Ik ben nu een dik half jaar verder. het liefdesverdriet is al een tijdje weg maar toch blijft er wat hangen. maar wat dan precies? Het einde van een relatie is niet alleen het einde van de liefde van 2 personen voor elkaar maar ook het einde van een stuk van je leven. Is dat dan wat er nu blijft hangen? Hoe nu verder? Niet alleen zelf wil je het maar ook de mensen om je heen verwachten dat je nu wel verder gaat met je leven. Maar is dat niet misschien het moeilijkste wat er aan liefdesverdriet is. Hoe doe je dat verder gaan met je leven. Alles wat vertrouwd was valt weg. Je wordt terug gegooid in het diepe en het is maar kijken hoe veel je nog weet van je vroeger behaalde zwemdiploma. Natuurlijk leer je elke zwempartij wat bij maar ben je niet naar elke keer toch weer terug bij af. Met wat meer in je rugzakje maar je moet wel weer op nieuw beginnen. Ik denk dat ik dat het moeilijkste vind. Hoe geef je weer de draai aan je leven. Hoe maak je je het je eigen. Beetje bij beetje kom ik er wel. Ook al heb ik soms momenten dat ik niet weet waar ik moet beginnen en eindigen. Ik zit er zelfs over te denken om te gaan verhuizen naar Ierland. Sommige mensen zullen het als weglopen zien maar ik zie het juist als een uitdaging. Op eigen benen staan. Alleen en mogen ontdekken wie ik echt ben en wat ik wil. Ook al lijkt het me dood eng en ben ik nog lang niet zo ver ik blijf er mee bezig. En misschien is dat wel wat iedereen nodig heeft met liefdesverdriet. Iets om je aanvast te houden om in te geloven. Voor het geval dat je je toch niet meer zo veel weet van je zwemdiploma of je op een moment kramp krijgt iets of iemand er voor zorgt dat je niet volledig verzuipt maar rustig door blijft zwemmen.