Gister was ik jarig, en na een maand niets gehoord te hebben van mijn ex kreeg ik gister ineens een smsje. "Geliciteerd met je verjaardag! X"
Natuurlijk was ik diep van binnen blij dat die toch nog iets liet horen, maarja toch had ik het er ook erg moeilijk mee..

Heb lang getwijfeld of ik wel zou reageren, tenslotte negeerde die mij ook op alle mogelijke manieren, heb zelfs mijn moeder nog even gebeld wat zij het beste vond omdat ik er even niet meer mee wist om te gaan.
maargoed uiteindelijk heb ik hem 2u later toch maar antwoordt gestuurd.. "dankje, heb veel gehad voor mijn tuin dus kan weer klussen"
Binnen ong 10sec had ik antwoord, zat die op m'n smsje te wachten ofzo? aangezien die nooit zó snel reageerde.. maarja was heel oppervlakkig van "als het weer zo blijft dan kan dat jah.X" dusja ik heb met mijn (domme?) kop weer geantwoordt "Vast wel, zolang het droog blijft lukt et wel.X"

Als het hier dan ook bij bleef.. maar nee ik gaf weer toe aan mijzelf, nadat het al een maand eigenlijk zo goed ging om mezelf in bedwang te houden om contact op te nemen.. :S
Heb hem 's avonds nog even een mail gestuurd met de tekst
"het mooiste cadeau voor mij zou zijn als ik mijn spullen terug krijg van jou, weet niet waarom je je belofte om ze afgelopen maand te komen brengen niet bent na gekomen maar zou het wel fijn vinden als je ze toch komt brengen"

Verder heel oppervlakkig gebleven en niet veel meer van hem gevraagd.. maarja heb tot op heden nog geen antwoordt gehad.. Echt waarom?? is het zo moeilijk om een antwoordt te geven op die vraag?
Of geeft die mijn spullen echt niet terug omdat het toch een manier blijft waardoor die het contact toch niet voor 100% hoeft te breken nu?

Heb voor mijzelf wel besloten nu geen mails meer te sturen naar hem, tis de afgelopen maand ook gelukt dus hopelijk kan ik mijzelf gewoon weer opnieuw in bedwang houden! en wacht dan wel af of ik nog is een reactie krijg van hem!