Ik voel me net zo.. denk ook constant aan hem... probeer met dingen bezig te zijn maar ik hou van hem en tgaat echt niet weg... ik wil van dit gevoel vanaf zijn en terug vrij zijn ... maar hoe gaat dat ? is er zo niemand die kan zeggen, hoe en welke stappen ? kweet dat hij niet meer zal terugkomen, ook al wil ik het zo graag ... idd wij ook 2 jaar, hoe kunnen die gevoelens nu ineens zomaar weg zijn

Veel sterkte, samen met al deze andere op het forum komen we er wel uit, dat is de enige hoop die ik op dit moment nog heb :s dat het moet goed komen

Erg herkebaar! The same feeling hier! Ik kan niet eens meer achter waarheden komen, gezien hij mij niet meer te woord wil staan. Als ik bel of sms dreigt hij mijn leven te verwoesten.
Zijn hart is koud en kil richting mij, de mijne nog vol liefde. Onwerkelijk!
Nu al vier weken, en heb het gevoel nog geen stap vooruit te hebben kunnen zetten zonder aan hem te denken. Met hem voelde als ware liefde. Ik kan hem nu niet, en in de toekomst niet, vergeten. Ik zal met dit verlies moeten leren leven.
Was er maar hoop op een beter vooruitzicht. Was er maar hoop! Was er maar iemand die in mijn toekomst kon kijken, die mij kon zeggen dat het echt wel goed zou komen!
Ik heb inmiddels hulp ingeschakeld, want ik kom er alleen niet meer uit. Helaas. Was moeilijk om te doen, maar ik zie het als enige redmiddel om mij nieuwe handvaten te geven waar ik verder mee kan en om dit verlies te dragen. Op dit moment zie ik alles zwart, en ik herken jouw gevoel dan ook goed dat je nergens meer zin in hebt. Dat heb ik ook. Ik zie de levensvreugde niet meer, en mijn tranen blijven maar komen. Ik doe wel dingen, maar ook op de automatische piloot. Vrienden kijken niet naar me om, en ook ik sta er volledig alleen voor. Gelukkig is er dit forum, zodat we steun hebben aan elkaar hier.
Sterkte!