Het is me redelijk goed afgegaan de laatste tijd, alleen nog dat slaapprobleem.... maar goed, verder functioneer ik tenminste en huil niet meer.
Niet meer tot vandaag...
Ik heb gedroomd dat hij me terugwilde... ik wou het niet omdat hij teveel kapot had gemaakt.
Toen ik wakker werd zag ik dat ik gebeld was door zijn moeder.
Even later kreeg ik een smsje (de telefoon was van hem, dus veel mensen hebben dit nr nog in hun lijst onder zijn nam) van zijn huidige vriendin, dit smsje was voor hem bedoeld, maar per ongeluk dus naar zijn oude tel nr gestuurd.
Ik begreep uit het smsje dat het uit was of in ieder geval niet goed ging tussen hun.

vanavond kreeg ik van hem een mailtje, sinds dat het uit is heeft ie nooit de moeite genomen om eens normaal iets tegen me te zeggen en nu dus het mailtje:

"hee,
gaat ie een beetje met je? ik heb je nooit pijn willen doen, ik wilde je ook nog zeggen dat de tijd die we samen hebben gehadde beste tijd is die ik ooit heb gehad. door jou heb ik heel wat meer gezien dan ik ooit had gedaan. onze tijd is er een om nooit te vergeten. ik hoop dat we normaal tegen elkaar kunnen doen....maar als je dat niet kan begrijp ik dat ook! ik hield/hou nog steeds van je en de kids, dat gaat echt niet zomaar over!!!
groetjes"

Ik heb de mail met tranen in m'n ogen zitten lezen en erna nog een tijdje doorgehuild.
Ik heb hem mijn gevoelens gemaild, verder gewoon koeltjes, maar achteraf vond ik het weer zwak van mezelf dat ik toch heel lief tegen hem was, terwijl ik eigenlijk ook heel boos op hem ben.
En geen behoefte aan contact heb omdat hij alles wat ik alweer op orde dacht te hebben weer door de war schopt.
Dit laatste zal ik hem ook laten weten de volgende keer dat ie een mail stuurt.