Ach wat gaat die tijd toch snel... De kinderen hebben nu 3,5 weken bij mij geweest en nu zijn ze naar hun papa voor 4 nachten.
Eerlijk gezegd keek ik er de laatste dagen naar uit om even op adem te kunnen komen...
Maar toen het moment er dan was... doeme dat doet toch raar! Iets in mij wil ze niet afgeven... hoe druk het hier soms ook is voor mij, ik heb ze het liefst bij mij.
Bij de kleinste was het met tranen, ze wou bij me blijven...
Maar ik weet ook dat da niet kan en uiteindelijk moet ik het vanuit hun standpunt bekijken, het is en blijft hun papa! Hoe vervelend ik het ook vind.

Ik voel me blijven veranderen... Ik mis hem niet meer... ik kan gewoon zakelijk blijven en ik kan eerlijk bekennen dat ik hem niet meer graag zie... Toen hij hier kwam om de kids en hij iets uit de kast wou nemen ging ik daartegenin! Ik zit toch ook niet in zijn kasten en hier (waar hij natuurlijk al die jaren mee vertrouwd was) is het niet meer het zijne!!!
Uiteindelijk heeft hij hier niks mee te zoeken!

Heb deze week ook mijn eerste grote verandering gedaan als alleenstaande vrouw... ik heb mij verandert van wagen. Ik ben echt content van mijne aankoop! Het voelt supergoed aan.
Ik voel me goed, maak orde in de papieren, pak problemen aan… tot nu toe zijn die al altijd opgelost. Mijn besef dat uiteindelijk alles goed komt, da komt gewoon uit…
Ik geef toe dat het een ervaring op zich is "alleen beslissingen nemen"
Hoewel ik raad aan mijn broer gevraagd heb.
Ik heb een bijou van een broer... echt niet te beschrijven hoeveel die voor mij betekend.
In gans die periode heeft hij mij zo bijgestaan, zo gesteund... de appreciatie die ik voor hem heb is enorm… ook voor Belleke, mijn dierbare vriendin, Monique, Els en Nina, ook zo drie schatten van vriendinnen en dan nog mijn ‘goede’ buurvrouwen…

Van buurvrouwen gesproken, toen ik daarnet nog met broer en zijn kids iets gingen eten in de frituur… kwam ‘slechte’ buurvrouw binnen.
Pas op, ook al voel ik mij goed, mijn maag keerde… maar ze kan mij niet meer in een put duwen! Uiteindelijk kan ze mijn goed gevoel niet volledig wegpakken.
Ik denk dat zij haar pas slecht voelt! Je zag zo de lach op haar gezicht verdwijnen en haar ook denken van “’t is niet waar hé” Zij keek mijn kant niet op maar ik kon wel naar haar kijken hoor! Vraag mij echt af wat hij in haar ziet… ik kan natuurlijk alleen maar slechte dingen zien… want schoonheid zit vanbinnen en ik weet uit ervaring dat dat bij haar niet het geval is.

Maar genoeg over haar…

Ben mijn weekendje alleen en ga het hier weer eens op en top netjes leggen zodat ik daarna weer volop mijn aandacht aan de kinderen kan geven.
Het klinkt misschien verwaand of groots van mij maar ik vind echt van mezelf dat ik het goed aanpak hier thuis. Ik sta op mijn strepen, en ze moeten luisteren… met soms vervelende situaties tot gevolg… maar aan de andere kant geef ik hen ook veel genegenheid en liefde, ik maak tijd vrij voor hen te helpen, om te luisteren, …
Ik zie die drie immens graag en voor die drie hou ik mij hier staande.
Mijn zus schreef mij vandaag nog “ wij zijn de schakel en de fundering van onze kinderen”, en zo voel ik het ook.

En daarom heb ik het ook moeilijk om hen af te geven, ook al is het maar voor 4 dagen.
Ik draag andere normen en waarden hoog in het vaandel dan hun papa en daar wringt het schoentje… ik wil hen de juiste waarden en normen van het leven meegeven…
Daar moet ik nog wat in groeien, in het aanzien van zijn opvang…
Uiteindelijk weet ik wel dat hij op zijn manier een goede vader is maar hij denkt teveel eerst aan zichzelf (dat was vroegen zo en dat zal nu ook wel zo zijn zeker)

Maar goed, ik wil het niet meer over hem hebben…
Ik ga naar mijn bed, een deugddoende nachtrust tegemoet… morgen weer een nieuwe dag (met een nieuwe kar hi hi).
Geloof mij, ook zonder partner kan je best gelukkig zijn (ook al blijft er wel een gemis van …) (maar het is niet mijne ex dat ik nu mis hoor, laat dat duidelijk zijn)

Ik wens iedereen de kracht toe om hun geluk terug te vinden…
we hebben maar één kans om ons leven te lijden en dat is dit… dus daarom maak ik er het beste van… ik hoop dat jullie dat ook doen!!!

toi toi
en een goede nacht gewenst
Anntje