren een vriendin op bezoek gehad en vanmorgen met een volstrekt onbekende heel lang gebeld. En dat voelde ook wel goed. Maar weet nu ook dat afleiding zoeken bij mij toch echt niet goed werkt. Word er alleen maar verdrietiger van en op de een of andere manier heeft 't me ook helemaal gesloopt. Ben op...
Heel veel sterkte.. Ik weet
Heel veel sterkte.. Ik weet precies wat je door maakt..
Ik heb vandaag een mega depri dagje gehad.. Veel gehuild en in bed gelegen.. Ik had mijn verhaal ook maar weer hier gepost en er kwam 1 reactie op.. Ik zocht alleen maar weer ff die bevestiging van iemand anders, dat het zo was zoals het was.. En dat gaf zij precies.. Voel me nu ook weer goed Blij van hem af te zijn..
En wat jezelf al zegt, dat je verstandelijk weet dat het de goede beslissing was, hou je daar aan vast.. Dan komt de rest vanzelf met de tijd..
Mijn ex was na 2 weken alweer terug bij zijn ex.. Eigenlijk is het gewoon lachwekkend, want hij heeft anderhalf jaar niet naar haar om gekeken en van de week kreeg ik een mail van haar, dat ze elkaar anderhalf jaar niet hebben los kunnen laten (een vrouw van 29 notabene) nooit beseft dat er mensen op aarde rond lopen, met zo'n grote plaat voor de kop..
Meid kop op! Niet triest dat die gedachten in je op komen, dat hoort allemaal bij het verwerkings proces! Je komt er wel! Sterkte..
Lieve Indenial, Misschien is
Lieve Indenial,
Misschien is niet iedereen het met mij eens... maar ik vind persoonlijk dat je niet te veel definitief ( of zwart/ wit)moet denken... je bant hem nu uit je leven omdat je hier (nog) niet mee om kan gaan... maar misschien is er in de toekomst misschien wel een vriendschap mogelijk..??? alleen NU even niet... want jij zit midden in een rouwproces/ verwerkingsproces...en daar moet je eerst doorheen... je kunt tegen hem zeggen .. hee ,ik zou heel graag ooit vrienden willen zijn want je bent voor mij een speciaal persoon.. alleen moet ik eerst mezelf overeind trekken voordat dat kan...en dat heeft heel veel tijd nodig... en hoe lang weet je niet...dus elkaar niet zien is heel goed denk ik...pas als jij weer lekker in je vel zit en jij er klaar voor bent dan zoek jij wel contact...en misschien wil je dat dan niet meer.... als hij een beetje intelligent is begrijpt hij dat en als hij echt wil dat jullie ooit vrienden zijn respecteert hij dat.. dit klinkt misschien tegenstrijdig bij wat ik bij je vorige blog heb geschreven.. maar mijn situatie is iets anders..daar ik nog steeds met hem in een huis zit..helaas is er dan weinig keus... maar jij hebt die keus wel ... en op dit moment moet je inderdaad even voor jezelf kiezen....
liefs,
Donna
Zelfde huis...
Hey Donna, Ik begrijp dat je momenteel met je ex in hetzelfde huis woont. Hoe krijg je het voor elkaar om geen contact meer met elkaar te hebben? Elkaar volledig negeren? In mijn geval woont ze wel niet meer hier maar is er wel dagelijks en het contact zoeken komt dan voornamelijk van haar kant. Ik ben geen persoon die dan geen antwoord kan geven (uit beleefdheid misschien) en praat dan maar weer terug al probeer ik het kort en zakelijk te houden.
lieve wes.. we hebben nog
lieve wes.. we hebben nog heel veel contact dus...doordat we in een huis zitten.... we drinken regelmatig ( bijna elke avond !!!)een biertje samen en luisteren samen naar muziek en praten heeeeeeel veel...als soort van beste vrienden... ene dag gaat het goed... en andere dag niet ...dan heb ik mijn dip.... maar ja .. elkaar negeren na 14 jaar... da's belachelijk.....en we houden ( hij ook) nog steeds veel van elkaar... ik weet het... klinkt beetje ingewikkeld...is het ook... ook heel moeilijk... ook soms best verstikkend... hij belt vaak ook van zijn werk om te vragen hoe het met me gaat....hij maakt zich toch veel zorgen... en dat doet me goed... ik weet dat hij nog veel om mij geeft... niet dat dat het makkelijker maakt...maar we moeten samen ook nog veel dingen regelen.. dus ja.. het is mogelijk... met veel pijn en moeite... maar het is mogelijk...
Lieve Donna, Dankje! Maar
Lieve Donna,
Dankje! Maar zo is het ook gegaan. Ik heb hem gevraagd om geen contact meer met mij op te nemen en hem gezegd dat ik me wel weer meld als ik eraan toe ben. En dus ook dat ik het echt graag wil, maar nu er een andere vrouw in het spel is, het dus toch echt niet op kan brengen. En inderdaad dat begreep hij natuurlijk wel. Dat had ik wel ergens geschreven maar niet in een blog geloof ik. Had trouwens ook echt niet verwacht dat ik daar zo heftig op zou reageren. Kennelijk komt alle opgekropte pijn nu pas naar boven... Ik hoop zo dat er ook voor jou betere tijden aanbreken. Gaat dat bezoekje van die Poolse vrouw in maart dan echt nog steeds door? Ik heb het echt moeilijk met mijn situatie, maar als ik aan jouw situatie denk, volgens mij zou ik daar dan echt helemaal aan onderdoor gaan. Ben je echt zo sterk, of zit er nog kans op herstel bij hem in?
Kans op herstel...??? tja...
Kans op herstel...??? tja... heb zowieso aangegeven dat ik een eigen huis wil.. zo snel mogelijk...om tot rust en tot mezlf te komen...wil hij ook.... het is inderdaad heel zwaar... na het mediumverhaal ( lees enquete.. mijn stukje... ) begint dit alles steeds meer op een soap te lijken... hij is aan het twijfelen geslagen... maar dat is inmidels zijn probleem en of tante polski hierheen komt is opeens ook niet meer zeker...waarcshijnlijk wordt het nu april ....maar het msnen gaat nog steeds door.. ook al begint hij nu aan alles te tijfelen en word de verliefdheid een stuk minder.. hij is helemaal in de war.. maar het kan nog alle kanten opgaan.. geloof mij, ik ken hem heel goed...dus ik ga niet zitten hopen...wil eerst.. en dat heb ik hem ook gezegd een tijd op mezelf ...eerst maar tot rust komen.. dan langzamerhand weer iets meer contact en dan zien we wel... heb nu ook een afspraakje aanstaande vrijdag.. een blind date... weet hij ook...dus ik ga door met mijn leven...hoe moeilijk ook...maar ik sluit de mogelijkheid nog niet volledig uit .. hij weeet dat ik hem terugwil... maar heb hem gezegd .. niet nu... en dat zou ook niet kunnen.. daarvoor is er te veel gebeurd....lig er maar net aan hoe het met tante polski afloopt.... mocht het zijn dat zij elkaar echt gaan zien en hiermee doorgaan... dan zal hij mij een tijd niet zien... heb ik hem al gezegd... dus de bal is aan hem....