Ik denk niet dat ik dit eerder meegemaakt heb met jou, als je het over andere vrouwen hebt, doet zeer, dat zal ik eerlijk bekennen, en toch is het geen bezitterigheid. Want anders dan jij zal ik dat gewoon toestaan. De meest elementaire dingen deed en doe je met hen maar niet met mij, geen wonder dat ik af en toe giftig wordt.
Ik weet alleen dat niemand anders zoveel van je zal houden als ik, ik denk dat jij dat ook weet. Maar pijn doet het wel , wat ik niet verwacht had. Dat verklaart die leegte, alsof je er niet meer bent. Heel naar, vreselijk, ik krijg dan beelden van vakanties, en voel dan dat je er niet meer bent voor mij, Florence: je bent er niet, Frankrijk: je bent er niet, plaatjes in NL: je bent er niet. Dat komt ongelooflijk hard aan en is ook nog nooit eerder voorgekomen. Want je was er altijd wel voor mij. Nu ben je zo ver weg en het voelt alsof je nooit meer terugkomt. Zoals het gevoel dat je hebt dat als je vriendje of vriendinnetje het uit heeft gemaakt en je weet dat het geen zin heeft om te lijmen.
Dit zal best wel eens het laatste zijn dat je nog van mij zult lezen, maar misschien vergis ik me.