hey coach

Misschien schaamt ze zich ergens ook rot en terrrecht ook!
Het blijft een groot vraagteken, waarom mensen zich inderdaad zo raar ineens kunnen gedragen...

Snap je goed, zelfs ik pijnig me de laatste dagen ook :'Waarom belt d nooit meer' waarom interesseert hem het geen bal meer hoe het met me gaat terwijl we het zo goed konden vinden?" Ik heb geen kids met hem, relatief kort wat met hem gehad. Kan je nagaan hoe erg de vragen bij jou moeten branden...

Ergens denk ik dat ze zich ook rot moet schamen en ja inderdaad ze weet dondersgoed dat ze heeel wat kapot heeft gemaakt ook bij de kinderen..

Groetjes Incognito78

'We all stand together'

Hoi Coach,

Ik denk dat je die vraag niet meer moet stellen..waarom..
Ik denk dat jouw meiden ook heel goed aanvoelen d?ɬ°t ze niks hoeven te vragen bij hun moeder.Ik denk dat ze intuitief al weten hoe ze ervoor staan bij hun moeder.Tuurlijk zal je jongste iets meer vragen hebben,maar gezien de situatie,die ze toch heel goed begrijpt, zullen die vragen steeds minder worden. Ik denk dat je je ook niet gek moet maken met allerlei scenario`s die zich kunnen voordoen, of je erg aantrekken als je vrouw weer eens af laat weten in iets. Je meiden begrijpen heel goed waar de schoen wringt denk ik. Jij bent voor hun nu de rots in de branding, en dat zal zo blijven Coach..tot ze de deur uit zijn...Je doet je uiterste best voor hun, en dat voelen ze ook! Ze weten ook wat jij hun geeft, kan hun moeder ze niet geven..al is ze hun moeder...
Je moet niet twijfelen aan je eigen kunnen Coach..Tot nu toe heb je het gered..je hebt op je tandvlees gelopen, je hebt je krampachtig met je vingernagels aan dat kleine randje vastgehouden, je hebt alle shit over je heen laten komen..maar je staat nog steeds OVEREIND!
Ondanks ALLES! Met je twee meissies pal achter je...
Je hebt het goed gedaan..en je doet het nog steeds goed! Beter dan hun moeder ooit heeft gedaan..Je mag terecht trots op jezelf zijn.
Menig 'vader' had de fles gepakt of het stamcafe in gegaan en zijn ellende verzopen...jij niet! Jij bleef overeind..Je liefde voor je kinderen hield je overeind...

Er zal misschien een dag komen dat als je kinders oud genoeg zijn dat ze verhaal gaan halen bij hun moeder (of niet) Dat zou voor hun misschien kunnen betekenen dat ze het kunnen afsluiten..dat zal ook grotendeels aan de antwoorden en gedrag liggen van hun moeder.
Maar gezien de situatie is het ook mogelijk dat ze na een poosje niet meer naar haar vragen en het zo laten zoals het nu is..samen zijn met hun vader.
Doe voor jezelf geen moeite meer om je ex te begrijpen..want dat is een onmogelijke taak en geeft je alleen maar extra emoties die lijden tot verdriet en neerslachtig gedrag. Zij heeft nog een lange weg te gaan, en het verdriet van haar kinderen krijgt zij nog over haar heen.
Als de roze wolk is opgetrokken en de waarheid kickt in..tja, dan,..dan..vul maar in...
Zorg dat zij in je gedachtengang op de achtergrond blijft en niet op de voorgrond komt. Gooi de vraag 'waarom' echt overboord..alle antwoorden zullen niet toereikend zijn...
Hou de koers aan die jullie nu varen..jullie gaan lekker zo met zn drietjes...en het zal nog veel beter worden..geloof me:-)

een warme groet, FreeSpirit

(liever in het gips Coach? hahahahaha)

Ik ben slechts jou in een andere vorm...