Online gebruikers
- biancapm4
Gisteren heeft m'n vrouw de huurders van onze andere woning hun opzeg gegeven. Haar scheidingswens treft nu ook al mensen buiten de familie. Ik besefte daardoor maar al te goed dat ze effectief gaat verhuizen. En soms denk ik dan van: oef, dan gaat al die rommel hier weg, geen lange haren meer overal op de grond of in de afvoer, ... Het zal hopen voordelen hebben, maar ... toch ga ik er niet tegen kunnen dat ze weg is.
Over enkele dagen hebben we al een eerste afspraak bij de notaris. Ze heeft dat snel geregeld, maar ik word er niet echt gelukkig van. Ik zal er nu niet meteen berooid uitkomen, maar het blijft kl?!e om het vermogen dat je hebt opgebouwd plots in twee te zien gaan. Maar dat wordt zwaar overtroffen door de pijn omdat we dan weer dichter bij de effectieve split zijn. Ik hou nog altijd van haar ...
We hadden eerlijk gezegd bitter weinig seks (en zoals vermeld geeft ze aan dat ik dan ook nog eens slecht was), maar sinds ze met scheiden is afgekomen, zit ik om de haverklap aan seks met haar te denken. Niet aan schunnige details of zo, maar gewoon aan hoe ik haar daarmee zou kunnen overtuigen dat ik wel de juiste voor haar ben. Maar in 't echt gaat dat natuurlijk niet en blijft ze maar herhalen dat het gedaan is.
Af en toe komt wel het idee om een ander te zoeken. M'n moeder geeft me zelfs de raad: "Zij heeft je genoeg aangedaan. Duik gewoon eens met een andere vrouw in bed om jezelf te bewijzen dat je het wel kan.", maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Ik ben 40 en heb nog nooit met iemand anders gevreeen, zelfs niet gekust (op de mond), ... Ik kan het me bijna niet voorstellen dat ik dat nu wel zou doen.
Daar komt dan natuurlijk nog de vraag bij wie er in godsnaam met een 40 jaar oude, totaal onervaren (en volgens de enige vrouw die het kan weten, gewoon slecht in bed), onsportieve en - ondanks de 12 kilo die hij door deze scheiding nu al heeft verloren - dikke vent iets zou willen hebben ... Kandidates? En dan moet ik er nog eens bij zeggen dat mijn vrouw wel knap, slank en gewoonweg super-sexy is, dus wil enige kandidate me van het beeld van m'n vrouw afleiden, moet ze er ook nog eens goed uitzien... Het is een onbegonnen zaak, want zelfs al is het een kandidaat-Miss, dan denk ik nog dat m'n gedachten bij m'n vrouw zouden zijn.
Soit, ik ga nu slapen. Alleen. Zo zal het vanaf nu wel altijd zijn...
Geslagen maar niet verslagen
Algemeen, 2 op de 3 huwelijken in België eindigen in een echtscheiding. Ruim de helft van de gehuwde Vlamingen gaan uit elkaar voor de vijftigste huwelijksverjaardag. In vergelijking met 1960 (6.7%) en in 1990 (31.9%). De trend blijft maar stijgen. Ik ga er van uit dat de cijfers overeenkomen met die van Nederland. Kan je hier wel de vraag stellen hoe het komt? Vereenvoudiging van de echtscheidingsprocedure heeft hier zeker mee te maken. Het is gemakkelijker geworden en sociaal geaccepteerd. De sleur en de gewoonte is in de meeste gevallen, in een lange relatie, de killer en is de verleiding om het ergens anders te proberen ook groter en minder gevaarlijk geworden. In ieder geval wil ik hiermee gewoon zeggen dat je niet de enige bent en, omdat je niet beter wist, eigenlijk ook een slachtoffer bent van een maatschappelijk probleem. Mensen zijn van deze feiten niet echt bewust. Eens je in het huwelijksboot stapt weet je dat er meer dan 60 percent kans is dat je huwelijk het niet gaat overleven. In de jaren 60 was dit anders en waren jullie vrijwel zeker nog steeds gehuwd.
Wij begrijpen het. Je zit zoals je zegt in een emotionele rollercoast, je ziet het allemaal niet meer zitten. We hebben het hier allemaal moeten ervaren, ongeacht de duur van een relatie en de leeftijd. Probeer het leven toch wat van een rozere kant te zien. Je hebt een vermogen, je hebt een job, je hebt een kind, je bent gezond etc ... . Het leven eindigt niet bij een echtscheiding. Je bent nog steeds jong, je kan veel zaken aan jezelf veranderen zonder dat je je ex echtgenote er voor nodig hebt. Sporten, reizen, uitgaan, van stijl veranderen, mensen leren kennen etc ... het leven heeft veel verassingen in petto en is onuitputtelijk. Je moet het alleen maar WILLEN en het effectief DOEN. Het belangrijkste is je onafhankelijk op te stellen. Ik vermoed in jouw geval dat dit ook je ex vrouw heeft geirriteerd, jouw afhankelijk en inactief gedrag. Wil je het niet voor jezelf doen, doe het dan voor je zoon en toon je ex wat je waard bent ... je zal zien dat jouw inspanningen op langere termijn vruchten zal afwerpen. Je zal meer zelfvertrouwen kweken. En zoals ik al eerder zei op één van je blogs zal je ex vrouw dit ook opmerken.
Op korte termijn ga je niets kunnen uithalen, langere termijn is nodig om bepaalde gewoontes te kunnen veranderen. En dan spreek ik over maanden, zelfs jaren! En ja je zal voor een lange tijd alleen moeten slapen en ja je zal niet meteen een vrouw vinden waarmee het "klikt". Maar het komt wel allemaal en zelfs misschien sneller dan je verwacht, zolang je er effectief iets aan doet. Zie het als een tweede kans, als een opportuniteit om nu echt eens van het leven te genieten. Zo denkt je vrouw nu ook trouwens.
Nu is het vechten en overleven. Later ga je leven. Geslagen maar nog niet verslagen!
wouwwwww Prachtig ...!
Errug mooi je reactie crea-tive, al is het niet aan mij gericht, toch heb ik het gevoel dat ik er ook iets mee kan....
Zelfs ik heb mijn schouders opgetrokken en mijn neus de lucht in gegooid. Je reactie geeft moed en kracht en sta er helemaal achter. Goed werk om mensen beter inzicht te geven. Inderdaad leren relativeren en verder gaan.. het leven heeft zo veel moois te bieden, misschien treffen we wel een nieuwe partner die nog leuker en liever is.
Bedankt !