Ik denk dat het filmpje genoeg verteld.

een vreemd type in een eigen wereld en belevingswereld....

In het begin zat ik diep in de put, en dus besloot ik een dagboek te schrijven. De eerste regels wilden maar niet komen, want ik had nog nooit geschreven, en toen begon ik dus maar gewoon. Naarmate de tijd vorderde werd ik behendiger in het schrijven, veel vragen kwamen bovendrijven en de wens om nog meer to-the-point te schrijven nam toe! Op een bepaald moment stond er ineens een gedicht! Ik wist niet dat ik dat kon, en enige tijd later dacht ik: Misschien is dat de uitingsvorm voor mijn gedachten en emoties! Dus kwam er nog een gedicht, en nog één en nog één enzovoort. Het dichten ging steeds makkelijker. Op een gegeven moment dacht ik dat ik misschien wel kon publiceren op een gedichtensite, en zo gedacht, zo gedaan. Het ging aardig vlot allemaal, tot ik vervelende reakties begon te krijgen, en zelfs hele gemene pesterijen kreeg te verduren. Mijn gedichten gingen sterk achteruit, waarna ze weer even beter werden, tot ik besloot ermee te stoppen. Schrijven bleef ik doen, in mijn dagboek. Vandaar de naam: "PoemLover", aangezien ik sinds ik per ongeluk mijn eerste gedicht schreef, een liefde voor poëzie ontwikkelde. Het zou dus eigenlijk "PoetryLover" moeten zijn Momenteel schrijf ik geen gedichten meer. Ik ben schijnbaar genoeg genezen.

petals zijn bloemblaadjes, tja zo vind ik mezelf wel een beetje, als mooie lekker geurende ronddwarrelende rozenblaadjes of zo... of blaadjes van bloemen in alle kleuren van de regenboog . Zo heb ik ook nog eens de nickname femmefleurs gehad. Ik hou van bloemen, van de natuur, van mooie kleuren, lekkere luchtjes.

Nee hoor, eigenlijk heb ik deze naam gewoon gejat van iemand anders op een forum waar ik toen zat. Ik vond het een mooie naam, en ik ging hem gebruiken.

Dit vind ik echt een heel mooi topic, en Imagine ook een schitterende naam!

Hey leuk en orgineel blog. Beetje vergelijkbaar met het radioprogramma het verhaal achter het plaatje.

Ik zit op momenten ook wel eens te kijken naar de namen en vraag mij dan af in welke gemoedstoestand iemand zijn nick gekozen heeft. Soms is er wel op basis van de blogs en het proces wel een redelijke koppeling te maken. Zelfs de profielfoto kan wel eens enigszins iets zeggen over iemand. Ik ben wel benieuwd naar het verhaal achter verschillende namen. Zou dus mooi zijn als er aardig wat reacties komen op dit blog.

torn dus,......

Enkele jaren geleden toevallig op deze site beland na een radicaal rationeel besluit om een relatie te beëindigen. Rationeel omdat het besluit wat ik nam niet vanwege de relatie zelf was, maar wat meer te maken had met de omstandigheden er omheen. Een relatie verbreken die perfect in balans lijkt zijn op puur verstandelijke besluitvorming geeft een innerlijke tweedeling. Een verscheurd gevoel dus.

Neem daarbij het totale onbegrip van mijn toenmalige vriendin die zich in de steek gelaten voelde, en terecht vond dat ik een beslissing voor haar had genomen i.p.v. in overleg met haar. Krachtige jonge dame die haar razernij daarover niet onder stoelen op banken stak mijn kant op. Zuid-Amerikaans temperamentje gekoppeld een ego wat huuuger is als ik heb, wat een garantie is voor vuurwerk.

Uiteindelijk na een korte periode van afstand hebben wij elkaar weer gevonden. Op de een of ander manier zit er een gevoel van *connected* met elkaar zijn. We kunnen elkaar tijden niet spreken, maar zodra er een woord gewisseld is lijkt het net alsof wij elkaar de dag ervoor nog gezien hebben. Liefde en een vorm van spanning zit er ook nog steeds, maar beiden gaan wij die grens niet over.

Even terug naar de nick keuze. Ten tijde van dat verscheurde gevoel kwam ik zoals menig ander hier op de site terecht. Op het moment dat ik mij ging aanmelden was net het popcorn nummer Torn van Natalie Imbruglia op de radio. Alsof het zo moest zijn. Een korte krachtige beschrijving van hoe ik mij voelde. En de lolly-pop lyrics beschreven ook in bepaalde hoe mijn toenmalige vriendin zich voelde, en mij op dat moment beleefde.

torn dus,.....verscheurd, gespleten etc,etc. Maar gelukkig niet in de psyche.

Als je er een h-tje tussen plakt, krijg je het woord thorn. Wat ook wel weer aansluit bij mijn karakter en hoe men het belieft mij soms te ervaren. Als een thorn their side.

Waar komt mijn Nickname vandaan... Dat is een hele goede vraag... Ik zocht een naam, maar wilde geen naam gebruiken die ik elders ook gebruik... Ik wilde ook niet een naam die teveel verraadde van mijn identiteit, en ik wilde ook niet een verwijzing naar mijn real identity, maar had ergens wel de behoefte om mijn geboortejaar te delen....

Nu ik erover nadenk heb ik echt geen flauw idee hoe ik hierop gekomen ben... Maar ach, maybe it suits me!

Tja, ik heb/krijg nogal veel bijnamen van mijn vrienden en collega's, die kan ik natuurlijk niet gebruiken