Vandaag niet veel te vertellen. Op het werk eindelijk eens een dag zonder wenen doorgekomen. Maar iets voor de middag moest ik haar iets (financieels) vertellen, dus bel ik op de GSM, geen gehoor, dan op de vaste telefoon, ook niks ... En dat terwijl ze normaalgezien niet weg moest vandaag. Dan beginnen de gedachten weer op hol te slaan natuurlijk, ook al weet ik dat ik natuurlijk geen enkel recht meer heb om te weten waar ze gaat of staat ...

's Avonds begon het nog redelijk goed, maar toen had ze problemen met de printer en dat was natuurlijk meteen mijn fout. Alles is mijn fout. Ik doe haar continu tijd verliezen, ik dit, ik dat ... Op die momenten denk ik dan dat ze maar beter zo snel mogelijk de deur uit is, maar wat later denk ik dan dat dit niet mijn vrouw is, maar iemand die gebukt gaat onder 22 jaar opgestapelde frustratie die nu volledig op mij wordt afgereageerd. Misschien is het toch het beste om een tijdje uit mekaar te gaan ... Ik hou nog steeds van haar, maar zij is nu zo gefrustreerd en paranoia dat het momenteel niet lukt!

Zo vlak na zo'n aanvaring zou ik dan liefst meteen ergens een lekker jong ding aan de haak slaan, maar dat zit er - misschien wel goed - voor mij niet meteen in natuurlijk.

Hoe dan ook, vandaag dus weinig nieuws en ik ga jullie tijd dan ook niet langer verspillen. Ik kom terug als ik iets te vertellen heb dat de moeite waard is! Slaap wel.