ik heb m donderdag in de vroege middag nog gebeld, t eerste wat ik zei was: ik mis je... Hij wachtte even en zei toen na een lichtelijk spottend lachje: ik bel je zo terug, ok? n uurtje later smste hij dat hij t druk had en niet kon bellen, dat hij later wel zou bellen. Ik zei dat hij vooral zijn ding moest doen, moest doen wat hij wil. Sindsdien heb ik niks meer van m gehoord... Best gek dat ik juist iemand afstoot die ik zo graag bij me heb... of denk te hebben, eigenlijk ging t zo kort als t duurde toch vaak niet zo goed... Dan merkte ik dat hij heel ergens anders was met z'n gedachten... Hij beloofde me er meer voor mij te zijn, vervolgens was dat dus ook na n dag weer voorbij... zucht... en intussen slaap ik dus nauwelijks, m'n hele ritme is verstoord. heerlijk, die zelfkwelling.