Op kamp heb ik iemand ontmoet, echt een lieve jongen, hij was skimoni. Hij was niet van onze groep dus ik zag hem nie zoveel. op de terugreis had hij mij zen muts gegeven op voorwaarde dat ik hem wel iets zou teruggeven. Ok. Ik had hem op msn toegevoegd, in het begin ging het een bikke stroef, hij wou perse een mustke terug en ik heb da ten uk mor gedaan. Het ging alt mor beter tussen ons: hij zee dat hem mij graag zag en dat hij mij mooi, lief, schattig... vond. En ik begon ook meer voor hem te voelen. We hadden beloofd om elkaar nog is te zien in t paasverlof. Hij stelde het alt mor uit en er kwam nie veel van. Op den duur had hij mij beloofd dat het woensdag(dus nu 2 dagen geleden) wel zou lukken. Tot dat het dinsdagavond was. Ik mocht hem ni meer schattie noemen, want hij had nu een echt schatteke die woensdag nor hem kwam!!! Hij heeft gezegd dat ik hem mor moet vergeten en mee rust moet laten, mor ik kan da ni. Ik wil hem echt wel houden as vriend, meer hoeft het echt ni te zijn. Ik zie hem graag op 2 manieren: gewoon as vriend waar ik alles tegen kan zeggen en als iemand waar ik op ben. Die verliefdheid kan ik best achterwegen laten (uit ervaring weet ik da) mor ik wil hem echt ni kwijt as vriend. Dus ik had het donderdag nog is gevraagd of we elkander is konnen zien. mor nee, het lukte voor hem weer ni. Toen heb ik gezegd dat het voor mij dan ook amol nimer hoeft. maar daar hem ik nu echt veel spijt van, want ik wil die echt nog is zien. gewoon 1 keer om afscheid te kunnen nemen. wat moet ik nu in godsnaam doen? Is er hier nog iemand die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt, want ik voel mij nu echt alleen.