Tegen de muur aangelopen

afbeelding van Fleur84

In één van m'n vorige blogs heb ik aangegeven dat ik maar bleef hopen. In één van de reacties stond toen dat ik hem echt uit m'n msn lijst moest gooien. En in een andere dat ik eerst nog tegen de muur moest lopen. Nou, ik kan je vertellen dat is allebei gebeurd vandaag.
Ik liep al weken met zoveel vragen, terwijl ik me voorgenomen had geen contact meer met hem te zoeken. Dat lukte ook, tot vanochtend. Ik wist dat hij op msn zou zijn, dus voor het eerst sinds weken hem ik hem na goed nadenken over wat ik wilde zeggen weer aangesproken.
Ik heb al m'n vragen op hem af gevuurd. Niet dat ik de antwoorden kreeg die ik wilde horen, maar wel duidelijkheid. Hij gaat met de griet die hij net 1,5 maand kent al voor september samenwonen. In een koophuis nog wel!!! Nouwja dan hoeft ik in ieder geval nergens meer op te rekenen. Het doet pijn....veel pijn, maar hoop heb ik nu niet meer. Ergens lucht het daarom ook wel op. Ik kan nu beginnen met verwerken en me realiseren dat hij er definitief klaar mee is. Of hij een foute beslissing heeft gemaakt of niet is mijn zaak niet meer...
Heel vreemd eigenlijk, het ene moment lig je in elkaars armen en kan je samen de wereld aan, het volgende is het nog makkelijker een vreemde aan te spreken dan degene die je zo liefhad.
Heel vreemd om nu te beseffen dat het definitief over is...Nog vreemder om te beseffen dat hij samen gaat wonen met en meisje dat na 1,5 maand onmogelijk kan weten hoe hij is. Ze gaat het nog moeilijk krijgen. Ja ik weet het, ook dat is mijn zaak niet meer. Toch blijven die dingen spoken. Alles moet langzaam zijn plekje krijgen en ik kan daar eindelijk mee beginnen.
Kaart voor kaart mijn kaartenhuis weer opbouwen, en hopen dat er niemand is die het omblaast...

afbeelding van Daphje

Hoi Fleur, Pokkehard om

Hoi Fleur,

Pokkehard om zoiets te horen! Maar het is wel echt waar dat je pas verder kan als je ergens een punt achter kan zetten. In die zin is het wel goed dat je het nu als definitief afgesloten kan beschouwen. Ik ben begonnen aan het verwerkingsproces toen mijn ex zei dat hij niet meer verliefd op me was en niet meer alle dagen bij me wou zijn. Ik was in shock! Maar sindsdien ben ik me vreemd genoeg ook beter gaan voelen. Er is weer zekerheid. Niet de zekerheid waar een mens meteen op hoopt maar wel de zekerheid die je een vaste ondergrond kan bieden ipv drijfzand. Nu kan je weer verder. Met vallen en opstaan, maar vanaf nu gaat het bergop gaan! Veel sterkte
Daph

afbeelding van pino

Ik wil graag even iets

Ik wil graag even iets kwijt...

Als je een aantal jaar met iemand samen bent geweest, en de persoon heeft vrij kort na de breuk een ander, dan is het heel goed mogelijk dat ie je niet vergeten is. Maar de manier om het te verwerken. Het ligt natuurlijk wel aan de situatie begrijp me niet verkeerd. Maar ik heb een ding geleerd: "Hardlopers zijn doodlopers" en in de meeste gevallen klopt dat.

Wat ik eigenlijk wil zeggen: personen die heel snel van de ene relatie in de ander stappen, staan in principe stil in hun leven. Ze hebben niet eerst aan zich zelf gewerkt voor dat ze een nieuwe relatie aangaan. Zelfs al ben je degene die het uitgemaakt heeft, die persoon doet dat ook niet zomaar ( na jaren samen te zijn geweest)moeten eigenlijk ook eerst aan zichzelf werken om helemaal klaar voor te zijn met verwerken en dat gaat echt niet in enkele weken tijd.

Als ik bijv. naar mijn situatie kijk, mijn ex heeft de laatste tijd gezien dat ik mijn leven hebt opgepakt. (we hebben de laatste tijd weer veel contact door omstandigheden) we zijn nu 7 maanden uit elkaar. Hij staat nu stil naar mijn mening. Ook al heeft ie een ander. Ik niet. Ik heb tenminste aan mezelf gewerkt, en de persoon geworden die ik wil zijn en die ik vroeger was maar dan in een nieuwe verpakking.Hij hoogstwaarschijnlijk niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik verder bent gekomen in mijn verwerkingsproces, ik sta weer open voor andere mannen, maar ik geef mezelf de tijd. Dumpers staan ook wel open voor andere relaties maar ze hebben eigenlijk zichzelf niet de tijd gegeven en daarom zeg ik ook dat hardlopers doodlopers zijn.

Het klinkt misschien erg verwarrend allemaal, maar uiteindelijk komt het op een ding neer: we mogen ervan uitgaan dat ze ons niet vergeten, maar degenen die van de ene relatie in de andere stappen, zijn niet tevreden met zichzelf. Helaas maar het is nu eenmaal zo...

Liefs Pino

afbeelding van Fleur84

Hey Pino, Ik was in mijn

Hey Pino,

Ik was in mijn situatie de dumper, hij degene die daarna drie weken wanhopig achter me aan bleef lopen en zich toen voelde zoals ik me nu voel (zoals hij zegt nu weet je waar iik doorheen ging). Plotseling was dat afgelopen en later bleek dat hij een ander had. Het was mijn fout, ik maakte het uit, hier ben ik dus de dumper, maar dat maakt het er geenszins makkelijker op. Wel bedankt voor je mooie woorden, ik ga er ook voor hier sterker uit te komen dan ik erin ging. Als ik hier niet van leer is de hele ellende ook nog nutteloos geweest en dat maakt het alleen maar pijnlijker.

Liefs, Fleur

Apres toi le d?ɬ©luge.....

afbeelding van pino

Het klinkt misschien raar

Het klinkt misschien raar maar een dierbaar persoon heeft het volgende tegen me gezegd:

"ook al ben jij degene die met het zware verdriet zit, jij bent toch sterker want jij MOET het verdriet verwerken"

Snap je? En nog even voor de duidelijkheid: het verschilt per situatie natuurlijk, dit is in mijn geval de situatie.

Liefs, Pino

afbeelding van Steffie01

Het is idd per situatie

Het is idd per situatie anders....

maar wat je net schreef vind ik heel mooi!

afbeelding van pino

Ja en ik ben het helemaal

Ja en ik ben het helemaal met die persoon eens. Daar ben ik die persoon ook dankbaar voor want dat heeft me op andere inzichten gebracht...

Liefs, Pino

afbeelding van NielsdeR

Klinkt goed deze woorden!

Klinkt goed deze woorden! Lang geleden dat ik op deze site ben geweest. Iedere keer blijkt maar weer hoe moeilijk LDVD kan zijn. Toch vind ik het ook iets moois. In mijn situatie heb ik namelijk een soort van persoonlijke revolutie doorgemaakt. Het is nu bijna een jaar geleden dat e.e.a. over is gegaan tussen mij en mijn ex vriendin. Als ik terugkijk op hoe ik toen was en wie ik nu ben, is er veel veranderd. Ik ben veel meer mezelf dan dat ik toen was. Dit is heel belangrijk, want tenslotte moet je op jezelf bouwen en niet op een ander is mijn mening! Ik ben nu iig mezelf weer en heb wat te bieden aan een ander. Wanneer die ander komt...? Ik heb het antwoord niet, maar ik weet wel dat ik veel geleerd heb in mijn vorige relatie en wie ik nu ben! Zo blijkt toch maar weer dat je er vaak beter uitkomt dan dat je erin gaat!

Iedereen veel sterkte gewenst met de ups & downs van het LDVD in ieder geval!

X Niels