Beste mensen,

Sinds een kleine 2 maanden is mijn relatie met mijn (ex) partner stuk gelopen.
Ik heb hier heel veel pijn van & het heeft een enorme invloed opmijn dagelijks leven.
Maar ik zal eerst even uitleggen wat de situatie is.

We hebben altijd een super band met elkaar gehad, en we waren niet alleen partners, we waren echt beste maatjes/zielsverwanten !
Het laatste halfjaar is het bergafwaards gegaan.
We moesten beiden veel werken met verschillende diensten, en als we dan thuis kwamen waren we beiden erg moe.
Dit resulteerde in minder vrije tijd, minder seks & meer (negatieve) spanning.
Doordat de sfeer in onze relatie minder was, gingen we niet veel buitenshuis.
Om het even overdreven te zeggen '' sloten wij ons van de buitenwereld af''.
We zagen onze vrienden een heel stuk minder, en we gingen vrijwel alles met zijn 2tjes doen als we weggingen.

Het tweede probleem was '' vertrouwen''.
Waarom zet ik vertrouwen tussen aanhalingstekens? Omdat we elkaar 200% vertrouwen, maar vaak op zoek waren naar de bevestiging dat we elkaar konden vertrouwen.
We stelden elkaar dan bijvoorbeeld vragen van; '' Hou je nog wel van me?'' en '' Je hebt toch geen ander he?''.

We hebben deze problemen niet goed aangepakt en maakte het vaak goed in een ruzie, zodat we weer lief tegen elkaar deden.
Het nadeel hiervan was dat we nooit een concrete oplossing vonden voor onze problemen op die manier.
We hadden samen een vakantie geboekt, en we keken er allebei echt naar uit.
Zo gezegd , zo gedaan.. We zijn 2 maanden geleden op vakantie gegaan met de gedachten dat dit DE oplossing was om de liefde terug te vinden.
We hebben samen een geweldige vakantie gehad !
Toen we terug kwamen was alles weer vanouds.

We kregen weer ruzie om kleine dingen, en mijn ex heeft toen besloten om de relatie op pauze te zetten.
Ze wou rust en even terug zichzelf worden.
Ik had hier heel veel moeite mee om haar met rust te laten, omdat we 2 jaar lang elke dag samen waren.
Omdat ik haar niet met rust liet, zegt ze nu dan het over is tussen ons.

Ik ben zo stom geweest om telkens contact met haar te zoeken, en mezelf ''aanbieden''.
Ik geef haar eigenlijk niet eens de kans om me te missen, aangezien ik vaak contact met haar zoek.
Je kent het wel, die hopeloze berichtjes die je stuurt uit paniek en verdriet, waar je achteraf spijt van hebt.

Toch heb ik het gevoel dat mijn ex nog met mij wilt zijn, maar het ontkent.
Het lijkt alsof ze het ontkent uit een soort angst , dat als we weer samen dat het weer vanouds zal worden.
Ze reageert vaak nog op me en is soms nog erg lief tegen me.
Laatst heb ik een week niets naar haar gestuurd, en toen kreeg ik ineens een berichtje; '' Hoe gaat het met je?''
Ook heeft ze laatst gezegt dat ze er nog niet aan toe was om met me te praten, maar dat het wel nog kan in de ''toekomst''.
Telkens als ik haar zeg dat ik door ga met mijn leven en dat ik dit niet meer wil zo, dan reageert ze.

Dit alles heeft een enorme impact op mij , en ik wordt er dood ongelukkig van.
Het is niet zomaar liefdesverdriet, het is echt een depressie geworden en een soort obsessie.
Voor het slapen gaan, en vooral s'ochtends als ik wakker wordt zijn voor mij de moeilijkste moment.
Vooral omdat ik overdreven vaak over haar droom, en dit zijn meestal dromen dat het goed is tussen ons.
Ik ga echt door het leven met een waardenloos gevoel & ik heb echt angst.
Bij de kleinste dingen denk ik aan haar, en ik mis haar enorm.

Daarom wil ik prof. hulp inschakelen.

Hopelijk hebben jullie advies voor me in deze situatie, en kunnen we elkaar net dat klein beetje steun bieden.

Enorm bedankt voor het lezen !