Alleen kinderlijken kennen het verschil niet en als ze nooit volwassen worden kennen ze het nooit, ze maken alleen anderen doodongelukkig. Ze nemen woorden als ik hou van jou in de mond en kennen de betekenis niet.
Mijn ex is zo een kind, hij zei in het begin te vaak, iedere dag wel 20 x ik hou van jou, ik lachte dan en zei nee je bent verliefd.
Houden van gaat ook niet over als je boos bent, zoals hij tegen mij zo vaak beweerde als ik vroeg hou je van me, zei hij soms. Met vraagtekens op mijn gezicht vroeg ik dan huh? JA als ik boos op je ben niet. Je kan alleen boos worden op iemand waar je van houdt anders raakt het je toch niet.
En dan ik wil aan ons werken, voor ons vechten op de bank van de vrouw waar ik verliefd op ben, bij haar is het zo anders zo leuk, Natuurlijk wat dacht je dan? Weer dat kind dat het nog niet snapt, ik krijg een koekje dus die man of vrouw is aardig en lief.

Dan de excuses ik heb thuis nooit liefde gekent, nee lul die kon je van mij krijgen maar dat wilde je niet, want dat is zo eng, komt zo dichtbij en dan liever wegvluchten in geen woorden alcohol en drug tuurlijk was te voorspellen dat daar ook nog eens een ander een rol in zou gaan spelen en die maak jij nu op dezelfde manier stuk, met een verschil, haar gun ik het, had ze zich maar anders moeten gedragen en geen spekjes moeten voorhouden aan een kind als een kinderlokker. Dat win je altijd meid maar je verliest het ook op het einde. Leven in een vlucht is wat je doet.

En dan trillend hier op de bank tegen mij zeggen het stelt niets voor alleen een flirt op het werk, nee ik trek me handen ervan terug dit wil ik niet. Ik wil geen andere vrouw kwetsen ik heb het immers zelf meegemaakt om hem vervolgens de zelfde avond......
Tuurlijk heb jij je als begrijpende vrouw correct gedragen op jou bank kon hij over mij denken terwijl jij aan hem zat. Ook nu mag je nog steeds met hem ruzie maken over mij, lelijke dingen zeggen over mij want ik heb jullie dit toch aangedaan....nee, jij mag krijgen wat ik kreeg.

Houden van is niet iets dat van vandaag op morgen over gaat, ik geloof zelfs dat het nooit over gaat. Wel kan het veranderen in een ander gevoel, een gevoel dat het niet meer genoeg is dat er dingen missen en niet zijn, dat karakters wellicht niet meer genoeg passen en elkaar niet meer kunne of willen stimuleren. Dat een ander meer kan zijn en geven of delen hoe je het ook noemt, maar het echte houden van iemand gaat nooit helemaal weg, je kan uiteen groeien je kan veranderen, maar ergens is er altijd een plekje....dat gaat nooit weg.

Maar verliefdheid gaat niet altijd over in houden van soms denk je dat, wellicht en dan ga je door, maar al heel snel merk je nee dit is het niet dat duurt geen jaren. En als het wel jaren duurt leef je in een leugen want diep daarbinnen weet je het, je voelt het en dan neem je neit de verantwoording om er iets mee te doen. Dan doe je een ander heel veel pijn maar ook jezelf.

En dat doen kinderlijken. Ik geloof een ander niet als hij zegt ik ben geen prater, ik kan me niet verwoorden, want (of je moet een geestelijke afwijking hebben) die gave heeft iedereen of is te leren.
Eeffie