Ben gisteren wezen stappen samen met een paar vrienden van me.
We stonden met z'n allen aan een tafeltje, zie ik ineens mijn ex naar ons toe lopen. Ze keek mij niet aan, ze liep echt één streep door naar een vriendin van me. Daar heeft ze een poos mee gepraat en ook met een vriend van me.
Ik voelde me echt totaal niet op mijn gemak, ik wist me geen houding te geven en had een hartslag van rond de 180.
Plots keken we elkaar aan en bleven een paar seconden elkaar aankijken, ik begon in die paar seconden weer helemaal weg te smelten en dat moment heb ik nu nog de hele tijd in mijn hoofd zitten . Ben al wel blij dat ze me niet totaal negeerde (wat ze het eerste half jaar deed), want ze keek wel voortdurend mijn kant op en toen ik vroeg of ze wat wilde drinken, antwoorde ze wel vriendelijk terug.
Maar ja, nu zit ik hier, helemaal weer van de kaart. Helemaal weer verliefd. 'K weet ff niet meer wat ik met mezelf aan moet.
Gadver wat een kloten weekend. Vrijdag hoorde ik al dat ze plannen heeft om samen te gaan wonen met haar nieuwe vriend, daar was ik al helemaal van de kaart van. En nu heb ik haar ook nog gezien, een uur lang, 2 meter van mij af.
Bah, k zit weer helemaal in de put nu. Ik vraag me af of ik ooit nog over haar heen kom en of er ooit nog iemand komt waar ik ECHT van kan houden, zoals ik dat nu van mijn ex doe, ik betwijfel het.
Liefdesverdriet sucks!
Groetjes Edwin
Ik heb je verhaal gelezen,
Ik heb je verhaal gelezen, en ik heb met je te doen. Ik wil zelf eigenlijk niets meer te maken hebben met mijn ex, omdat ik vrees dat ik ook zo ga reagerem. Raar genoeg hebben mijn ex en ik het daar zelfs wel eens over gehad, toen alles nog goed ging. Ik heb die voorspelling toen al gedaan.
Het positieve is, dat je die twee dingen nu direct achter elkaar aan gehad hebt. Het was erger geweest als dit volgende maand gebeurd was. Je had dan net de samenwoon plannen van je ex verwerkt en dan deze klap gekregen. Denk eraan: het zal niet de laatste keer zijn dat je haar ziet. Je zult haar nog wel vaker ergens tegenkomen.
Tussen mijn eerste en mijn tweede ex zat ook zo'n periode. Ik voelde me leeg. Ik vreesde dat ik nooit meer dit soort gevoelens zou kunnen hebben voor een meisje. Ik vreesde, dat ik me nooit meer helemaal kon overgeven, mijn muren neerhalen, en iemand kon toelaten in het speciale plekje in mijn hart. Ik heb dit gevoel gehad, totdat ik mijn tweede vriendin tegenkwam. Het voelde meteen goed. Ik had meteen het gevoel dat zij mij gelukkig kon maken. Maar helaas. Ook dat is niet gelukt.
Je zult je geluk vinden, als je je ervoor openstelt. Je hebt tijd nodig. Tijd om weer aan jezelf te bouwen. Tijd om de wonden te helen. Tijd om weer jezelf te worden.
Edwin, wordt sterk. Degene die jouw hart gaat krijgen verdient het.
Groetjes,
Angelo
ANGELO
Angelo ik lees in jouw berichtje iets van ?¢‚Ǩ¬ù dat zij mij kon gelukkig maken?¢‚Ǩ¬ù maar is het niet dat je mekaar gelukkig moet maken of bedoel je het zo en heb ik het even mis? Iedereen die hier op het forem zit heeft volgens mij het HART op de juiste plaats. Maar durven het soms niet toonbaar maken om niet gekwetst te worden. Wij zullen allemaal sterker voor de dag moeten komen maar ons gevoelens mogen wij niet wegstoppen, anders komen wij over als een koele kikker.
Groetjes Edwin en laat u niet hangen, kijk vooruit. Op ieder potje past een dekseltje zei grootmoe altijd.
Edwin, Natuurlijk is het
Edwin,
Natuurlijk is het elkaar gelukkig maken. Maar in deze benaderde ik het verhaal van mijn eigen kant. Ik dacht meteen ik dat ik met haar de gelukkigste man op aarde kon worden en ik wilde haar natuurlijk ook de gelukkigste vrouw op aarde maken.
Alleen is het anders gelopen.
Groetjes,
Angelo