Er zijn momenteel 0 gebruikers en 7 gasten online.
Wat denken jullie ervan?
Heel vaak en zeker vandaag is het weer zo'n dag.
Ik mis mijn kinderen zo verschrikkelijk. Ik weet het ik zie ze nog steeds een week in de twee weken, Behalve dan nu, want nu zijn ze i.v.m. de vakantie al 3 weken bij mijn ex. Het idee dat ik niet meer helmaal bij ze ben maakt me gek.
Ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde en nu ik ze heb....poef...alles weg. De drang om bij ze te zijn is bijna niet te stuiten.
Ik denk dan ook vaak dat mocht mijn ex ooit spijt krijgen ik wel terug moet gaan. Alleen al voor mijn kinderen. Ik had ze zo graag een stabiele gezinsomgevng willen bieden. En nu heb ik het gevoel dat ook hun leven voorgoed overhoop ligt. Als ik iets niet voor ze wilde is dit het wel. Ik zou mij verplicht voelen terug te gaan tegenover hen. Kinderen willen altijd dat papa en mama bij elkaar zijn (zelfs als ze al volwassen zijn, lees en hoor ik overal). Ik zou het denk ik niet op kunnen brengen om de ze dat te ontzeggen. Stel mijn ex zou ooit met dat voorstel komen? Dan ligt de bal bij mij! Hoe zou ik mijn kinderen ooit kunnen verkopen dat ik dat niet zou doen. Ik zou mij heel erg egoistisch voelen.
De gene die mijn verhaal kennen weten dat ik de scheiding niet wenste. Weten wellicht ook wat ik heb moeten slikken. Hoe bruut ik aan de kant ben geschoven. Maar wat zou ik doen in zo'n situatie? Of wat zouden jullie doen?
Begrijp me goed, ik ben zelf bij lange na nog niet over de scheiding heen. Ergens weet ik dat ik haar nooit meer zou moeten accepteren. Maar ik wil maar één ding: MIJN GEZIN BIJ ELKAAR HEBBEN! Mijn kinderen willen dit ook. Hoe zou ik ze ooit NEE kunnen verkopen. Ik zou niet goed met de gedachten kunnen leven, dat ik degene ben die bepaald heeft dat we niet als gezin verder gaan.
Mischien vinden jullie mijn gedachten volkomen debiel. Het speelt immers niet op dit moment. Sterker nog mijn ex haat mij. Misschien denk ik dit omdat ik haar terug wil. Weet ik veel......................ik ben een emotioneel wrak. Mijn gedachten gaan van hot naar her. Maar bovenstaande gedachte komt regelmatig voorbij.
Zo, dat is er uit.................
- Flaco14's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Ik raad het je af
Ik denk dat het geen goede gedachte is.
Ten eerste denk ik dat het een soort van vlucht is naar het verleden, terwijl je net naar de toekomst moet kijken. Daarnaast denk ik niet dat het positief is voor de kinderen om op te groeien in een traditioneel gezin, waar haat en non-respect in leeft - dan beter in twee liefdevolle gescheiden gezinnen. Een kind heeft liefde en stabiliteit nodig, en af en toe een grote schok, zoals een scheiding, dat hoort er nu spijtig genoeg ook eenmaal bij.
Ikzelf was kind in een traditioneel gezin, waar mijn vader alles deed voor mijn moeder en zijn kinderen. Mijn moeder was echter zwaar depressief, alcoholieker, psychiatrisch geval, enzovoorts... Ik heb veel geleerd uit al die miserie thuis, maar het heeft er mijn ontwikkeling - denk ik - niet echt veel beter en zeker niet leuker op gemaakt. Ik had liever m'n vader gelukkig gezien in die jaren, en in een gelukkig gezin gewoond, vol liefde, met weinig ruzies, zonder miserie en ettelijke kindertranen elke nacht in bed.
Ik raad je echt aan deze gedachte te laten varen. Het geluk van jou, en je kinderen, ligt in de toekomst, en niet in het verleden.
Afraden
Ik ben het met Rodeo eens, beter dat de kinderen in 2 gelukkige gezinnen dan in 1 waarbij de biologische vader en moeder nog bij elkaar zijn maar elkaar regelmatig de hersenen inslaan. Door de scheiding van mij en mijn ex gaan wij beide beter met de kinderen om als ouders zijnde, ik wil het liever niet zeggen, maar ondanks dat ik zelf de spanning niet doorhad en de scheiding bij mij als donderslag bij heldere hemel kwam waren die spanningen wel door de kinderen gevoeld en zitten deze nu ook beter in hun vel omdat wij gescheiden zijn. Nu moet ik ook wel zeggen dat het contact tussen mij en mijn ex heel goed is. En dat wij altijd de kinderen voorop hebben gezet, ondanks onze eigen gevoelens.
Sterkte met het verwerken en denk vooral aan de toekomst.