Van kwaad naar erger...

Wat ik ook doe, het gaat gewoon van kwaad naar erger. Elke dag wordt de pijn groter en ik begin stilaan gewoon gek te worden. Ik doe nu nog mn vakantiejob maar ik mag er niet aan denken hoe het gaat zijn als ik volgende week gedaan heb, dan heb ik niets meer om mijn gedachten te verzetten... Elke avond rijd ik naar hem toe met mijn fiets, en sta ik daar gewoon, aan het einde van zijn straat, en hoop dat ik hem misschien wel 'ns zal tegenkomen. Het is niet leefbaar meer.

Heel soms komt hij is op msn, maar dan is ie er meteen weeral af. In ieder geval, toch wanneer ik begin over mijn gevoelens. Ik snap er niets maar van, vrijdag knuffelden en kusten we nog zo intens, en stuurde hij de dag nadien dat hij het niet meer wist en jah nu zijn we gewoon terug bij af. Ik hoor niets van hem...

En ik ben zo stom om hem toch nog een berichtje te sturen, om te zeggen dat hij moet nadenken, dat het zo niet kan, dat hij het ook nog wil maar dat hij het verdringt op 1 of andere manier. Maar het is gewoon zo! Denk ik...

Ik wil gewoon niet WEER 3 maanden door een hel gaan om dan nadien WEER zijn gesmeek te moeten aanhoren dat hij mij terug wil en dat hij mij nooit meer zal verlaten en nooit meer pijn zal doen. Ik kan hem niet weerstaan, hij weet me zo te bespelen, eigelijk ligt dat niet aan hem. Het ligt aan mij, want ik hou meer van hem dan mijn eigen leven me lief is...

En dat zou niet mogen, ach er mag zoveel niet, en ik kan er niet aan doen, ik weet het niet, ik word gek....

Ivaai's blog
login of registreer om te reageren

Din, 02/08/2005 - 20:13 — Ninabella

Lieve Ivaai....

meisje, meisje, laat je niet gek maken. Echt niet, het is het niet waard. Ik begrijp heel goed dat je elke avond naar zijn straat fietst, godzijdank woont mijn ex verder weg, en kan ik niet naar hem toefietsen. Maar als het kon zou ik het ook elke avond doen. Uit je verhaal begrijp ik dat hij je al eerder heeft laten zitten en dat je hem een tweede kans hebt gegeven. Ik vind het moeilijk om tegen je te zeggen, maar let goed op zijn woorden. He can trick you once, but can he trick you twice? En ?É¬©?É¬©n ding, het ligt NIET aan jou. Dat jij zo zielsveel van hem houdt is misschien voor andere mensen ongegrijpelijk, maar dat maakt wel dat je toch steeds weer met hem meespeelt. Probeer echt om hem even met rust te laten lieve Ivaai, dit zeg ik nu tegen je in de hoop mezelf ook te overtuigen. Probeer het, dag voor dag, want achter hem aanvangen heeft geen zin. Als hij je echt wil, dan komt hij wel naar je toen. Geloof me, ik weet dat je alles wilt doen om hem te overtuigen, dat je de wereld aan hem zou willen geven als je dat kon, maar helaas is het cliche waar, liefde laat zich niet afdwingen, en door te dwingen bereik je vaak het tegenovergestelde, dat heb ik inmiddels wel door. Het is heel erg gemeen dat hij je mixed signals geeft, dat doet mijn ex ook, hij heeft een paar nachten geleden nog bij me geslapen, stond ie weer op de stoep. En hij zegt dat hij niks meer voor me voelt, maar waarom zoent hij me dan zo vol overgave? Is hij gewoon een geile lul? Maar hij kan die seks ook wel ergens anders krijgen en dan zonder het gezeik...dus waarom?
Hou vol meid, en praat, schrijf, ik ben nog wel even hier...

Nog iets om misschien een glimlach op je gezicht te toveren:

WHAT HAPPENED? DID YOU WISH FOR A BIGGER DICK AND TURNED INTO ONE?

liefs

Din, 02/08/2005 - 20:26 — Ivaai

Lieve Nina, De glimlach was

Lieve Nina,

De glimlach was er dus bedankt!

Weet je, dat is het net, ik weet wel dat hij terug naar me zal toekomen binnen enkele maanden, en hij zal me net weer hetzelfde beloven. Maar moet ik nu weer gewoon afwachten en elke dag deze pijn doorstaan! Dat smste ik hem ook vandaag: 'ik weet het, ik zou je niet mogen sturen, ik zou je met rust moeten laten en dan kom je toch wel terug bij me, maar moet ik echt weer eerst drie maanden de hel doorstaan?!' Hij antwoordde me niet, tuurlijk niet, njah zijn krediet is op, als ik daar wat van mag geloven.

Als hij binnen 3 maand toch weer tot besef komt, waarom kan het dan niet even goed nu? Nu, zonder dat ik die pijn moet hebben! Ik heb zo uitgekeken naar de vakantie, elke dag bij hem zijn, we gingen de mooiste tijd hebben, dat wilde hij ook, dat beloofde hij me ook! Nu vrijdag is het zijn verjaardag, en hij wilde mij op zijn verjaardag een ring geven, bij wijze van 'verloving', zie je, ookal zijn we nog zo jong, hij wilde tonen dat we nooit meer zonder elkaar verder zouden moeten. Hij was zo lief, hij gaf me zo veel, ik was vergeten hoeveel pijn hij me gedaan had de eerste keer. Ik was bereid om me terug volledig aan hem te binden, want nu was het toch voor altijd. En de ontnuchtering is groot...

Ik kan gewoon niet geloven, dat er echt niets is dat ik nu kan doen om hem dit te laten inzien, want ik voel me zo zwak en en ik heb het gevoel dat ik dit niet kan.

Bedankt voor je reactie
liefs, ivaai

Din, 02/08/2005 - 22:38 — Rakly

Ivaai toch...

Snapt ie dan niet hoe moeilijk hij het wel niet maakt voor jou? Sommige dingen uit jouw situatie herken ik. Vooral de twijfel en onzekerheid is moordend!

Ik denk dat het beste is wat jij nu kan doen is hem wat links laten liggen. Hem niet bellen, niet SMSen, geen mails... Laat hem naar jou toe komen. Doet hij dat niet, dan kwam het sowieso niet meer goed.

Din, 02/08/2005 - 20:55 — Piekertje

lieve ivaai

Krijg tranen in mijn ogen...

Ook omdat ik het ook weer ff heb, dat rotgevoel, het waarom...

Ga er alleen niet vanuit dat het weer goed komt, sorry dat ik dit moet zeggen, want mannen zijn rare wezens. hij kan juist ook gaan denken, dat juist omdat het al meer verkeerd gegaan is, het nu niet meer goed komt.

Ik loop weer met het gevoel dat het niet over is, maar waarop? ik denk zelf op leugens omdat hij niet eerlijk is, je wordt er gek van.....

Woe, 03/08/2005 - 11:09 — geraldine

Lieve Ivaai, Je wilt geen 3

Lieve Ivaai,

Je wilt geen 3 maanden weer wachten zeg je. Wel eens afgevraagd waarom je wel weer wilt beginnen met iemand die je dat nu al voor de tweede keer aandoet? Misschien beginnen jullie idd weer opnieuw en komt er nog een derde keer dat hij je weer laat wachten. Of kun je hem niet meer vertrouwen omdat je er op rekent dat het weer zal gebeuren..
Wat ik wil zeggen is: ga niet voor iemand die dit bij jou doet. Je schrijft zelf al hoeveel pijn je er van hebt.
En: er is wel het een en ander "stuk" als je weer met hem begint..

Tot slot: iemand ervan overtuigen dat hij weer de fout in gaat, dat is zendingswerk aan een ongelovige..

Probeer je leven stukje voor beetje weer op jezelf te richten ipv op hem. Elke dag een klein beetje meer. Als je zo doorgaat, maar dat weet je zelf ook wel, dan wordt het een obsessie. Niet goed voor je eigenwaarde, niet goed voor je dagelijkse plezier. Je loopt er stuk op en je gaat eraan kapot. Gewoon uit zelfbescherming jezelf een beetje laten afkicken.
Dat is heel moeilijk, ik weet het.
Schrijf maar op deze site als je het niet meer ziet zitten, maar laat wel steeds een klein beetje van hem los.

Liefs en sterkte,
Geraldine.

Woe, 03/08/2005 - 20:16 — Ivaai

Lieve Rakly, Piekertje, Geraldine, Ninabella, iedereen...

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken, voor de reacties en gewoon al om mijn verhaal eventjes te lezen. Ik moet het echt ergens kwijt en ik weet niet wat ik zou doen als ik het hier niet ff kon neerschrijven. Jullie reacties geven me bovendien heel erg veel sterkte. Jammer genoeg kan ik me meestal niet vastklampen aan de sterkte die jullie me schenken... Elke dag verplicht ik mezelf om sterker te zijn, maar het wil maar niet lukken.

En soms denk ik over alles veel te diep na, en ik vind niet dat we verdienen om ongelukkig te zijn. Weet je, morgen kan het al gedaan zijn, moeten we er dan nu niet het meeste nog van maken... Vaak denk ik zo, en dan stuur ik hem, bel ik hem, of ga ik bij hem langs gewoon omdat ik alles vandaag nog in orde wil krijgen, omdat vandaag nog een zekerheid is en morgen al niet meer.

En misschien kan ik hem nooit meer terug hebben, en de gedachte dat ik nooit meer zijn armen om mij zal voelen, nooit meer zijn lippen zal voelen, en vooral dat hij nooit meer zal zeggen dat hij van me houdt... Die gedachte is ondraaglijk!

Dank je omdat je die even draaglijk maakt... Jammer genoeg is het maar heel even, want het zit zo diep.

liefs, ivaai

Wie is online

Enquête

Ivaai's Buddies