Weet goed wat je bedoeld. En het begin zeg je tegen jezelf 'this is it! 'geen contact meer... na een dag , misschien al een paar uur verwaterd het al. dan begint het te kriebelen. Weet eerlijk gezegt ook nog niet wat ik daar tegen kan doen. Misschien toch maar afleiding. In je bed gaan liggen is iig geen optie.

Ik weet wel als je een afleiding zoekt , neem er dan een waar je zo mee bezig bent dat je geen tijd hebt om aan iets anders te denken.

Grtz Meorb

Bij mij is het ook al meer dan 3 maanden geleden toen het uitging en ook ik heb vandaag een enorme dipdag, ik ben er gewoon ziek van.

Maar probeer geen contact meer met hem te zoeken en ja dat is zoooo ontzettend moeilijk, maar beter voor jezelf. Ik heb het contact nooit helemaal kunnen verbreken en elke keer als ik hem hoor of zie dan huil ik alles bij elkaar, terwijl het nu misschien al veel anders had kunnen zijn? Je wil toch ook weer graag gelukkig worden en glimlachen om iets kleins of dansen van blijdschap? Dus geen contact meer met hem zoeken en misschien doe je dat over een paar weken dan weeral! Sterkte!

Morgen schijnt de zon weer....

Het is idd waar wat hierboven gezegd word, geen contact opnemen is moeilijker dan wel contact op te nemen ook al is het onbevredigend.
Ik vind dit ook zo moeilijk, ik heb haar al geblocked op msn maar ik zie haar toch online komen en dan ga je weer denken. Elk moment vraag ik me af wat is ze aan het doen wat denkt ze heeft ze spijt dat ze vreemd is gegaan met haar ex....wil ze me terug.... ik wil haar terug, als zij bij mij terug wilt komen weet ze me te vinden en zal er heel veel moeite van haar kant gedaan moeten worden.....
Ik ben gelukkig een beetje uit die erge dip van vanmiddag... pieken en dalen zijn het. Maar dat is heel het leven....

Lieve Lotusbloem,

Vervelend voor je dat zo'n verschrikkelijke dipdag hebt gehad. En soms werkt niets om jezelf weer even op te peppen he. Heb je weleens geprobeerd om de boosheid bij jezelf naar boven te halen? Soms kan boosheid je heel goed helpen in het verwerkingsproces. |
Je schrijft dat het niet uit maakt of je hem nu wel of niet spreekt dat je je toch wel klote voelt. Dat is nou juist dat punt waar je doorheen moet meis. Niet spreken voelt kut, wel spreken voelt ook kut. Alleen het enige voordeel van niet spreken en geen contact is, is dat je aan het loslaten bent begonnen. En contact blijven houden remt je ontiegelijk in je proces. Want je kan iedere keer weer opnieuw beginnen!!!
En dat contacten, dat doe je heel impulsief vaak, op een moment waarop je je zo leeg, zwak en verdrietig voelt. Misschien moet je op die momenten jezelf rationeel toespreken, dat je het niet moet doen, sterk moet blijven, trots moet houden en zo. Kan helpen soms....

Ik heb mezelf vaak boos gemaakt in de ldvd periode.... Dan werd ik even heel opstandig. Als ie mijn liefde niet wilt, dan toch lekker niet, zijn gemis. Wie denkt hij wel niet dat hij is, dat hij mijn humeur kan bepalen, en in feite de regie heeft over of ik vrolijk ben of niet. Dat wil ik niet! Oprotten eikel! Heb genoeg verdriet en ellende van je gehad! En iemand die zomaar de hoorn erop smijt, als ik me rot voel, ellendig en verdrietig, is die persoon dan wel zo leuk, wat een rotzak eigenlijk.
Klinkt stom, maar al dat soort dingen meer haalde ik rationeel naar boven en het hielp me. Misschien dat het jou ook weer wat kracht kan geven!!!!

Heel veel sterkte,
liefs Lin