Twijfel over een beslissing

afbeelding van little jewel

Ik ben toch heelhuids de 13e (zijn verjaardag) en de 14e doorgekomen. Ookal kan ik het eigenlijk maar voor 2 halve dagen rekenen door het tijdsverschil met Colorado en Nederland, maar toch, Ik voelde me gisteravond best goed. Dat ik dat gewoon had gedaan, precies wat maartjemarijn al zei.

Ik heb nu nog een stap gezegd, namelijk het album wat ik op de computer had gemaakt met alleen maar foto's van ons gewist.
Ik heb in Nederland nog wel een kopie, maar niet hier. En dat zag ik ook wel als een positief iets.

Alleen vanochtend sloeg het weer om...ook letterlijk, het begon hiet te sneeuwen.
Best een dik pak sneeuw, zo'n 30 centimeter. Ik liep naar school door de sneeuw,
het was koud, ik kreeg kippenvel op mijn gezicht. en ik moest aan hem denken.
Zo ver in Engeland in zijn warme bedje, of in elk geval in zijn warme huisje, ziek te zijn. Tenminste als hij nog steeds ziek is, maar de doktoren zeiden dat het wel 6 maanden kon duren voordat hij weer echt dingen kon ondernemen. Mag ik je dan niet supporten?

Lieve sammy zo ver weg van mij.
7 tijdzones en het kan hem niets schelen.
Hij heeft me met een vingerknipje uit zijn leven gewist.

Nu begon ik te twijfelen...
Zou dit ook zo zijn gelopen als ik niet naar the US was gegaan voor een andere 3 maanden...als ik in Nederland was gebleven? Voor hem was de relatie over zodra ik wegvloog.
En ik maar gillen: het is alleen maar voor 3 maanden!

Ik ben terug in de Lente!

Dan is Amsterdam op haar mooist!

Dan gaan we fietsen door de duinen!

Dan is Sommerset ook heerlijk om te zijn!

En kan je me Oxford laten zien!

Ik ben terug in de lente! Ik ben dan terug!!

Ik kom je meteen opzoeken!

Of jij mij!

Het kost niet veel tegenwoordig!

Echt ik kom terug!

Het is alleen maar voor 3 maanden, waarom snap je dat niet?

Was het anders gelopen als ik thuis was gebleven?
En waarom zou het dan anders zijn gelopen? Gun je het mij niet om hier 3 maanden te zitten?
Ik wil gewoon graag goed engels leren spreken.
Ja ik kan dat ook wel leren in Engeland, maar ik krijg de kans om naar de USA te gaan!
Zou jij die kans dan laten lopen? Niet hier kunnen skiien en studeren? Zou jij dan in het regenachtige Engeland blijven zitten om goed Engels te leren? Ookal ken je engeland al heel goed? Verplaats me eens in mij?

Ik ben verdrietig nu ik eraan denk dat het anders zou zijn gelopen als ik thuis was gebleven. Niet omdat we dan nog bij elkaar zouden zijn geweest, maar om het feit dat hij me het dus niet gunde...

Het was over zodra ik door de security ging...

Waarom mag ik niet naar de US?
je vindt het daar toch ook heerlijk?
Ben je jaloers?
Waarom dan?
Jij hebt al de hele wereld gezien! Jij hebt al zoveel avonturen meegemaakt!
Op uitwisseling naar North Carolina, liften naar Marokko, cultuur reis naar china.

Ik begin er nu aan.

Ik moet huilen als ik eraan denk, steeds weer. Deze hele dag al.

Waarom gedraagt hij zich zo?
Waarom haat hij me?
Waarom is hij jaloers?
Waarom kan hij niet zijn zoals hij leek te zijn...toen ik bij hem was in Engeland...toen we in Arizona trails bouwden?

Waarom gedraagd hij zich nu toch totaal anders...
Misschien was ik zijn rebound vriendinnetje wel...ookal was het uit met zijn ex voor een jaar.

Heeft hij alles gelogen? Hij heeft alles gelogen.
En de foto met "miss you" in koeienletters op zijn voorhoofd geschreven 2 weken voordat ik weer vertrok....was dus ook niet echt? maakt dus ook niets meer uit?

Kut engelsman!

Ik wilde dat ik m nog 1x kon spreken, ik mis hem toch zo erg.

LJ

afbeelding van maartjemarij

Hee Jewel al eerste wil ik

Hee Jewel al eerste wil ik zeggen Bravo!! heel goed van je dat je geen contact hebt opgenomen tijdens die dagen..je voelt je dan veel sterker..het is een bewijs dat je zelfdiscipline hebt, dat je jezelf wel degelijk in de hand kunt houden..En die dips..die horen erbij..en goed om de dingen van je af te schrijven..Al die vragen.."als ik maar.." en "wat als?".. Tja die dingen kun je je eeuwig af blijven vragen..hetzelfde als de "waarom" vragen..Helaas krijg je daar nooit antwoord op..en uiteindelijk doet het er niet meer zoveel toe..heeft alles te maken met accepteren van de situatie waar je nu in zit..en na zo'n dip de draad weer oppakken! Ga doen waar je in eerste instantie voor op reis bent gegaan..maak dat doel weer actief..wordt lekker onafhankelijk, geniet van de vrijheid...en van de kleine dingetjes..uiteindelijk kun je dit alles een plaatsje geven..groetjes maartjemarij