Hoi lieve bloggers,

Gisteren (maandag) is dè ex vertrokken. Naar z'n vlam. Zondagavond kreeg ik de hevige drang om hem een sms'je te sturen met: Ik zal je missen.

Ik hoopte dat hij dan niet zou vertrekken. Maar ik heb zwaar op de tanden gebeten en het niet gedaan. Ik denk niet dat het uiteindelijk een verschil zou gemaakt hebben. Het is best een rot gevoel. Maar ik heb het niet gedaan (kleine hoera ) Ik had ergens volgende gelezen: "happiness is the best revenge". Dus ik heb mezelf bijeen geveegd en ben samen met de dochter gaan zwemmen. Zij vond het fantastisch en ik vond het fijn om eens tussen de mensen te zijn. Al kende ik niemand, toch voelde ik me wat meer 'verbonden' met de buitenwereld. En ik was ook niet de enige. In het hele zwembad geen koppel te bespeuren! Yes, er zijn nog mensen die alleen zijn met de kindjes!

Vandaag heb ik ook de laatste papieren bij de advocaat ingediend. Ik treuzelde er wat mee om het niet definitief te moeten maken. Maar ik ben streng geweest voor mezelf en ik heb ze vandaag binnengestopt. Het wordt tijd dat ik verder ga en het verleden waaronder m'n beste vriend, achter me laat.

Enkele weken geleden had ik ook m'n (onbestaande) vriendenkring uitgebreid met een (hopelijk betere beste) vriend. We kwamen elkaar toevallig tegen en wisselden nummers uit. Ik heb toen een hele tijd de boot afgehouden om eens iets te gaan doen. Ik was (ben) doodsbang om m'n ex of z'n familie tegen te komen. Maar weet je, ik heb recht op vrienden. Ik heb recht op mensen die me wel steunen, die wel iets met me willen gaan doen. Vrienden die me doen lachen en die er zijn op slechte en goede momenten, ik heb er verdomme recht op!!!!!!!!!

Dus ik heb aan (laten we hem Tom noemen) Tom gevraagd om iets leuks te doen. Met als gevolg: nu vrijdag ga ik naar de cinema en ik mag de film kiezen ! Ik hoop dat het een superleuke avond wordt waarop hopelijk veel gelachen zal worden. Eindelijk..

Dus aan ALLE lieve schatten van hier: KOP op! Huil en wees triest.. maar probeer om het niet je leven te laten overheersen. Ik denk en steun jullie allemaal van hieruit!

Stilaan begin ik nu zelf ook in te zien dat er in onze relatie echt wel dingen verkeerd zaten. En dat hij er ook veel te weinig voor me was. Ik heb er zelf heel veel ingestoken maar ik kreeg veel te weinig terug. Dat heb ik wel te danken aan feedback en inzicht door m'n omgeving. De helft vd dingen die in een andere relatie normaal lijken hadden wij gewoon niet. Dat besef komt er nu langzaam aan..

Love you guys!!

(en natuurlijk hou ik jullie op de hoogte van vrijdag )