Weet je wat het vervelende is van de hele situatie nu, dat mijn ex mij het idee geeft dat ik ontzettend ben vreemdgegaan, dat ben ik niet maar ik voel dat hij de schuld bij mij neerlegd.
Terwijl hij het heeft uitgemaakt omdat zijn gevoel weg was. Ik heb alles voor hem opgegeven, mijn huisje, mijn spullen heb ik voor een appel en en ei verkocht.
Hij heeft mij van alles beloofd om mij te helpen en zou alles doen wat voor hem mogelijk was. Omdat hij het zo erg voor me vond. Alleen hoe langer de tijd verstrijkt des te minder maakt hij zijn beloftes waar. Nee, hij maakt geen enkele belofte waar... Hij is gewoon keihard, die gevoelige man die hij ooit was, die is hij niet meer. Misschien wel nooit geweest. Erger nog ik ben dus de gebeten hond, hij kwetst me keer op keer. En waarom, heeft hij mij al niet genoeg pijn gedaan.
Van zijn familie hoor ik ook niets meer, alsof ik niet meer besta.
Waar heb ik dit in godsnaam aan verdiend?
Het doet me zo'n pijn, ik had gewild dat ik hem nooit had ontmoet.
Lieve Pijndieblijft,Dit
Lieve Pijndieblijft,
Dit verhaal typ ik met tranen in mijn ogen (probeer ze tegen te houden omdat ik nu op het werk zit) omdat ik zo met je verhaal meevoel. Het is zo herkenbaar. Ik heb hetzelfde gevoel. Het doet zo'n pijn en dat hebben we helemaal niet verdiend. Ik ben nu zover dat ik denk dat ik het wel heb verdiend dat hij zo tegen me deed, me zo behandelde (als vanzelfsprekend) en dat hij vreemdging.
Er was waarschijnlijk een bepaalde bedoeling waarom we onze exen tegen het lijf liepen. Op dit moment is die bedoeling voor mij ook ver te zoeken...
Heel veel sterkte en ik leef met je mee!
Liefs, Chris
* When does the hurting stop.. *
Lieve Chriske
Dank je voor bericht, je moet echt niet denken dat je het wel hebt verdiend, want dat slaat echt nergens op.
Hoewel ik dat ook vaak genoeg heb gedacht, maar niemand verdiend het om zo behandeld te worden.
Ik ben er nu wel achter dat ik het wel heb laten gebeuren, dat ik er wel deel van uit heb gemaakt. En dat het een harde les is, ik hoop dat ik in de toekomst niet weer dezelfde fout zou maken.
En me niet weer wegcijfer in een relatie, het is nu het belangrijkste om weer van onszelf te gaan houden hoe moeilijk dat ook is. Ik moet stoppen met te blijven denken 'waarom', want ik krijg daar geen antwoord op.
En dat wij onze exen tegen het lijf liepen zou zeker een bepaalde bedoeling hebben gehad. Maar dit wil ik echt nooit en dan ook nooit meer meemaken. Echt een zwaardere les heb ik van mijn leven nog niet gehad.
Jij ook heel veel sterkte en ook ik leef met jou mee!
Liefs, Pijndieblijft
Hallo pijndieblijft
Wat toevallig!En tijdje terug heb ik mijn ex nog een brief geschreven en daar had ik oa ingezet dat ik het idee kreeg dat ik vreemd gegaan was{dat heb ik niet gedaan}maar ook ik had heel sterk het gevoel dat hij de schuld bij mij legde!
Want waarom gaf hij ons geen 2e kans,wat had ik gedaan dat hij dat niet meer kon??
Ik weet het niet en zal het waarschijnlijk nooit te weten komen,maar ik weet wel dat ik een enorm schuldgevoel had!Mijn ex heeft mij ook van alles beloofd,heel veel mooie woorden maar heel weinig daden!
En in mijn hele verdrietige buien dacht ik ook:Waarom zijn wij elkaar tegen moeten komen?Waarvoor?Het heeft mij meer verdriet dan plezier opgeleverd!!
En ik kon dan ook uit de grond van mijn hart zeggen:Ik wilde dat ik je nooit ontmoet had!!
Nooit gedacht dat ik zoiets zou zeggen,over mijn schoolvriendje,mijn speelkameraadje,clubgenootje,en jeugdliefde!
Ik dacht dat ik hem zo goed kende,maar ik heb mij heel erg in hem vergist,en dat doet nog steeds heel veel pijn!Omdat ik diep in mijn hart weet hoe leuk we het hadden kunnen hebben samen!Maar ja....
Knuffel van een onzeker meissie
Hoi onzeker meissie
Ja het doet pijn om te beseffen dat diegene waarvan je zoveel gehouden hebt, niet diegene is die je dacht dat hij was. Altijd waren er subtiele hints, dat er iets niet klopte. Maar daar wil je niet aan dat klopt niet dat is niet echt. Hij houdt toch van mij en weer geloof je het....
Hij belooft je dingen en weer word je teleurgesteld, op welke plaats kom ik nou denk je dan.
Langszaam wordt het je duidelijk dat de liefde niet onvoorwaardelijk is en pijnlijk word duidelijk dat hij maar van 1 persoon echt houdt en dat is hijzelf.
Nog nooit heb ik me zo klein gevoeld en zo vernederd. Ik ben gekwetst tot in mijn bot en het gaat maar door, want meneer moet zijn kl*te gevoel kwijt. En dat kan alleen maar door mij de schuld te geven.
Knuffel van pijndieblijft