Ow wat erg allemaal, ik herken zo veel in jullie verhalen ben zelf 28 en had een vriend van 21 maar indd zijn ouders waren hem alles..zoo sniekie BAH BAH. Ik herken ook wat jij zegt dat je geen verbitterde vrouw wil worden en dat je bang bent voor een volgende realtie.. mijn vertrouwen in een man is ook weg, zal ook nooit meer komen. Heb na 3 relatie 3 kinderen eraan over gehouden en elke x d8 ik het te hebben gevonden (serieus) en uit eindelijk trekken ze (lekker bij mams en paps) het niet meer en verlaten je zonder zorgen, want zoals jij al zegt hij gaat vrolijk door met zijn leven en jij heb nu verdriet Ik weer zeker dat ook jij erboven op gaat komen, hou een leuk doel voor ogen en ik weet zeker dat jij er komt !!!

Knuffel zanzje

Lieve Lotus bloem,

Je hebt al blijkbaar het een en ander meegemaakt en ik kan me goed voorstellen dat je vertrouwen in mannen en de liefde niet hoog hebt.

Er is helaas geen medicijn om al deze gevoelens te laten verdwijnen.

Ik kan alleen maar zeggen dat je het moet los laten. Probeer je gedachten weer op andere dingen te vestigen.
Je werk, je vrienden en familie.....

Ik weet wel dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Je hoeft het zeker niet zielig te vinden voor hem, omdat zijn ouders zo zijn en hij er ook niks aan kan doen....enz...
Natuurlijk kan hij er wel iets aan doen, maar hij kiest daar niet voor.Hij is een volwassen man en hij kan ook een eigen vriendenkring opbouwen en een eigen leven, maar hij wil dat duidelijk niet.
Dus je hoeft geen medelijden met hem te hebben hoor.

Verder vind ik dat hij zich zeer onbeschofd gedragen heeft ten opzichte van jouw. Hoe het uitgegaan is, hoe je bent uitgescholden door zijn ouders.
Een normale volwassen vent doet zoiets niet en laat zeker niet zijn vriendin voor rotte vis uitmaken.
En dan nog het versturen van die e-mail naar jouw vrienden.
Wat laag is dat.

Je schrijft iedere keer, dat jullie zo veel van elkaar hielden.
Maar als hij zoveel van je houdt, dan had hij dit soort dingen echt niet gedaan.
Hij zal wel van je gehouden hebben om zijn manier, maar toen het eventjes moeilijker werd, liet hij je gelijk vallen.

Wat een flopdrol van een vent.

Lieve Lotusbloem, ga nou eens bij je zelf na, waarom je zoveel van hem hield, waarom je hem mist.

Hield je zoveel van hem, omdat je het zo leuk vond om altijd alles met zijn familie te doen?? En iedere keer als je dacht dat jullie samen ergens heen gingen , dan doken hun ook weer op.

Of heb je dit getolereerd, omdat je dacht dat het ooit eens anders ging worden???

Volgens mij heb je al heel lang water bij de wijn gedaan in deze relatie.
En waarom?

Misschien omdat je het deze keer koste wat kost, het wel wilde laten werken , een goed einde wilde???
Je hebt een verschrikkelijke ervaring achter de rug met je andere relatie van 8 jaar.
Misschien heb je dit toch onbewust met je meegenomen en daarom extra je best gedaan in je laatste relatie.

Omdat je die pijn van een mislukking niet meer wilt ervaren???

Je schrijft ook dat je een heel romantisch beeld hebt van de liefde.
Ik weet niet hoe romantisch, maar misschien is het wel beter om een wat realistischer beeld te hebben.
Het is echt niet zo dat omdat je een relatie hebt dat je altijd maar stinkend je best moet doen uit de naam van liefde.
Romantiek is heel leuk, maar dat zijn maar momenten.
De dag dagelijkse realiteit is toch wat praktischer.

En er zijn echt wel lieve mannen, die wel te vertrouwen zijn hoor.
(maar misschien niet zoveel als we zouden willen .....)

Hey meid, kop op. Het is je verjaardag.
Laat die ex van je lekker zijn leven laten leven door zijn ouders.

En vier vandaag dan maar dat jij volwassen en sterk genoeg bent om zelf je leven te leven.
misschien met de nodige ups & downs , maar jij bent wel dapper genoeg om je eigen pijnen en problemen te lijft te gaan.

Heb vertrouwen in de toekomst lieve Lotus bloem.
fijne verjaardag gewenst.

dikke verjaardagsknuffel van mij,
Lisa xx

Lieve allemaal,
Dank, had ik even nodig. Voel me nu ff rot. Soms heb ik nog stille hoop, maaja wie heeft dat hier niet. Kweet dat ik daar niet op kan teren en verder moet gaan met mijn leven. En hij wil ook geen contact meer, dus dat zegt genoeg. Soms heb ik goeie momenten en dan denk ik: hij is mijn liefde niet waard, moet er geen traan meer om laten! Maar toch mis ik hem en huil in nog regelmatig om hem.
Overigens mijn vorige ex B. is nog steeds bij hetzelfde meisje (inmiddels alweer 4 jaar). No hard feelings meer hoor.
Zou hij (J.) vandaag nog iets laten horen op mijn verjaardag? Denk het niet....
Maaja,idd waarom mijn verjaardag verpesten voor zo'n slappe vent? Net taart gegeten met collega's, ze hebben mijn kamer versierd met 30 ballonen, echt super lief. Afgelopen vrijdag heb ik al een mega surprise party gehad van vrienden, vanavond eten met mijn ouders en zaterdag nog een keer vieren.
Er zijn zoveel lieve mensen om me heen (incluis jullie ). Maar toch... toch denk je alleen maar aan die ene....wat liefde soms wel niet met je kan doen.

liefs

Ik heb een tijd een boek gelezen, een Ongewoon gesprek met God. Het was een heel mooi boek en heb daaruit ook wat steun uit kunne putten. Alleen...ik vraag me me af we nu zo zeker weten dat de beschrijvingen in dat boek ook echt zo is? Ik geloof zelf in God, maar toch vraag ik me regelmatig af of het echt zo zou kunnen zijn?

Liefs, Pino