Ik dacht altijd dat ik een heel sterk persoon was, maar zoveel verdriet als ik nu heb is nieuw voor me.
Na bijna 1 jaar een perfecte relatie te hebben gehad met een schat een man (hij 30, ik 24) kwam hij vorige maand met de mededeling na een maand niks te hebben gezegd, dat hij twijfels heeft. Hij mist iets in zijn gevoel. Dit kwam onverwachts en kwam voor mij zo hard binnen. Hij zegt letterlijk dat hij alles, maar dan ook alles leuk aan mij vindt. Maar er knaagt iets bij hem in zijn gevoel. Hij is niet 100% gelukkig. We hebben nooit ruzie en zijn (waren) elkaars beste maatjes. Na een korte ''pauze'' te hebben gehad wat niet werkte en toen de beslissing gemaakt dat we beter uit elkaar kunnen gaan zodat ik niet op hem hoef te '' wachten'', bleef hij mij hoop geven door de dingen die hij zei. Wilde me zien, wilde weten wat ik doe, hoopte dat het weer goed zou komen tussen ons etc. uiteindelijk was ik degene die zei we kunnen het beste ook geen contact meer hebben (hij vond dat elkaar niet zien als zwaar genoeg is) na elkaar drie weken niet gezien en gesproken te hebben en contact opgenomen om de laatste spullen op te halen, zei hij dat hij zich niet meer zo verliefd voelt. Heel pijnlijk en niet te bevatten met zulke tegenstrijdige en hoopvolle berichten die paar weken eerder.

Ik kan er nog wel veel langer over doorpraten, maar ik zou graag reacties willen hebben van mensen die zich herkennen is zo'n soort situatie. Ik heb continu het gevoel dat er iets mis met mij is. Dat ik nooit leuk genoeg zal zijn voor een lange relatie/toekomst. Het is zo frustrerend dat hij niet kan zeggen waar het aan ligt, omdat het puur zijn gevoel is. Ik kan hier gewoon helemaal niks mee en ben bang dat dit in de toekomst altijd fout zal gaan omdat het gevoel bij diegene ineens niet sterk genoeg meer is.

X