Eigenlijk reken ik niet op veel begrip voor m'n verdriet. Ik ben namelijk getrouwd en ben smoorverliefd geworden op iemand anders die toen net een verbroken relatie achter de rug had.
Na een paar maanden is zijn ex teruggekomen maar wij zijn elkaar blijven zien. En geloof het of niet, zonder sex.
Hij had het heel moeilijk met de situatie maar wou me toch blijven zien. En ik was machteloos. Hij was(is) alles wat ik zoek in een man. Daarom is het nu zo moeilijk. Ik kan niet boos zijn op hem. Als hij nu zou "geprofiteerd" hebben van me, hij zou dat echt wel gekund hebben., hij heeft me meerdere keren gezegd dat hij me heel knap vind.
We hadden afgesproken dat als iemand van ons 2 er genoeg van zou krijgen we het gewoon zouden zeggen . En dat is het nu juist, hij heeft me niets gezegd. Hij reageerd niet meer op m'n sms'n of emails.
Hij is gewoon uit m'n leven verdwenen. Ik kan het maar niet afsluiten op deze manier. Ik blijf hopen en word stilletjesaan knettergek van verdriet.
Hij heeft gedaan wat voor hem
Hij heeft gedaan wat voor hem het makkelijkste was.
Hij weet dat jullie niet samen kunnen zijn en had geen zin in de moeilijk en pijnlijke discussie die toch nergens toe zouden leiden.
Voor jou, ja het is pijnlijk maar je hebt meer dingen om je zorgen over te maken denk ik, maar begrijpen doe ik je wel.
Maar probeer dit ook als een grote les te zien, kijk naar de redenen waarom je verliefd bent geworden, wat mis je in je relatie en probeer die gaten te gaan vullen met de partner die je hebt.
Het is ozo makkelijk om verliefd te worden op een fata morgana...en het lijkt of hij alles is wat je zou wensen, maar echt kennen doe je hem nog niet (al voelt het van wel) je partner ken je wel
Is hij de moeite waard om voor te vechten?
Denken mannen anders?
Dat is het juist;dat is hij zeker. Ik ken hem bijna 3 jaar en in die tijd hebben we heel wat gesprekken gehad. En niet over koetjes en kalfjes. Ik heb hem altijd gezegd dat als hij ermee wil stoppen ,hij het gewoon moet zeggen, geen uitleg. Ik heb hem smsjes gestuurd,emails...als je van iemand af wil,dan zeg je toch om ermee op te houden? Daarom is het zo moeilijk. Nu denk ik dat hij de mogelijkheid nog wil open laten.
Of denken mannen anders?
Mijn man zie ik al lang niet meer graag.
Je kiest niet van wie je houd, toch?
hou vooreerst van jezelf
Zou dat wel als een duidelijk signaal beschouwen. Lief mens hou eerst van jezelf. Als je niet happy bent met je man. Ga er wat aan doen of ga weg. Veel sterkte ik weet het, het is zwaar. Knuffel sarah
Sjonge wat moeilijk, ik
Sjonge wat moeilijk, ik begrijp je verdriet heel goed. Denk dat het op een bepaalde manier nog heftiger kan zijn, omdat het ook nog eens verdriet is waar je je misschien schuldig over voelt en waar je geen recht op denkt te hebben?! maar dat heb je wel natuurlijk, want zoals je zelf al aangeeft je hebt er niet voor gekozen om verliefd te worden!
Ik vraag me af of je het wel zou kunnen afsluiten als hij je zou vertellen dat hij je niet meer wil zien. En kun je dan wel boos zijn op hem?
Of hij de ware is voor jou, kan niemand anders bepalen dan jij zelf, en ik denk dat het belangrijk is voor jezelf en je relatie dat je een 'keuze' probeert te maken, niet tussen hem en je man, maar tussen een relatie met je man of niet. Los van of hij het nog open laat. Je hebt je man voor hem voordat die ex in het verzier kwam ook niet verlaten, nu lijkt de keuze niet meer aan jou misschien, maar het wordt emotioneel heel zwaar als je in de wachtstand gaat denk ik. ik heb iets dergelijks zelf dus gehad. en schuldgevoel maakte het voor mij nog weer eens moeilijker om bij mezelf na te gaan wat ik wilde. Het enige wat ik geleerd heb is dat het verdomde moeilijk is, zij niet onmogelijk, om een passionele verliefdheid (die volgens mij net zo echt is, als de gevoelens voor je man) te vergelijken met de zachte emoties van het houden van. Ik ben mezelf aardig kwijt geraakt door die situatie, dus ik weet echt als geen ander hoe moeilijk het kan zijn. Ik zou proberen weer goed bij jezelf te komen... desnoods in gesprek met een relatietherapeut
sterkte
Helpt boos zijn?
Het is zo moeilijk. Ik kan met mijn verdriet geen kant op. Niemand weet hier iets van,buiten 1 collega. Ik kan niet beginnen huilen wanneer ik niets anders zou willen doen, ik kan m'n verdriet niet uiten wanneer ik bijna niet anders kan. Het is een fysieke pijn die je voelt. Niemand zou het snappen,( ik heb toch zo een lieve man,wat zoek ik bij een ander?) Ik hoop stilletjes dat hij een klein beetje ongelukkig is en me toch gaat missen en niet meer zonder me kan. Die heeft me graag gezien, daar ben ik zeker van. Hoe kan je daar nu ineens mee ophouden? De ene moment zeggen , als ik heel eerlijk ben wil ik je heel graag zien. En dan plots niet meer antwoorden? Hoe kan dat nu?
Ik zou zo graag boos op hem willen zijn,maar ik kan het verdorie niet. Ik ben echt radeloos.
Ik heb je blog gelezen en ik
Ik heb je blog gelezen en ik denk dat ik je begrijp. De reden dat hij niet reageert op je sms of e-mail is dat het goed is tussen hem en zijn vriendin. Ik denk dat zijn gedachtengang is, als hij nee tegen je zegt dan is die jou ook kwijt als het weer slecht gaat met zijn vriendin ( dus de eerste keuze van hem). Hij heeft zijn keuze gemaakt terwijl hij weet dat jij hem helemaal leuk vindt. Ik zou maar hieruit conclusies trekken. Ik denk dat je ook geen man hoeft bij wie jij niet de eerste keuze bent, ook al hou je van hem en het is jou ideale man. Liefde moet van twee kanten komen. Misschien vind je mij hard tegenover jou, maar ik hoop je hiermee je verdriet eigenlijk te besparen. Het is makkelijk gezegd allemaal, maar jij moet het doen uiteindelijk.
Sterkte!!!