Hallo,

Ik ben nu 16 en word bijna 17 en mijn liefdes leven is een drama!
ongeveer 2,5 jaar geleden ging ik op 't schoolfeest zoals iedere jongen met een meisje dansen, alleen vond ik der wel erg bijzonder! ik had daarvoor net een andere relatie dus ik was ook best wel angstig.
Desondanks sprak ik gewoon met haar af en nog 1 jongen en 1 meisje om samen te gaan schaatsen, heel leuk allemaal ik was weer helemaal verliefd!
maar toen...
ik weet nog dat in de school pauze haar vriendinnen naar me toe kwamen en zeiden'' als ze je nog niet goed kent gaat 't niks worden'' zoiets, als 13/14 jarige jongen schrok ik me dood al die vriendinnen om me heen en alles. wat er toen gebeurden is een groot raadsel! ik sprak der nooit meer! durfde geen gedag meer tegen der te zeggen op school maar probeerde wel aandacht van der te trekken door langs te lopen etc.
Dat ging gewoon 1 jaar lang door! tot ik het zat was omdat ik der ook steeds bij feestjes op 't strand tegen kwam en school feesten. Ik ging via hyves met der in contact waar zij heel erg terug houdend was! en waardoor ik dacht waarom doe ik me dit toch aan! toch bleef ik op haar hyves scharrelen kijken hoe ze tegen andere jongens sprak en luisterde haar liedjes die ze op hyves had staan.
Dit ging ook een lange tijd door.
Tot na een ander schoolfeest waar ik steeds oog contact met der had, toen heb ik haar daarna weer flink gestalkd en contact met der gehad! op school zei ik gewoon weer hallo als ik der tegen kwam en flinke verbetering voor mij dus!
na alweer een half jaar stilte die kwam schrok ik me dood omdat zij plots met mij contact zocht! ik ging hier gewoon normaal mee oom als of er nooit wat tussen ons gebeurd was!
Ik heb toen via hyves/msn en alles de hele zomer vakantie lang contact gehouden wat zeer leuk klikte naar mijn mening! Na de vakantie zei ik gewoon nog steeds hallo als ik der tegen kwam etc. Toevallig zat ik tijdens me werk net een pauze buiten te houden dat zij langs fietste en naar mij riep van ''hee tom!'' heel enthousiast. We hadden steeds beter contact tot ik vroeg of ze met ons mee wouden gaan de stad in wat drinken, waar op ze nog ja zei! alleen is der nooit wat van gekomen omdat ze zij dat ze steeds niet konden!
toen heb ik der weer en paar maanden niet gesproken!
en toen we van de week in de stad waren zat zij toevallig in het zelfde tentje/café/dans club, waar ze dan steeds naar me keek en soms plots voor me neus langs ergens heen liep! en toen we weg gingen ze vlak voor de uitgang bleef staan met 1 vriendin, terwijl der andere vriendinnen gewoon waar ze stonden bleven.

en toch blijf ik haar al die hele tijd lief hebben!

alleen weet ik niet hoe dit verder moet!