Allereerst bedankt voor jullie antwoorden.

Ik ben de geen die de relatie uiteindelijk verbroken heeft. Hij werd verliefd op een ander meisje, ik voelde dat er iets niet pluis was. Heb het hem meerdere keren gevraagd of hij verliefd was op iemand anders waarop ik het antwoord kreeg; "ik word toch niet verliefd op iemand die aan de andere kant van de wereld woont en hier maar tijdelijk is". Maar dat was hij dus wel, overduidelijk. Ging met haar om, loog daarover tegen mij etc.
Uiteindelijk ben ik er toch achter gekomen, en heb 'm er mee geconfronteerd waarna ik er een punt achter heb gezet.
Al vanaf het moment dat hij verliefd werd op dat andere meisje kon niet meer tot hem door dringen, hij beseft niet hoeveel pijn hij mij doet.

Zelfs op het moment dat ik met hem het gesprek ben aangegaan over dat meisje en hij er niet meer onder uit kon, loog hij recht in mijn gezicht wie het daadwerkelijk was.
Misschien heeft hij zich nu wel in een relatie met haar gestort, maar dat is iets waar ik nooit achter zal komen.

Ik zou zo graag willen dat hij ook eens zou laten merken dat hij ook verdriet heeft om onze breuk en dat t hem wel degelijk iets kan schelen.

Hij is de persoon die mij negeert, terwijl ik nog zoveel vragen heb en gewoon alleen maar een eerlijk antwoord wil op al die vragen zodat ik ook verder kan. Alles af kan sluiten.

Ik heb hem een brief geschreven, maar kreeg geen eerlijk antwoord. Ik heb 'm met rust gelaten, ik heb geprobeerd met hem te praten.
Ik ben twee keer op vakantie geweest, heb nog twee reizen in het vooruitzicht.
Heb al mn spullen uit zijn huis gehaald, maar nog steeds is hij gewoon in staat om mij zoveel verdriet en pijn te doen.