Er zijn momenteel 0 gebruikers en 6 gasten online.
waarom voelt het zo zwaar?
Ik ben 14 jaar samen met mijn man, 4 jaar getrouwd en we hebben twee kinderen.
Jarenlang heb ik mezelf weggecijferd en zocht elders spanningen en heb daar niets mee gedaan.
Nu ben ik sinds een half jaar bezig met een afvalprogramma en ben inmiddels 14 kg afgevallen.
Ik ben mezelf dus weer gaan mooi vinden en mijn zelfvertrouwen is er weer.
Ik word weer gezien en dat heeft ervoor gezorgd dat ik onbewust aan het veranderen was.
Zodoende dat ik dus ook weer op zoek was naar die gezonde spanningen. Alleen.. toen kwam ik hem tegen. (september 2012) (ook een relatie en stond op het punt om te gaan samenwonen) We wisten allebei niet wat ons overkwam. Binnen twee dagen waren we stapelverliefd en konden niet meer zonder elkaar.
Hele dagen appen, mailen, msn-en waren een feit. Daarna voor het eerst elkaars stem horen en vanaf toen werd er ook urenlang gebeld. We zijn eigenlijk bijna geen enkele dag zonder elkaar geweest. En dat willen we ook niet.
Anderhalve week later hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. In een parkje bij mij in de buurt. Alleen hing er zoveel spanning dat we toch maar naar mijn huis zijn gegaan en daar hebben we echt geen spijt van gehad. Het was zo fijn dat we een week later weer hadden afgesproken. Ja met alibi zat het wel goed.. Alleen had ik hem geintroduceerd in mijn leven als een oude schoolvriend.. Weet nu dat ik huwelijk en affaire altijd gescheiden moet houden. Mijn man vond dat ik opeens dat ik veel contact met hem had en vroeg me een aantal keren of er meer tussen ons speelde. Ik heb altijd ontkend. Alleen heeft mijn man dus zonder dat ik het weet de msn geschiedenis aangezet.. en dus kon hij de gesprekken teruglezen.
Na de tweede afspraak (die voornamelijk in bed heeft afgespeeld) stond mijn man mij op te wachten. Flinke gesprekken gehad en ja ik heb nog een kans gekregen, maar moest wel contact verbreken.
- Moet trouwens wel zeggen dat F en ik tijdens onze date veel hebben gepraat en er dus achter waren gekomen dat er veel meer scheelt aan onze relaties. We hadden elkaar niet voor niets gevonden. En we zouden gaan uitzoeken wat er tussen ons mogelijk was.. -
De dag erna hield ik het al niet meer vol en heb weer contact gezocht met F. Hij was blij om van me te horen. En ons contact ging gewoon weer door. Mijn man was inmiddels alweer bezig met het checken van al mijn accounts en precies een week later zat ik voor het eerst smiddags weer op MSN met F... net op het moment dat mijn man aan het controleren was. Hij kon het gesprek dus meelezen! Mijn man heeft me gebeld en verteld dat ik mijn koffers kon pakken. Meteen F gebeld en hem duidelijk gemaakt dat als ik echt weg moest we s'avonds elkaar moesten zien en moesten praten. Hij wist inmiddels waar hij aan begonnen was. Maar om een lang verhaal kort te maken. Weer veel gepraat.. veel tranen. Bij man, mij en bij F en terwijl man erbij was het contact verbroken.
Ja nog een kans gekregen.
Ja jullie raden het al.. Smorgens heb ik hem weer gebeld.
Vanaf toen zijn we heel voorzichtig geweest.
Hij is gaan samenwonen en we hebben toen een hele week nauwelijks contact gehad. Een zware week, maar het was vol te houden. Heel blij toen het weer maandag was en ik hem weer hoorde. Nee hij was me niet vergeten en wou me graag weer zien, maar er moest gepraat worden.
Helaas hebben we datum een paar keer naar voren moeten schuiven, maar vorige week maandag elkaar ergens in een stad getroffen. Het klikte meteen weer en konden niet van elkaar afblijven. De spanning was om te snijden. Maar we hadden goed gepraat. Zijn relatie was weer wat beter en ik wou mijn huwelijk ook weer een kans geven. Dus wij zouden een vriendschap/sexrelatie hebben, maar wel nog steeds kijken of er meer mogelijk is. Ja ook deze keer waren er tranen. Er was ook zoveel gebeurd in de voorgaande weken.
Momenteel zit ik sinds een paar weken in emotionele achtbaan. Ik hou van deze man en hij van mij, maar is het genoeg. Ik weet dat echt een relatie waarschijnlijk niet gaat werken. Maar het ene moment zie ik alles helder en het ander moment ben ik verdrietig om een onbeantwoorde liefde. Hij is absoluut eerlijk tegen mij!
Gisteren elkaar weer gezien. Deze keer ben ik naar hem toe geweest. Voor het eerst in zijn huisje en ja het voelde fijn, vertrouwd en er was weer een klik. We willen nog steeds ondervinden of er meer is. Minder contact willen we niet en we willen elkaar in ieder geval blijven zien. We hebben het ook veel te leuk.
Nou ja wat er gebeurd is kunnen jullie wel raden, maar we hebben ook heel intiem naast elkaar in bed gelegen en dat voelde ook heel fijn. Elkaar strelen en heel dicht bij elkaar zijn.
Maar toen kwam het afscheid. Ik wou helemaal niet weg, ik wou bij hem blijven. Het voelde het raar en leeg om bij hem weg te rijden -hij had dat gevoel ook, maar had ook de afleiding dat hij dingen moest opruimen voordat vriendin zou thuiskomen- en ik had heel veel moeite om mijn tranen tegen te houden. Wat een pijn!
Hoe verder ik van hem vandaan reed hoe meer pijn het deed. Had ipod opstaan en heb drie keer hetzelfde liedje meegeschreeuwd uit frustratie. Het was ook moeilijk dat ik hem niet meer kon horen tot vanmorgen.
De leegte is inmiddels wel minder, doordat we weer een goed gesprek hebben gehad.
Hij voelt nog steeds veel voor me, maar hij denkt niet dat het genoeg is voor een relatie. Hij begrijpt dat ik met hem wil breken als ik steeds zoveel pijn heb na een date.. want dat is echt niet leuk
Maar het liefste wil ik ook gewoon een vriendschap/sexrelatie. Heb dit ook tegen hem gezegd en hij wil dat ook doorzetten. We hebben het ook heel leuk samen en het klikt gewoon supergoed! We zijn er voor elkaar en hebben af en toe spannend contact en hebben eigenlijk geen geheimen voor elkaar. We hebben elkaar dingen verteld die we nog nooit met anderen hebben besproken.
Maar die pijn, dat gemis, dat verdriet.. dat wil ik niet meer!
Ik wil niet rouwen om iets wat ik niet kan krijgen en misschien ook niet wil krijgen.
En ja, mijn huwelijk. Ik kan het nu goed los van elkaar zien en of daar een toekomst is weet ik ook niet. Dat ben ik nog aan het ondervinden. We doen allebei hard ons best! F zal in ieder geval nooit de reden zijn van een mogelijke echtscheiding..
Wat kan ik doen om het mezelf makkelijker te maken... Ik wil geen pijn voelen en lekker kunnen genieten van F. Hij is een prettige aanvulling op mijn leven en niet zo geweldig sexleven met mijn man. En ja mijn man weet dat daar vanalles scheelt.
Alvast bedankt voor jullie adviezen.
- ram81's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Ha Ram81. Alles goed met je?
Poeh, Ram81, wat enorm herkenbaar..........
Been there, done that, zeg maar, en ik zit er nog middenin, hoor. Je hebt mijn blog gelezen, he.... Je moet even allemaal zaken uit elkaar gaan gooien. Allemaal zaken die allemaal onrust geven, en die allemaal aanleiding geven tot enorm veel twijfel en gezeik en gedoe... En vooral de mix geeft ontzettend veel onrust. Je moet af gaan pellen. Het heeft allemaal niks meer met je relatie met je man te maken. Het heeft allemaal niks meer met je relatie met vriendje te maken. Het heeft alleen nog maar met je relatie tot jezelf te maken. Zet dus alles effe on hold. Ga eerst effe zelf nadenken. Wat wil jij? Geen idee, waarschijnlijk.... Ben je gelukkig? Nou ja, pffft, nou, nee, nou....... Ben je tevreden? Nou, best wel, niet helemaal ontevreden, mwaaaa.... Voel je je schuldig? Nou, best wel een beetje, een beetje erg, want nette mensen doen dit toch niet.....
Wat je nodig hebt, is allereerst rust in de kop!!!! Alle gedoe aan de kant. Zet vriendje maar effe op een laag pitje. Niet omdat hij een vervelend vriendje is, maar omdat hij nu jouw helderheid in de weg zit. Zet manlief effe op een laag pitje. Nou, daar stond die al, dus daar hoef je nu geen moeite voor te doen. Accepteer effe dat iedereen kwaad is, en boos en zo, want de situatie is erg verwarrend. Ga weg bij je schuldgevoel. Het gebeurt gewoon, je kan er ook niks aan doen dat het gebeurt, en je gaat er aan werken... Maar je bent niet fout, ik ga je niet veroordelen
OK, rust..... rust.... rust..... Wat wil je zelf? Ga daar eens aan staan. Dat kost je tijd hoor, dat kost je heeeeeeeel veeeeeeeel tijd. Jezelf bevragen, he. Waar word je rustig van? Waar word je onrustig van? Waar ben je tevreden mee? Waar ben je ontevreden mee? Waarom is relatie met man zo gelopen als die loopt? Heb je nog relatie met man? Wil je nog relatie met man? Hoe wil je je relatie met man? En vriendje? Waar komt vriendje ineens vandaan? Welke snaren in jou raakt vriendje aan? Heb je vriendje daarvoor nodig? Of zou je dat zelf kunnen doen? Maar de kern zit bij jezelf. Wat wil jij zelf? Hoe wil je je eigen leven ingericht zien......
En daar moet je aan gaan werken. Dat is het allerbelangrijkste. Dus laat het allemaal maar effe gebeuren. En zorg dat je wat afstand krijgt. En zorg dat je niet al te veel schade aanricht. En zorg dat je rust krijgt. En ga maar met jezelf praten. Tegen de spiegel......... En hou er rekening mee dat het wel effe kan duren, voor je weer wat vaste grond hebt. Maar je moet er effe doorheen, nu. Het probleem ligt op tafel, er is geen ontkomen meer aan......
Been there, done that..... Maar ben er ook nog niet mee klaar.....
Sorry maar ik heb jou blog
Sorry maar ik heb jou blog toch echt met enige verbazing zitten lezen. Ik begrijp op zich wel dat je liefdeverdriet hebt, maar de rest van je blog vind ik echt ontzettend egocentrisch.
Je hebt een man --> een man! En je hebt liefdesverdriet om een ander? Je wil een SEXrelatie met de andere man? Serieus. Dit is eten van twee walletjes. Je kwetst er zoveel mensen mee? Waarom? Waarom zou je mensen dit aan willen doen.
Ik kan er absoluut geen begrip voor opbrengen dat er mensen in de wereld zijn die alleen maar aan zichzelf denken, want dat is, heel eerlijk gezegd, wat jij aan het doen bent. Hoe zou je het vinden als jou man jou dit aan zou doen? Als je vertrouwen keer op keer zo beschaad wordt. Wow. hoe meer ik over deze blog na denk hoe bozer ik wordt.
Begrijp ook echt niet dat je man niet bij je weg is gerend. Als ik het lees denk ik: Heeeeeel hard de andere kant oprennen en nooit meer omkijken naar zo een egocentrisch persoon.
Je wil advies? Denk aan de mensen om je heen in plaats van alleen aan jezelf. Denk aan de mensen die je moedwillig kwetst. Kun je F niet met rust laten, beiindig je huwelijk. Wil je niet weg bij je man, ga er dan 100% voor.
ram81
Ik voel me enigszins gedwongen om je te zeggen je niet te laten ontmoedigen door reacties waarbij jou met felheid wordt gezegd ‘hoe fout & verkeerd je wel niet bezig bent’. Ik hoop dat je deze felheid kunt plaatsen in het perspectief dat er hier veel mensen zijn, die bedrogen zijn door hun (ex-)partner. Jouw verhaal kan voor hun werken als die spreekwoordelijke rode lap op een stier, waarbij jij (ongewild) in hun ogen, 'Die Andere Vrouw' vertegenwoordigd. Terwijl het persoonlijk niets met jou te maken heeft.
Het is aan geen van ons, om onze individuele waardes & normen, als ook de 'smaak' wat als 'maatschappelijk wenselijk' wordt gepropagandeerd, te projecteren op hoe jij jouw leven behoort te leiden. Zelfs als jouw verdriet voortkomt uit jouw keuze om naast je huwelijk, verlangen te voelen naar en contact te onderhouden met een andere man, verdien je nog steeds de support & respectvolle uitwisseling die je hierbij zoekt.
Ik wens je sterkte!
@Chelle
Het was vanuit mij niet uit het perspectief dat ik ooit bedrogen ben door mijn ex, absoluut niet, ik ben nog nooit bedrogen.
Ik kan alleen wel in mijn omgeving zien hoe ontzettend veel pijn dit iemand doet. En Ram heeft pijn, ze merkt dat dat naar is. Waarom gun je andere diezelfde pijn? Waarom doe je het ze aan? Begrijp het niet. Zal het nooit begrijpen. En eerlijk gezegd; Omdat ik nog wil blijven geloven in de goedheid van de mens: wil ik het ook niet begrijpen.
Ben het met Carrie eens! Uit
Ben het met Carrie eens! Uit het verhaal van Ram blijkt dat haar man het hier niet mee eens is...
Zij doet het stiekem achter zijn rug om! En dan wordt het een ander verhaal!
Als haar man er geen moeite mee zou hebben zou het oke zijn maar dat is niet het geval! En dan zou mijn advies zijn, wees eerlijk naar je man en naar F toe.Ga eerst eens rustig uitvogelen wat jij wil inplaats van door gaan met je bedrog.
@ram en chelle
+1 he! Maar dat was al duidelijk....
meestal ben ik het erg met
meestal ben ik het erg met chelle en waterman eens maar in dit geval absoluut niet.
Ja ook ik ben bedrogen en walg van dit verhaal maar dat zou ik ook doen als ik niet bedrogen was. Ik besef ook dat het meest verontrustende eigenlijk je eerlijkheid is over wat je allemaal doet. Maar t.o.v. kun je blijkbaar niet zo eerlijk zijn. In het verleden heb ik ook weleens een misstap gemaakt (toen ben ik trouwens zeer liefdevol benaderd hier op ldvd dus het is echt niet zo dat iedere dader hier hard wordt aangepakt), maar dit is gewoon een heel dubbelleven leiden en daarbij totaal geen respect voor je man of voor de partner van F hebben. Maar het allerbelangrijkste; uit dit hele verhaal blijkt dat je geen respect hebt voor jezelf!!
Jarenlang heb jij je man jou slecht laten behandelen. Vervolgens ga je met een andere man een sexrelatie beginnen achter zijn rug om en belanden jullie zelfs in de echtelijke bedden. Je minnaar is een man die wel lol wil hebben maar ook niet serieus voor je wil gaan dus aan hem heb je ook niks. Vervolgens ben je ook niet sterk genoeg om je man eerlijk te vertellen hoe het zit en de stap te nemen om of te vertrekken omdat je huwelijk zo slecht is of hier samen keihard aan te gaan werken d.m.v. relatietherapie of een sexuoloog. En dat zal of betekenen dat je kapt met F en helemaal voor je man gaat of je man moet openstaan voor een open relatie als dat jou echt gelukkig maakt.
Ik wil je hier niet mee aanvallen maar het wordt hoog tijd dat je aan je zelfrespect gaat werken want op deze manier ben je net zo slecht als je man, dit moet voor hem zeer vernederend zijn en ik begrijp ook niet waarom hij je steeds nog een kans geeft. Maar gek genoeg lijk je ook niet opgelucht dat hij je weer een kans geeft want een paar dagen later doe je het gewoon weer.
Maak een keuze en ga daarvoor en zorg dat je weer happy met jezelf wordt. En als je besluit weg te gaan dan komen je kids daar vast wel overheen. Liever twee ouders die uit elkaar zijn maar normaal samen door een deur kunnen dan twee ouders die elkaar vernederen en kapot maken want dat is een heel slecht voorbeeld en kinderen voelen die spanning.
Ha Evee, hartelijk dank voor
Ha Evee,
hartelijk dank voor je compliment!!! Ik stel dat toch zeer op prijs.... Ik heb nu jouw reactie gelezen, en ik snap best wat je wilt zeggen. Sterker nog, eigenlijk denk ik dat we het op alle grote lijnen best met elkaar eens zijn..... Ook ik zeg namelijk dat ze hiermee moet stoppen. Ook ik zeg dat ze op zoek moet gaan naar helderheid in haar kop (ruw vertaald is dat natuurlik op zoek naar respect voor jezelf). Ik vind wel degelijk dat er hier een groot probleem zit. En is het er nog niet, dan is het in ieder geval een probleem in de maak.......
Waar ik echter niet in mee ga is dat ik hier moraliserend of normerend over wil/kan zijn. Of dit goed of slecht is interesseert me eigenlijk maar heel matig. Of ik vind dat dit wel of niet door de beugel kan is tamelijk oninteressant. Maar waar ik denk ik de aandacht op probeer te vestigen is dat je hier voorbij de schuldgevoelens en schuldvraag moet komen. Die vraag gaat namelijk alles lamleggen, en niet bijdragen aan een oplossing. Hoe komen Ram, Man, F, relatie van F uit deze zooi, daar moet de kern liggen. Wie z'n schuld het was, daar gaan we later aan de borreltafel heel lang over praten....
Dus.... helemaal met je eens, er ligt wel een taakje voor Ram. Maar dat weet ze wel. En of het haar schuld is en of man ook geen makkelijke is? I couldn't care less..........
Kleine aanpassing: het maakt
Kleine aanpassing: het maakt wel degelijk uit of man geen makkelijke is.... Dat stukje moet dus uit de laatste zin verwijderd worden.......
@ram81
Dit meen je niet.
@hetlevenismooi
Uhuh- dat doet ze dus wel!
Drijfzand
Ik ben er stil van... En inderdaad, ik ben zelf ook bedrogen dus iemand zei 't al: werkt jouw verhaal als een rode lap. Mijn ex was wel een stuk voorzichtiger, het kwam pas uit toen we al maanden uit elkaar waren... ik ben blij dat dit soort vernederingen me bespaard zijn gebleven.
Jouw man heeft je al 3(!)x een kans gegeven en nog ga je gewoon door met waar je mee bezig bent?! Waarschijnlijk denk je dat hij je toch niet durft weg te sturen... en daar kon je nog wel 'ns gelijk in hebben, als hij dit allemaal voor je ondergaat. Het is de manier waarop je dit vertelt... zo respectloos naar je man, een sukkel die je om de tuin moet leiden om je te kunnen overgeven aan je pleziertjes... sjezes, zelfs in z'n eigen bed. Je bent wel eerlijk... (hier), maar wees nou ook eerlijk naar je man. Als je zoveel energie in je huwelijk had gestopt als in die kerel, had je nu hoogstwaarschijnlijk niet met dit probleem gezeten. Natuurlijk zal er ongetwijfeld het e.e.a. mis zijn, maar ga dan weg... of probeer het samen op te lossen. Dit heeft toch geen toekomst... want hij belazert zijn vrouw ook weer dus vertrouwen kunnen jullie elkaar nooit.
@Chrisz
In zijn eigen bed schrijf jij maar vergeet ook niet in het bed van die vriend en zijn vriendin die pas zijn gaan samenwonen...
@Hetlevenismooi Je hebt
@Hetlevenismooi
Maar gelukkig zijn Ram81 en F wel eerlijk tegen elkaar...
Je hebt gelijk ja...
@Chrisz
Hahaha ik zie dit nu pas, was ook even buiten, je humor is je niet afgenomen, gelukkig maar.
eerlijkheid
Het is me overkomen. Ik was er niet naar op zoek.
En ja mijn verstand werkt momenteel niet echt behoorlijk, maar ben wel blij dat er momenteel iets gebeurd.
Ik geniet ook al is het fout en dacht dat ik rust had in mijn hoofd.
Enne.. ik lees al jullie reacties en voel me door niemand aangevallen. Ik ben blij dat jullie eerlijk zijn.
En ja ik weet dat ik andere mensen hierdoor pijn kan doen!
Maar heb me al jaren weggecijferd in dit huwelijk.. en ja nu ben ik eens egoistisch..
Mijn man weet wat er scheelt binnen het huwelijk. Hij is tijdelijk veranderd, maar inmiddels weer in oude verval en dan is het makkelijk om een aanvulling buiten de deur te zoeken.
Maar praat mezelf echt niet goed!
@Ram81
Zodoende dat ik dus ook weer op zoek was naar die gezonde spanningen. Alleen.. toen kwam ik hem tegen. (september 2012) (ook een relatie en stond op het punt om te gaan samenwonen) We wisten allebei niet wat ons overkwam. Binnen twee dagen waren we stapelverliefd en konden niet meer zonder elkaar.
Hele dagen appen, mailen, msn-en waren een feit. Daarna voor het eerst elkaars stem horen en vanaf toen werd er ook urenlang gebeld. We zijn eigenlijk bijna geen enkele dag zonder elkaar geweest. En dat willen we ook niet.
Anderhalve week later hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. In een parkje bij mij in de buurt. Alleen hing er zoveel spanning dat we toch maar naar mijn huis zijn gegaan en daar hebben we echt geen spijt van gehad.
Sorry maar... je was er niet naar opzoek? Het overkwam je? EUHH... je hebt hem ook nog eens duidelijk op internet oid ontmoet, volgens mij kan dat alleen als je er naar op zoek bent
dat klopt
Dat klopt idd..
Mijn man wist dat ik bij een bepaalde site ben aangemeld voor spanningen...
Heb daar verder ook nooit iets gezocht of echt contact gezocht met iemand.
Het was altijd oppervlakkig en ik hield nooit contact met iemand..
Deze keer was anders en ben ik verder gegaan ja..
En voor degene die het wil weten.
Ik ga jullie adviezen opvolgen.
Ik ga F ON HOLD zetten en mezelf hervinden. Van daaruit ga ik aan mijn relatie met mijn man werken en dan zullen we zien of we nog toekomst hebben.
En wat ik nog kwijt wil. Mijn man is ook geen lieverdje.
Hij heeft losse handjes (gelukkig niet in ernstige mate), hij heeft me jarenlang vernedert en zal nooit zeggen dat hij me mooi vind. Ook in bed denkt hij alleen maar aan zichzelf en als ik weiger dan hebben we ruzie.
En ja, hij weet dat ik niet blij ben met deze eigenschappen, maar er zijn nog steeds weinig veranderingen.
En nee, dan praat ik mezelf nog steeds niet goed.
@Ram81, vond je man dat wel
@Ram81, vond je man dat wel goed, dat je bij die site stond aangemeld voor 'spanningen'? Zo ja, dan steekt hij wel z'n kop in het zand, ook al beweer je dat je nauwelijks of oppervlakkig contact had... Je meldt je daar toch niet voor niets aan... en als dat wel zo was, met slechts een beetje rondkijken in je hoofd... dan vind ik je vrij naief als je nu zegt 'Het is me overkomen'.
@ram81
Ik ben nog nooit belazerd door een man, als ik vragen mag wat doet jouw man verkeerd dan in jouw ogen omdat jij zegt dat hij weer in het oude vervalt? Misschien daar toch aan werken?
mijn man
Hij heeft losse handjes (gelukkig niet in ernstige mate), hij heeft me jarenlang vernedert en zal nooit zeggen dat hij me mooi vind. Ook in bed denkt hij alleen maar aan zichzelf en als ik weiger dan hebben we ruzie.
En ja, hij weet dat ik niet blij ben met deze eigenschappen, maar er zijn nog steeds weinig veranderingen.
@ram81
Hij moet zijn poten thuishouden!!!(excuuseer mijn lompheid maar in dit geval zijn het poten). En jij bent daar nog dan?
ja
Ja, ik dacht altijd dat ik het probleem was.
Door F ben ik er achter gekomen wat er scheelt en dat dit niet hoort en ook dat het niet aan mij ligt.
@ram81
Dan weet je toch wat je te doen staat bij een man met losse handjes?
weet ik
Ja weet ik, maar heb twee kleine kinderen en kan niet zomaar uit het huwelijk stappen...
Ik heb voor mijn gevoel dit altijd geaccepteerd. Met het gevoel dat ik er zelf om gevraagd heb en ja.. nog steeds.
En ja, praat hem ook nog steeds goed.
@ram81
Nou voor jouw kinderen ook niet leuk toch? Op deze manier? Die instelling deel ik niet met jou hoor, echt totaal niet, ik leef wel met je mee wat dat betreft.
dank je
Dank je!
Maar ik pik dit ook niet meer!
Dat ben ik nu veranderd en ook verplicht naar de kinderen toe
Ok, dan ga je idd niet over 1
Ok, dan ga je idd niet over 1 nacht ijs om uit elkaar te gaan... Maar dan snap ik niet dat je je kinderen DIT wel aan kan doen. Jouw priorteit zou moeten liggen in het netjes uit elkaar gaan... ook omdat je met je man nog 2 kinderen groot zult moeten brengen, zou je moeten zorgen dat de verstandhouding goed blijft.
En dan... als dat allemaal goed is afgehandeld, zowel emotioneel als praktisch, zou je je kunnen openstellen voor een ander. Snap dat je hier niet 'naar op zoek was', maar je staat er wel voor open, dat is al erg genoeg.
@Chrisz
Ik ben het helemaal met jou eens Chrisz, ik wilde het ook al zo schrijven maar je was mij voor...
@ram
slaan is niet goed te praten...wat je vaak ziet is dat boosheid in de persoon zelf zit...boosheid voortkomend uit machteloosheid omdat behoeften niet worden ingevuld...hij wordt boos..en jij onthoudt hem wat hij wil...logisch maar tegelijk funest ....er wordt een machtspel gespeeld...door hem maar ook door jou...probeer dat te doorbreken....wees duidelijk...geef aan waarom je niet doet wat hij verwacht, wat jij niet prettig vind...waarom dat jij vindt dat hij alleen aan zich zelf denkt...en jij niet kunt geven wat hij wil.......tegelijk ook geef aan wat jij van hem verwacht......of houdt er mee op en ga weg !
groetjes
bjm
Huh?
"wat je vaak ziet is dat boosheid in de persoon zelf zit..."
Hahaha! Waar zou de boosheid anders moeten zitten? Ergens in een kast verborgen?
Re:
Ik vind het dapper dat je je verhaal plaatst... het is jouw verhaal..
Vindt het jammer dat er nogal moraliserend wordt gereageerd..
Je probeert uit te breken uit een uitzichtloze situatie, je relatie was/is kennelijk allang voorbij... vergeet niet dat vreemdgaan een symptoom is, de werkelijke breuk is dan al lang een feit....
De moralisten onder ons zien het vreemdgaan als oorzaak van de breuk, en uitermate handig om iemand de schuld toe te wijzen..
Ook begrijpen ze niet dat soms communicatie tussen partners niet meer mogelijk is.....
Ik hoop dat je je niet laat ontmoedigen om hier je verhaal te plaatsen...
Heel veel sterkte!
Eerlijk gezegd walg ik van
Eerlijk gezegd walg ik van dit verhaal.
@ram
beste ram
als je mijn blogs leest dan weet je dat ik in de situatie zit die gelijk je man is. ik begrijp inmiddels heel erg goed wat er door je heen gaat net zoals ik je man ook begrijp en ook inmiddels mijn vrouw begrijp.
ik vraag mij af of jij begrijpt welke pijn jouw handelen heeft veroorzaakt bij jouw man, welke moeite hij doet in het belang van jullie kinderen , welke kansen hij jou geeft en waarom hij die geeft , welke kansen je vervolgens te grabbel gooit en wat dat met hem doet.
beste ram, wees eerlijk ! naar anderen en naar jezelf ! je hebt je soulmate gevonden, hij begrijpt je, hij houdt je drijvend. weet echter dat in slechts 1,5 % van alle gevallen de vrouw door de man wordt aanvaard als nieuwe partner, zij zullen in 98.5 % van alle gevallen terugkeren bij hun oude partner !
bedenk wat dat met jou zal gaan doen als je niet op past ! een depressie ligt op de loer. in ieder geval heb je nu al een identiteitscrisis te pakken, wie ben je, wat wil je, wat zoek je, wat heb je bereikt, hoe wil je verder. je leven en dat van je gezin staat op zijn kop.
je wilt aandacht, nabijheid, steun, luisterend oor, begrip, empathie, passie, sexuele expressie, etc. je vond het niet of onvoldoende in je huwelijk. er miste wat, je leefde als broer en zus mogelijkerwijs. je hebt voor je gevoel ongelooflijk veel geprobeerd om dat tij te keren, maar het is je niet gelukt, als een relatie niet werkt dan maar alleen de lust, het risico is voor jou.....zeg dat nooit tegen je man, want je man denkt anders..voor hem is het geven van passie, het helpen, het sex hebben met zijn vrouw het toppunt van liefde, van houden van ! en dat is dus heel anders als hoe jij momenteel eea ziet !
je weet nu al dat het niet voortbestemd is die relatie met die ander. je zult het moeten accepteren wat er is gebeurd en door moeten met je leven. vergeef je zelf, vergeef ook je man voor de manier waarop hij reageert. zie je eigen rol ook naast die van hem. ga werken aan wat je mist. het enige dat je nog kunt doen is aangeven waar je mee zit, eerlijk zijn, hulp zoeken en vooral concreet maken wat je van anderen verwacht. dat nu is het moeilijkste stuk. ongetwijfeld zal er een stuk schuldgevoel boven water komen drijven.......wat maakt dat je nergens over wilt praten, dat je dingen in jezelf gaat proberen op te lossen, dat je ongelooflijk veel gaat nadenken, dat je voors en tegens gaat afwegen en dat is nu juist net waardoor je het risico loopt om depressief, kil, afstandelijk, apathisch te worden met alle gevolgen van dien.
het ego zal een grote vlucht nemen en je loopt het risico 180 % te veranderen. terug naar je oude ik uit je puberteit.
let wel: ik beschrijf de risico's en zeg niet dat dit gaat gebeuren !
pas goed op jezelf , ik wens je het allerbeste, veel kracht en wijsheid !
bjm
.
.
Gave @ bjm
“…zeg dat nooit tegen je man, want je man denkt anders..voor hem is het geven van passie, het helpen, het sex hebben met zijn vrouw het toppunt van liefde, van houden van ! en dat is dus heel anders als hoe jij momenteel eea ziet !”
Laat me raden, bjm … je hebt inmiddels ook al uitvoerig met Ram81’s man gemaild, gebeld en een brief opgesteld waarin je het weer hebt over ‘de duivelse driehoek’ en ‘de behoeftes die niet worden vervuld’?
Hoe weet jij hoe haar man denkt? Of ben je naast al je andere 'gaves' ook al paranormaal begaafd?
Chelle
ik denk dat ram dat zelf het beste kan invullen, zij weet wat er gebeurd is toch ?
jij bent een vrouw, ik een man. in het algemeen geldt voor mannen dat .......had ik dat moeten schrijven dan ? ik heb vele partners gesproken, vele berichten van mannen gelezen die in dezelfde situatie zaten, ook een aantal vrouwen gesproken zelfs trouwens, vele fora over dit onderwerp bezocht ook.........op basis waarvan de volgende conclusie getrokken kan worden : als het verstand wordt uitgeschakeld (zegt ram ook) , er geen relatie met de ander mogelijk is (zegt ram ook) dan wordt er nog slechts gekeken om de passionele behoefte te vervullen (zelfde situatie als bij ram, er wordt immers nog slechts een sexuele relatie nagestreefd)......als dat bekend wordt bij een man dat de vrouw slechts gaat voor de lust.....dan gaat een man door het lint in het algemeen.....lees je verder wat ram zegt over haar man....dan schrijft zij.....hij denkt in bed slechts aan zichzelf..niet aan mij........dat is haar beleving.....hij kan ook erg boos worden als hij zijn zin niet krijgt (niet goed te praten)........bedenk eens wat er achter zit.......vandaar de opmerking die ik gemaakt heb......wordt er over gepraat.....wordt er aangegeven door ram wat haar behoeftes zijn, hoe zij wel aan haar trekken kan komen ? want haar behoeftes worden niet vervuld wat dat betreft (dat staat er toch ? ) zelfde geldt voor de man ongetwijfeld ook.......ook hij krijgt niet wat hij wil bereiken ! anders hoeft hij nl niet boos te worden. hij wordt boos omdat hij wat wil, omdat hij bereid is te vechten voor zijn behoeften.....mag niet op die manier, maar er zit een behoefte achter die niet wordt vervuld als je boos bent.....en gezien hij heel boos wordt als hij zijn zin niet krijgt wat dat betreft........en ram hem het liefst negeert op zo'n moment , dan is er dus al sprake van een mislukte communicatie, van negeren en daarmee van een machtspel......! en lees dan verder wat ram schrijft......hij probeert te veranderen, maar valt snel terug in zelfde patroon.... mijn visie : omdat hij het niet begrijpt wat er gebeurd !
chelle....jouw visie is meestal zodra er twijfel is , is er het einde van de relatie......dat is niet aan jou of mij om te bepalen dat is aan de personen zelf die het meemaken. jouw visie is er een die uitgaat van de persoon zelf, van het ego dat er achter zit, alleen de persoon zelf kan het oplossen. die moet in zich zelf gaan en na gaan wat die persoon wil.
in een relatie ben je echter met zijn 2 en. tuurlijk heb je gelijk..dat de persoon zelf goed moet nadenken. echter vaak blijkt dat er dingen mogelijk zijn in een relatie, dat er zaken veranderd kunnen worden die men niet vindt als er geen overleg over plaats vindt als niet wordt aangegeven wat behoeftes zijn. als de duivelse dialoog niet wordt doorbroken (die van boosheid bij de een en negeren door de ander (situatie bij ram) ).
ram is kennelijk nog altijd bij haar man, zij schrijft dat zij aan het werken zijn.....zij ziet echter geen verbetering......en ram zelf ? haar rol in het geheel ? haar communicatie ? haar aangeven wat haar behoefte zijn ? haar leven in het verleden wat haar man betreft ? zij wil dat haar man veranderd, je kunt slechts jezelf veranderen en hoogstens wat bijschaven bij de ander. veranderingen kunnen slechts plaats vinden als de persoon zelf dat wil. wil hij veranderen ? ram ziet dat dat gebeurd, en ziet vervolgens weer een terugval en dus volgt de conclusie die zij trekt. een neergaande spiraal. dat kan ook anders als de man gaat begrijpen wat er gebeurd en waarom dingen gebeuren. als hij zijn eigen rol gaat zien, net als dat ram haar rol ziet.
dus als je wilt dat er wat van die relatie wordt tussen hen........dan moet er gecommuniceerd worden op een andere manier dan er tot nu toe wordt gedaan. haar man weet wat er mis is in hun huwelijk schrijft ram........ik ken de situatie niet....ik ben er echter van overtuigd dat de man niet weet wat er echt speelt, dat hij er niets van begrijpt, dat hij niet begrijpt wat de behoeftes van ram zijn en daarmee kan hij deze ook niet vervullen. en zo kom je in een circel waar je niet uitkomt. omdat de een denkt duidelijk te zijn en de ander maar wat probeert. een neerwaartse spiraal die steeds weer bevestigd wordt. er wordt niet concreet aangegeven wat van de ander verwacht wordt, dus gebeurd er niet wat gewenst is zodat het vertrouwen verdwijnt.
groetjes
bjm
wil graag een reactie geven
Ik wil graag zeggen dat er momenteel veel gepraat word.
Ik ga naar een Psycholoog.. die hoort bij het afvaltraject en komt dus nu goed van pas om mezelf te vinden.
Heb gisteren een leuke avond georganiseerd met mijn man. We hebben een spelletje gespeeld en daarna samen onder de douche gegaan. Het was een begin. We hebben ook duidelijk naar elkaar gemaakt wat we graag veranderd willen zien (dit was al vaker besproken) Heb hem ook verteld dat ik de losse handjes ECHT niet meer accepteer en niets meer doe wat ik niet wil.
Ook in bed heb ik hem gestuurd in hetgene ik fijn vind en het was wel fijn. Nee niet optimaal, maar dat kan ook nog niet. Heb hem ook gezegd dat ik ons huwelijk nog een kans wil geven, maar dat ik op deze manier er geen zin meer in heb. Dat we miss al te veel uit elkaar zijn gegroeid. Hij begrijpt dat ik er zo over denk.
Over het vertellen dat hij me mooi vind en van me houd krijg ik alleen maar te horen als ik klaag dat hij het nooit vertel. Dat heb ik hem ook gezegd en hij zei: Ja sorry zo ben ik niet en weet niet hoe hij me kan laten merken dat hij van me houd.
Ja ik verander momenteel en heb hem verteld dat ik mezelf miss wel nooit ben geweest. In het jaar dat we elkaar hebben ontmoet (1998) zijn ook mijn ouders gescheiden en toen ben ik eigenlijk zelf al ontspoort.. Veel spijbelen, liegen naar de mensen waar ik van hou. Nee ik praat mezelf echt niet goed... en daarom wil ik graag veranderen. En ik weet.. daar hoort geen sexrelatie bij... Daarom word deze ook ON HOLD gezet en ga ik mezelf weer hervinden.
En ja ... hier staat F helemaal los van.
Hij is en zal nooit de reden zijn van een eventuele breuk.
@ram81
Heel goed dat jij duidelijk naar je man toe bent geweest over zijn losse handjes. Ik zou allang vertrokken zijn maar jij geeft hem nog 1 kans en niet meer dan 1 kans hoor. Hier komen ongelukken van.
Ik ben blij dat wij je toch wat inzichten hebben kunnen geven en dat ik toch door heb gevraagd omdat er vaak meer naar boven komt dan dat men schrijft. Je insteek is al goed begonnen lees ik. Blijf zo doorgaan op het rechte pad meisje, dan bezeer je niemand ermee. Ik hoop je nog eens te lezen en hoe het je vergaat... Veel geluk met je kinderen.
@ram
hoi ram. leuk te horen dat je de relatie met je man weer een kans wilt geven en nog leuker dat je ZELF wilt veranderen !
jammer te horen dat je veel hebt moeten mee maken.
misschien dat je wat aan deze reactie hebt :
hetgeen ik lees is dat jij wacht tot je man veranderd. je wilt dat hij gaat zeggen dat hij om je geeft. hij reageert daar wat afstandelijk op. hij begrijpt het niet. jij wilt graag belangrijk gevonden worden. welnu als je dat wilt bereiken dan kun je beter niet afwachten maar daar wat aan doen ! jij bent degene die bepaalt wat er gebeurd !
Jij kunt al een tijdje thuis jezelf niet zijn. dat heeft je man gemerkt dat kan niet anders !
als jij genoeg liefde voor jezelf hebt, je kunt ontspannen en jezelf weer durft te zijn bij hem dan kan jouw man van jou houden om wie je bent !
geef hem bijv een innige knuffel...en krijg je die terug dan hoef je niet te zeggen dat hij van je houdt, dat wordt nl impliciet duidelijk, kijk wat hij voor je doet in plaats van naar wat hij zegt...probeer ook te begrijpen waar reacties vandaan komen......negeren is echt niet fijn om mee te maken als de ander niet snapt waar dat negeren vandaan komt ! het is heel goed dat je je grenzen hebt aangegeven, zorg echter aub dat het niet een dictaat wordt, net zoals hij dat niet moet doen natuurlijk !
jouw relatie was in ieder geval op een punt dat je het niet meer zag zitten, je kunt dat veranderen ! jij kunt zelf leren om weer de dingen te gaan doen die je leuk vindt, jij kunt weer spontaan worden , je kunt in plaats van gesloten weer open worden, hem met belangstelling tegemoet treden, hem nieuwsgierig maken, hem een berichtje zenden en er dan terug ontvangen......Hij zal zich nu op een emotioneel en spiritueel niveau tot je aangetrokken voelen, waarna hij meer tijd en energie aan jou zal gaan geven !
geef zelf het goede voorbeeld en je man zal het gaan begrijpen ! als jij gereserveerd blijft dan zal hij niet begrijpen waarom hij zijn masker kan laten vallen......dus wat kun jij doen om opener te worden ? als jij je gevoelens verstopt.......als jij slechts een deel van jezelf laat zien.......dan zal hij mi een betonblok blijven en zul je de verbeteringen die je zo graag zou willen zien gaan missen
hoop dat je er wat aan hebt !
groetjes en veel wijsheid , kracht en succes
bjm
none
[dubbele post]
Bronvermeldingen @ bjm
“…in het algemeen geldt voor mannen dat .......had ik dat moeten schrijven dan ? ik heb vele partners gesproken, vele berichten van mannen gelezen die in dezelfde situatie zaten, ook een aantal vrouwen gesproken zelfs trouwens, vele fora over dit onderwerp bezocht ook.........op basis waarvan de volgende conclusie getrokken kan worden…”
Ik heb dit nooit eerder benoemd, omdat ik vind dat het geen essentiële informatie is op een site waar ik privé-gerelateerd actief ben. Maar ik werk al dik 8 jaar als gezinspsychologe. Ik heb de studie cum laude afgerond, met 2 specialisaties en een aankomende 3e waar ik volgend jaar op afstudeer (maar die in deze niet belangrijk zijn om te vermelden).
Alle interpretaties, verwijzingen & conclusies waar jij met een soort van diagnose in bijna elke reactie van jou mee schermt, komen in de gezinssessies die ik dagelijks begeleid, voorbij. Als ik, vanuit de beroepservaring die ik dagelijks opdoe, elke gezins -en individuele ‘sessie’ mee zou nemen in de beoordeling & conclusie van een volgende sessie met een ander gezin, dan zou ik resoluut als uiterst incapabel op mijn werk worden afgeschreven.
Waarom?
Omdat elke situatie anders is—en het dus noodzakelijk is dat ik iedere keer weer met open vizier een nieuwe ‘probleem-situatie’ tegemoet treed. De ‘schone lei’-methode, zeg maar. Mijn ervaringen draag ik wel bij me, maar behoor deze constant te scheiden van een (nieuwe) situatie die zich voor mijn ogen ontvouwt. Tip voor jou, misschien (onder de noemer 'ik wil leren')?
Waar je kan, vermeldt jij met een bijna voelbare voldoening en zelfverheerlijking [ja, mijn aanname], de bronnen (gesprekken met andere mannen/vrouwen, hun/de partners, ander forum, de gesprekken per telefoon, mail, etc) en ook altijd de beamende reacties die je daarop krijgt. Daarmee eigenlijk de conclusies die je denkt te mogen/kunnen trekken, als ‘geldend’ muurvast neerzet; als een wetenschappelijk feit. Met alle respect voor iedereen die hier geen psychologie-achtergrond heeft, zie ik de valkuilen die je (ongewild? onbewust?) voor anderen creëert. Maar daar zelf wel iedere keer handig overheen springt.
De kwestie is voor mij niet dat jij mensen niet helpt; ik geloof dat jij met jouw maniertje, heus wel je steentje bijdraagt.
Waar het mij voornamelijk om gaat, is de emotionele schade die je mogelijk bij een kwetsbare ziel kan aanrichten, wanneer je die persoon op basis van je amateur-diagnoses (onder de noemer 'helpen') de verkeerde kant opstuurt. Alleen al daarom, dat die mogelijkheid bestaat, zou uiterste voorzichtigheid in het concluderen en diagnosticeren moeten bestaan.
Daarom, lieve bjm, zul je van mij (en met mij nog een paar anderen, vermoed ik) altijd een tegengeluid horen...
(Maar goed, ik hoor hier mijn eigen echo doorklinken).
Oh--en voor de mensen die zich wederom ergeren aan de ruis die op Ram81’s blog verschijnt, hier de visie van de site-moderator op juist deze sub-categorieën die weleens op een blog ontstaan:
"Eerlijk gezegd denk ik dat de discussie gevoerd moet worden waar die ontstaan is. En als dat onder een blog van iemand is terwijl de discussie niet meer inhoudelijk over die blog gaat, dan is dat maar zo. Dat is inderdaad mogelijk vervelend voor de schrijver van het stuk, maar een beetje het risico van het plaatsen van berichten waarop gereageerd kan worden. Dat er reacties komen die niet meer inhoudelijk over het geschreven stuk gaan, is ook niet zo erg. De gebruiker die het geschreven heeft, kan het immers verder gewoon naast zich neerleggen, of zich erin mengen als hij/zij zich daartoe geroepen voelt."
Chelle
Ik waardeer het enorm dat je privé ook nog zoveel moeite doet om mensen zoals mij oa zo goed te helpen hier!!
Jij hebt echt een hart voor je werk !!!
Liefs Jeannette
verrassing :P
Ik heb dit nooit eerder benoemd, omdat ik vind dat het geen essentiële informatie is op een site waar ik privé-gerelateerd actief ben. Maar ik werk al dik 8 jaar als gezinspsychologe. Ik heb de studie cum laude afgerond, met 2 specialisaties en een aankomende 3e waar ik volgend jaar op afstudeer (maar die in deze niet belangrijk zijn om te vermelden).
Op zich was dat al lange tijd duidelijk hoor Chelle... Vind het zelf alleen geen plek om je beroep actief uit te oefenen. Professionele hulp hoort buiten de site, anders is het geen site meer van en voor ldvd-ers. Je hebt al een tijdje terug aangegeven dat je geen actief liefdesverdriet meer hebt, waarom blijf je dan plakken?
In het laatste blog veeg je zelfs reacties van ldvd-ers onder de tafel onder het kopje van 'te moraliserend'. Welk recht heb jij om dit te doen als 'mede-ldvd-er'(betekent dat we allemaal gelijk zijn hier)? Tegelijkertijd ben je, voor mij, op een zeer kinderachtige manier aan het reageren op sommige reacties. Wat was het ook alweer? 'Als je iets niet zint in een blog 'FLUSH IT! Laat het van je afglijden.' Ik dacht dat psychologen zich altijd professioneel opstelden...? Volgens mij behoort 'spotten met mensen' daar niet bij.
Ja je geeft vast zinvolle adviezen(al gaat volgens mij meer als de helft verloren door je niet subtiele manier van formuleren en het aanspreken van mensen, ook al ben je 5 keer cum laude afgestudeerd, 'I don't care'), maar hoe denk je dat de meerderheid reageert op jouw superioriteit hier? Tenslotte heb jij alle antwoorden en wij niet
De oplossing is simpel. Als jij de psycholoog van deze site wil worden vind ik dat prima, zou je ook af en toe bezoeken
, maar dan zou ik graag zien dat je een apart Chelle-kopje op de site krijgt. 'Voor professioneel consult verwijzen we u allereerst graag door naar onze site psychologe' met een link erbij, zodat mensen zelf kunnen kiezen of ze jouw hulp willen.
Maarja dat is mijn visie
Beste dromer,
ik weet het allemaal niet. Maar ik denk dat je nog eens 25 keer na moet denken over deze reactie.....
Chelle, +3 !!!!!! (en een bonuspunt!!!!!)
@waterman
Ik hoef niet eens 1 keer na te denken want de dromer heeft helemaal gelijk. Ik zit ook niet op een psycholoog te wachten die al meer dan 5 en een half jaar lid is. En Ldvders zit te ontleden, ik ben er niet van gediend. Ik krijg het gevoel alsof we geen Ldvders zijn maar proefkonijnen. En als er mensen mee gebaat zijn ook goed maar niet voor mij.
Tssss mensen, ik heb niet
Tssss mensen, ik heb niet echt de indruk dat wij als proefkonijnen gebruikt worden. Maar misschien is dat wel het geheime plan van chelle, waar wij allen slachtoffer van zijn.
Chelle, je bent bonuspunten aan het verzamelen: +3!!!!!
Ik zeg ook niet dat jij de
Ik zeg ook niet dat jij de indruk hebt daar was ik me al van bewust.
Maar je kunt niet voor anderen denken. 
idd, Jij hebt niet
- 6 voor kinderachtig meelopen
(oh pardon, mijn mening)
Dromer
Neem me niet kwalijk...maar als iemand hier in een korte reactie zijn standpunt naar voren brengt ben je dus per definitie een meeloper en kinderachtig????
Ik zie dat anders...