Ik heb dat na bijna een jaar ook nog steeds. Het gaat een hele tijd goed. En dan opeens; tranen om het verlies van de relatie. Boos om heel veel dingen... En dan komt er weer een moment dat je supergelukkig bent zonder hem. Gevoel gaat op en neer en emoties ook.

If it doesn't kill you it makes you stronger!!!

Hallo Alettaaletta,

Je bent hierin echt niet de enige hoor. Ik ken deze dipjes maar al te goed en je wordt er echt op de meest onverklaarbare en ongewenste momenten mee geconfronteerd. Na bijna 2 jaar heb ik er zelf ook nog last van, al zij het in mindere mate dan voorheen. Niet dat ik mijn ex nog terug zou willen of verlang naar hoe het 'vroeger' was, maar de gedachte aan de manier waarop we uit elkaar zijn gegaan en datgene wat hiermee kapot is gemaakt brengt gewoon nog een hoop verdiet met zich mee.

Uit je blog maak ik op dat je op sommige momenten nog wel erg verlangt naar je ex en jullie samenzijn. Dat maakt het voor jou waarschijnlijk een stukje moeilijker dan voor mij. Wat mij echter erg geholpen heeft is mezelf af te vragen of ik uberhaupt wel samen wil zijn met iemand die niet mij niet wil op dezelfde manier als ik (in mijn geval) haar wil. Of het nut heeft te vechten voor iemand die aan hele andere dingen waarde hecht als het aankomt op liefde, relaties en de 'toekomst'. Of dit voor jou ook werkt dat weet ik niet. Ieder mens is immers anders en gaat op een andere manier met emoties om. Ik hoop in ieder geval dat er wat aan hebt om te weten dat dergelijke dipjes erbij horen en op den duur wel zullen afnemen.

Sterkte meid...