Morgen vertrek ik op weekend.
Een weekendje Valkenburg met de collega's (helemaal uit Vlaanderen). Vorige week nog huiverde ik bij de gedachte dat dit mij nog te wachten stond. Na het bezoekje van mijn ex maandag kan ik er weer veel beter tegen aan. Hij beloofde morgenvroeg voor ik vertrek nog even langs te komen. Ik reken er niet echt meer op, hij zou vandaag komen maar er kwam iets tussen. Ik hoop dat hij alsnog komt maar beloofde mezelf niet ontgoocheld te zijn als ik hem toch niet zie, ik wil goedgezind met mijn collega's vertrekken. Het moet en zal leuk worden en dat ga ik niet laten afhangen van zijn komst.
Maar toch ga ik straks nog een schietgebedje doen...