Weken ben ik niet schreven op deze site, wel gelezen. Het ging heerlijk met me.
Maar sinds vanmiddag is het mis. Gisteren de kinderen opgehaald. Ze zijn weer de hele week bij mij. Heerlijk.
Maar ook heb ik deze middag met mijn ex ge-smsd. Dat raakt me weer tot in mijn ziel. Alleen al het contact, doet mij weer terugvallen. Mijn kleinste meid is 5 jaar. Ik hou zielsveel van haar. Maar dan te horen dat mijn kusjes vies zijn, dat ze mama veel liever vind, dat ze niet bij mij wil zijn......................(ze hangt wel 24 uur per dag om mijn nek) sloopt me. Ik weet het ze is pas 5. Maar toch. Ik raak er even het Noorden door kwijt.
Opnnieuw steekt de angst de kop op, dat ik ze zal kwijtraken. Die angst verlamd me, volkomen! Waarom is dit allemaal gebeurd? Waarom ben ik mijn vrouw, mijn huis en 50% van de tijd met mijn kinderen kwijt?
Ik was net zo goed bezig. Opnieuw begonnen met sporten, een cursus, weer plezier in werk en zelfs een beetje uitgaan.
Nu voel ik mij weer zoals 1,5 jaar terug. Ik voel weer de killte van het alleen zijn. Maar bovenal de angst mijn kinderen te verliezen.
God, laat dit snel voorbij gaan.
Heel veel sterkte ...
Liefdesverdriet alleen al kan een hel zijn .... laat staan als je uitelkaar gaat en je hebt kids.
Vreselijk lijkt me dat ... de leegte, het gemis van je 'ex' en je kids .... gewend in een vol huis en ineens zit je alleen in huis met muren die niet terug praten. Toch denk ik dat je als je kinderen hebt voor ze moet door gaan en vechten om uit deze depressie te komen.
Kids geven je kracht en energie. je kan niet in bed blijven liggen, je moet voor ze opstaan... leuke dingen doen, ze laten je lachen...brengen je in contact met anderen....
Had ik ze maar. (sorry ik laat me gaan nu ...)
Geniet van je weekje met de kids en ga wat ondernemen als ze er niet zijn ...
U have to go through this .... Sterkte
wat een verhaal. maar laat ik
wat een verhaal. maar laat ik je nu toch heel even duideljk stellen dat het een kind van 5 is. en dat dus de dingen die ze doet (rond je nek hangen) veeeeeel meer zeggen dan een probeersel van iets raars te zeggen. een kind van die leeftijd is nu eenmaal volop aan het aftasten welke reaktie volgt op welke aktie. dat gaat zo met ruzie maken, niet willen eten, flink zijn,...en helaas ook met zulke dingen te zeggen. ok, dit komt aan. maar je moet echt proberen hier door te kijken!!! mijn kinderen zeggen ook dikwijls dat ze hun papa missen, toevallig net als ze naar bed moeten, of als ik hen iets verbied. het spijtige is dat je misschien contact hebt met je ex, waardoor je ook hoort wat er daar gebeurd. wie zegt dat niet net hetzelfde of ietss gelijkaardigs, daar gebeurd? mijn ex en ik hebben gelukkig ondertussen wel een goed contact, waardoor we dat aan elkaar vertellen. en onze kinderen de boodschap geven dat ze ons mogen missen, dat dat normaal is, maar ze dat niet te pas en te onpas mogen gebruiken. en sindsdien gebeurd dat nog amper. als ze hun papa missen, zeg ik dat dat lief is, en maak ik een grapje door te zeggen dat papa nu even wil rusten van de drukke dagen. met een klein vleugje humor kan je heel veel bereiken. en als je probeert het goede te doen voor je kids, zal je ex niets anders willen dan dat ze ook bij jou zijn.
succes
Even dit
Ik waardeer je reactie. Je hebt voor 90% gelijk. Maar je kent mijn ex niet. Kan natuurlijk ook niet. Maar zij zou niets liever willen dan dat de kinderen mij verafschuwen. Ze geloofd zelf ook dat dit zo is. Wij hebben geen contact, alleen over het hoogst noodzakelijke. zoals vandaag. Ik wil ook geen contact, deze vrouw haat mij. Voor mijn gemoedsrust wil van verder contact verschoond blijven, tenzij het niet anders kan.
Even goed heel veel dank.