Hallo mensen,
Ik ben opzoek naar mensen die me kunnen helpen bij dit proces en ik geloof dat ik de site heb gevonden!
sinds januari is mijn relatie uit van 8 jaar, sinds mijn 16de ging ik al met deze jongen. We hebben de zelfde interesses en we vullen elkaar goed aan. Het waren hele fijne jaren.. op wat vervelende dingen na dan. Nu is hij vorig jaar 3 maanden lang "vreemdgegaan" . eerst bellen en msn en uiteindelijk afspreken en zoenen... en nadat het 1,5 week uit was is hij ook al met haar naar bed geweest. Ik moest het horen van een ander. Het was heel erg om te horen en de eerste 2 weken zakte ik door de grond. daarna dacht ik dat het me makkelijk af zou gaan, maar nu ben ik net 2 dagen terug van vakantie en ben ik in een hele zware dip gekomen. ( het is nu 2,5 maand uit) Waarschijnlijk komt het na die week rust allemaal naar boven. Ik heb de laatste tijd veel contact met hem, omdat ik zo goed met hem kan praten,maar dat maakt het alleen maar erger. dus heb nu maar gezegd dat ik hem een week niet wil zien. Hij heeft spijt en wil me terug en mist me bla bla... maar ik weet dat het niet meer kan er is te veel beschadigd en als ik weer terug ga dan wordt het een obsessie voor mij (waar is ie en met wie?) en hij leeft maar verder en ik zit in sh*t. dus dat zegt mijn verstand. Maar mijn gevoel wil heel wat anders... (ook omdat ik deze pijn niet wil voelen het is natuurlijk makkelijker om dan maar weer terug te gaan, maar dat is geen oplossing) Mijn verstand heeft de controle over mijn lichaam en verstand... dat is heel verwarrend en moeilijk dat heb ik nog nooit gehad. Wie kan mij helpen dit weer in evenwicht te krijgen, wie heeft een paar tips voor mij?
alvast heel erg bedankt!.. en iedereen die deze site bezoekt, heel veel sterkte met het verwerken van jullie verdriet!
xx dree
Lieve dree
Tja, tips in overvloed hier op de site. De allerbelangrijkste is echt GEEN contact. Hoe meer contact je hebt hoe moeilijker het is om hem volledig los te laten. Het is volkomen normaal dat je hart en je verstand elkaar tegenspreken, iedereen hier zal dit beamen. Verdere tips? Je eigen leven weer oppakken, ga leuke dingen doen met vriendinnen. Verwen jezelf af en toe eens flink door toch dat ene shirtje (bijvoorbeeld) te kopen. Verder, huil, schop, schreeuw zoveel als je wilt. Het lucht op, al is het maar voor even.
Sterkte
ben inderdaad druk aan het lezen op deze site!
genoeg tips, inderdaad! Ik moet ook geen contact zoeken hoe fijn dat ook is, je wordt er alleen maar herinnerd hoe fijn het was. En daar moet ik overheen. ik moet de hele tijd huilen om niets.. ik denk dat al helpt! zit nu lekker thuis dus ik kan me helemaal laten gaan!
dank je wel voor je reactie.. vervelend dat al deze mensen iets vervelends hebben meegemaakt, maar wel fijn dat iedereen elkaars ervaringen kan delen en van elkaar kunnen leren!
liefs dree
Naar hem terug gaan is het
Naar hem terug gaan is het makkelijkste op dit moment..dan voel je deze heftige pijn niet meer zo. Maar wat is op de lange termijn beter? Wil je je leven met iemand delen die niet trouw aan je kan zijn? Die niet zomaar een 'slippertje' heeft gemaakt, maar met zijn volle verstand een verhouding begon?
Hij is je niet waard!!! Tuurlijk heeft ie spijt...lekker laat.
Kies voor jezelf...ga hierdoor heen hoe moeilijk het ook is. Maar je wordt sterker en vindt iemand die 100% voor je gaat.
Sterkte!
Je hebt helemaal gelijk...
Je hebt helemaal gelijk... ik weet het ook wel , maar soms moet het gewoon even tegen je gezegd worden. Thanks!... het is allemaal een beetje tegestrijdig. Ik moet hier overheen komen. Helaas kan ik het contact niet helemaal verbreken, we moeten elke maand de geldzaken regelen en het huis verkopen.
liefs deb
Tja, die koophuizen ook!!
Probeer het contact dan zoveel mogelijk te beperken. Neem alleen contact met elkaar op als het over de geldzaken en/of het huis gaat. Verder al het sociale contact vermijden. Heeft mij toen erg geholpen om er overheen te komen.....
Ik ga het zeker proberen
Ik ga het zeker proberen (het moet gewoon) als het bij anderen helpt waarom bij mij dan niet!.. het is alleen zo makkelijk om even met die ander te praten je denkt dan snel "ach.. het kan geen kwaad" nou het maakt heel veel uit!....
Je kan toch niet overal meer over praten, het slaat eigenlijk nergens op!
Nee, als je met elkaar
Nee, als je met elkaar blijft praten is het net alsof je nog een relatie hebt...zo kun je niet beginnen aan je verwerkingsproces.
Sterkte meisje!
Helemaal mee eens
Helemaal mee eens. Geen contact meer zoeken tenzij het echt niet anders kan. En vergeet vooral niet dat hij is vreemdgegaan mocht je toch in de verleiding komen om hem terug te nemen. Hij is je niet waard anders had hij wel onvoorwaardelijk voor jou gekozen en niet na een misstap. Het is zo ontzettend rot want ik heb hetzelfde meegemaakt. Dus ik voel je pijn. Er is vast wel een jongen ergens die je liefde wel verdiend.
hoi Jujube
Ik ben blij dat iedereen het zelfde zegt, dan zijn we daar in ieder geval overuit... GEEN CONTACT!
Wat vervelend dat je hetzelfde hebt meegemaakt.. is het lang geleden? en ben je er een beetje overheen? Succes..
En ik weet zeker dat er iemand rondloopt die mijn liefde verdiend.. alleen dacht ik hij diegene was.. helaas..
liefs, dree
3 maand geleden
Het is 3 maand geleden uitgegaan en 4 weken voordat het uitging was hij al met haar aan de gang. We hebben nog 11 weken samengewoond omdat ik hem het huis niet uit kon krijgen en ik mocht opvreten dat hij van alles al had uitgespookt, aanhoren dat hij veel seks met haar had en ik mocht naar hun telefoongesprekken luisteren. Ook mocht ik zijn Valentijnskaartje van haar uit de brievenbus halen. Dit alles heeft me helemaal gesloopt. Ik ben nu 2 weken alleen en ik kan nu pas dingen gaan verwerken. En hij begrijpt maar niet waarom ik nu zo'n hekel aan hem heb. We hadden het toch zo mooi toen we verkering hadden, als ik nu gewoon van gedachten verander dan kan dat weer, maar dan als vrienden. Dat zei hij. Wat een ego?ɬØst.
Hij begrijpt niet waarom jij zo'n een hekel aan hem hebt!????
jeetje wat een LOSER!! helemaal niks meer aan hem besteden!! kijk wat hij jou allemaal heeft aangedaan en dan gewoon doodleuk zeggen dat het zo leuk was vroeger... hij geeft niks om je anders zou hij je niet zo behandelen.. en zeker geen vrienden met hem worden, daar doe je jezelf alleen maar pijn mee..
Je moet het nu verwerken.. woede tranen boosheid wraak etc etc laat maar komen dat moet je helpen hier door heen te komen!.. en ik zou maar niet met je moeder dit bespreken zij denkt er waarschijnlijk anders over en kan je niet verder helpen... praat er veel met je vrienden over en uiteraard zijn wij er ook allemaal voor je...
sterkte!!
hey Emiliesnap je opmerking
hey Emilie
snap je opmerking niet helemaal?
slaat die op de opmerking daarboven of meer in het algemeen??
Snap het wel gedeeltelijk maar ook hier wordt wel eens gezegd 'hij/zij verdient je niet" en dat vind ik dan geen rare opmerking om eerlijk te zijn
Groetjes Incognito78
'We all stand together'
Euhm Emilie, er zit een kern
Euhm Emilie, er zit een kern van waarheid in je boze uitlating..het is inderdaad niet altijd fijn om te horen wat een waardeloos stuk vreten je ex is..want je hebt wel ooit van die persoon gehouden..Maar in deze geef ik Dree groot gelijk hoor! Al je het verhaal van JuJuBe een beetje hebt gevolgd mag je wel degelijk stellen dat zij veel beter verdiend en dat haar ex zich heel misselijk gedragen heeft..Kijk relaties gaan over..daarom zitten we hier..dat is al erg genoeg..maar sommige exen maken er echt een potje van en maken het de ander wel heel erg moeilijk... En Dree veel sterkte he! Veel blijven posten en bloggen hier, schrijf t lekker van je af, groetjes maartjemarij
Nu vandaag gaat het wel weer
Nu vandaag gaat het wel weer wat beter heb mezelf wat moed ingesproken en tegen mezelf gezegd dat deze jongen me niet waard is, alleen al om het feit dat ik nog steeds geen ECHTE spijt heb gezien bij hem!
Maar oke.. nu heb ik er een exta probleem bij.. eerst vond ik het heerlijk om thuis te zijn in dit huis (ook toen het net uit was) lekker alleen en toch mijn huis (woon er nu 3 jaar en het is mijn eerste huisje (samen met hem toen), maar nu begin ik me te irriteren aan dit huis en wil ik dat het verkocht wordt maar het schiet niet op, we gaan al zakken met de prijs en de makelaar doet er alles aan. Maar ik wil dus graag op mezelf zijn (zo ben ik) , maar eigenlijk heb ik nu even geen thuis meer..als jullie begrijpen wat ik bedoel (naar me ouders gaan heeft ook geen zin, die zitten zelf in de sh*t die gaan scheiden (ook nog eens!!)...
dit wilde ik ff kwijt
liefs dree