Ik heb gisteren toch een email van 1 regel gestuurd. Alleen met de vraag hoe het met haar ging. Kreeg de volgende reactie:
Lieve Roberto,
Met mij gaat het wel hoor. Ik ben de hele tijd maar allemaal dingen aan het doen en ben bijna niet thuis.
Hoe gaat het nou met jou? Ik had van de week je broer op de msn en die zei dat je nog leefde. Maar ik wil het eigenlijk ook even van jou horen.
Liefs
Toen heb ik gereageerd dat het gaat maar dat ik het nog steeds niet kan geloven. Krijg ik de volgende reactie:
Ik vrees dat ik niets kan doen om het minder moeilijk te maken voor je.
Ik wil alleen wel dat je weet, dat je niet de enige bent die er
verdrietig over is en aan de situatie moet wennen. ik doe wel zo stoer, maar
ik vind het ook onwijs moeilijk. ik ben ook mijn maatje kwijt.
Nou toen was de conversatie wel weer klaar. Daar schiet je dus ook helemaal niets mee op. Maar ik laat me nu niet gek maken. Ik dacht ik geef nog een opening maar die zoekt ze blijkbaar niet.
KLAAR
Sja, dat eerste mailtje, dat
Sja, dat eerste mailtje, dat ze bijna niet thuis is, wijst er inderdaad al op dat ze afleiding aan het zoeken is gegaan. Ze bevestigt het zelf in het tweede mailtje. Toch is het wel fijn voor je denk ik dat ze niet ineens zakelijk tegen je gaat praten. Dat ze opent met 'lieve...' en dat ze aangeeft nog wel geinteresseerd te zijn in jouw reilen en zeilen en bovendien het er zelf ook moeilijk mee heeft.
Je moet er niet te vergaande conclusies uit willen trekken. Met deze uitgangssituatie, kan het best zijn dat als er wat tijd overheen gegaan is, dingen er toch weer anders uitzien. Sommige dingen hebben tijd nodig. Niet alleen het helen van de pijn van ldvd, maar ook eventuele nieuwe inzichten en houdingen die twee personen toch weer bij elkaar zouden kunnen brengen.
Blijf ontspannen, probeer het beste ervan te maken in de tussentijd, je mag je best nog wel aan wat hoop vasthouden, maar ga niet teveel verlangen of verwachten op korte termijn. Als het komt, kan het goed zijn dat er even wat tijd overheen moet gaan.
Nou.. ze geeft iig toe dat
Nou.. ze geeft iig toe dat ze het ook moeilijk heeft. Misschien kun je daarop verder gaan. Vraag haar dan, wat ze precies mist en wat ze niet mist. Ik begreep dat ze tijd voor zichzelf wilde, maar het blijkt toch niet zo super te zijn als dat ze gedacht had. Moeilijk.
Misschien kunnen jullie eens afspreken, want e-mailen is ook zo onpersoonlijk. Probeer iig niet t?ɬ© opdringerig over te komen. Een veel gemaakte fout, maar daarmee duw je haar alleen maar weg. Ze wilde rust, probeer haar die rust ook te geven.
rot he
Hee Roberto,
Wat rot om niet de dingen te horen die je wilt horen. Ze geeft aan dat ze aan de situatie moet wennen en dat ze ook verdrietig is. Misschien moet je haar even de tijd en ruimte geven om na te denken wat ze nou eigenlijk precies mist. Laat haar zien dat jij ook zonder haar leuke dingen kan doen. Ik weet hoe moeilijk het is, geloof me, maar als ze ziet dat jij ook prima zonder haar kan wordt het misschien toch weer allemaal anders. En zo niet, dan ben je in ieder geval een stapje verder op weg met je eigen leven.
Sterkte en liefs, Bluegirl