Beste bloggers,

Het weekend even zwaar gehad, maar na vandaag ging het wel een beetje. Had haar wel in mijn hoofd zitten maar dan meer zonder emoties. Hoewel ik haar natuurlijk wel ergens miste.
Kwam zo net even een foto van haar tegen en gelijk storte alles weer in wat ik de afgelopen 2 dagen had opgebouwd en begint de machine in mijn hoofd weer op te starten.
Dacht ik sterker aan het worden was, maar na zo'n kleine moment opname lijkt het wel of je weer terug geslingerd wordt in de tijd. Ongelooflijk !!!!
Raar toch dat iemand zo'n invloed op je welzijn kan hebben.
Toch ben ik diegene geweest die er uiteindelijk een punt achter heeft gezet. Voor mijn bestwil maar ook voor haar bestwil. Het ging gewoon niet werken op deze manier en er gebeurde steeds meer dingen die geen plek konden vinden. Als uiteindelijk iedereen om je heen begint te roepen en zelfs te dreigen dat je er mee moet stoppen.......... Ja wat doe je dan.
Uiteindelijk heb ik het licht wel gezien en in de gaten gekregen dat het zo niet verder kon en dat deze hele realtie met haar me helemaal aan het afbreken was. Ik pompte er zoveel energie in en kreeg er zo weinig voor terug. Het had me bijna mijn baan gekost, mijn bedrijf gekost en uiteindelijk mezelf gekost.
Soms reist de vraag of ik niet te veel naar anderen heb geluisterd maar bedenk dan ook weer dat ik zelf niet meer rationeel kon denken en ik overal een excuus achter probeerde te zetten.
Ik wilde haar beslist niet kwijtraken !!! En toch heb ik uiteindelijk zelf de knoop doorgehakt.
Het is soms allemaal zo dubbel. Ook wil je nog steeds weten hoe het nu met haar gaat en wat ze doet, maar probeer me er sterk van te weerhouden dit na te gaan.
Weer zo'n klote avond die nergens toe leid en je verder niets uit handen krijgt en je nergens op kan concentreren. pffffffffff
Wat is de bedoeling geweest dat ik haar heb leren kennen? Was het om mezelf te leren kennen?
Nou dat had ook wel op een zachtere manier gemogen.....

Tripstar