Stom liefdesverdriet tijdens stomme kerstdagen

afbeelding van Komodovaraan

Het is nu al twee maanden zo, en ik kan niet zeggen dat ik geen vordering maak in het verwerken van mijn liefdesverdriet. Maar deze donkere kerstdagen zorgen toch voor een lichte heropleving van mijn slechte gevoelens.

Om de situatie te schetsen: Ik heb een 9 maanden durende relatie gehad met een jongen die 2 maanden geleden op een nogal ongelukkige wijze door mijzelf beëindigd is. Nu vind ik het erger dan hij.

Vooraleer je met reacties komt over dat het mijn eigen keuze was en dat ik eigelijk niet hoor te klagen is het misschien beter als ik een beetje meer vertel over hoe onze relatie was.

We leerden elkaar kennen op reis. Er was een avond iets gebeurd tussen ons en het klikte wel. Hij was toen vrij direct verliefd op mij geworden en stond er op om elkaar nog eens te zien. Op dat moment zag ik het minder zitten omdat we totaal verschillende types (hij was nogal snobistisch en materialistisch, en ik heb een hekel aan alles wat met die twee te maken heeft) waren en omdat ik niet direct zulke gevoelens voor hem had. Uiteindelijk 'ben ik er toch voor gegaan' op aanraden van mijn vriendinnen, en omdat ik hem gewoon een leuke, attente jongen vond.

We spraken af en werden uiteindelijk een koppel. Ik werd verliefd op hem en begon echt te verlangen naar de momenten dat we samen waren. (dat was niet evident door onze verschillende studentensteden en de 150 km die tussen onze huidige woonplaatsen lag)
Maar afspreken ging goed. Mijn ex, een echt feestbeest schoof zijn studentenleven vaak voor me aan de kant om me te komen opzoeken. We deden leuke tripjes samen, we gingen samen uit, het was gewoon heel tof!
Ook zijn snobistische kant leek hij even aan de kant te schuiven. geen decadente discotheken meer, hij trok minder op met zijn vrienden die in dat milieu zitten.. Hij zag mij écht graag, en ik zag hem écht graag. En we deden alles om samen te kunnen zijn, zonder dat het ongezond was (we behielden ook ons eigen leven).

Soms tijdens onze relatie als ik over onze verschillen begon (die waren er wel degelijk nog) wuifde hij die weg en zei hij dat hij van mij hield en dat het belangrijkst was.

Maar alles kantelde om toen het nieuwe schooljaar terug begon. De verschillende steden, de veeleisende studierichtingen van ons deden geen goed aan onze relatie. We konden elkaar niet veel meer zien.
Daarbovenop kwam hij op het idee om in een studentenvereniging te gaan = (heel veel drinken, heel veel feestjes = nog minder tijd om elkaar te zien.) Ik heb hier zwaar over geprotesteerd, dat ik zulke verenigingen idioot vind, dat ik het niet zag zitten op een tweede plaats te komen.. Maar hij schudde het altijd van zich af. Ik kon het hem niet ontzeggen, wat ik in principe ook niet mag doen, het is zijn leven en hij bepaalt wat hij wil. Maar ik zag het als een bedreiging en kon er echt geen vrede mee sluiten.

En toen begon het.. Steeds minder kwam hij naar me toe, steeds minder kon ik naar hem komen (had te maken met mijn uurrooster). Ik begon mezelf overbodig te voelen in zijn leven, had niet het gevoel dat hij me mistte.. We begonnen hier ruzie over te maken (via gsm en facebook, we zagen elkaar amper!). Telkens legde we het wel bij en waren de afspraakjes die we maakten nog echt leuk! Hij zei me dat het allemaal wel goed kwam, maar toch bleef ik mezelf overbodig voelen. Mijn ex was slecht bezig qua uitgaan en drinken, dit deed hij altijd al graag, maar in die tijd nam het ongezonde proporties aan. Hij was vaak 3 van de 5 dagen tijdens de week stomdronken, en wist niet wat hij deed, en hij ging elke dag uit.

Toen kregen we hevige ruzie, ik zei hem dat ik het zo echt niet zag zitten en ik zijn gedrag idioot vond. Die ruzie was de eerste keer dat hij zei dat hij twijfels had, en vroeg om hem even wat tijd te geven. Ik was er kapot van, want ik zag hem écht graag, maar ik kon de situatie zo niet aan.. We hebben het weekend daarna afgesproken om het bij te leggen. Dat weekend was ook nog vrij leuk, toch was het soms geforceerd... We hebben niet echt gepraat over wat er echt scheef zat. Hij gaf me wel de indruk me nog graag te zien toch deed hij afstandelijker.

Toen dat weekend gedaan was en ik terug naar huis ging, is hij dezelfde avond wéér uit geweest. Volledig dronken, geen idee wat hij deed.. De dag daarna sprak ik hem op facebook, en blufte hij met zijn 'zotte' avond.
Ik heb hem die dag nog gebeld. Hem uitgelegd dat ik de situatie zo echt niet meer leuk vond en gezegd dat het uit was tussen ons. Ik was al enkele weken niet gelukkig.. Hij reageerde toen vrij ongelovig, en emotioneel maar zei vrij snel dat hij het begreep en dat het inderdaad beter was zo.. Al snel na mijn telefoontje werd ik emotioneel (ik hield nog wel van hem!) en begon ik te hopen dat hij de break zou zien als een groot signaal dat het teveel werd voor mij.

Hij daarintegen ging verder met feesten (was hij fucked up?).. hij deed niet echt moeite om de brokken te lijmen en zijn vrienden hadden niet de indruk dat hij er erg veel om gaf.

Ik heb achteraf nog contact gehad met hem. In het begin zei hij dat hij het erg vond, maar dat het beter was zo. Ik vroeg om af te spreken om het bij te praten, maar hij wou me niet zien "omdat dat te pijnlijk zou zijn".

Ik probeerde verder te gaan met mijn leven, dat deed hij tenslotte ook.. toch koesterde ik hoop dat hij terug naar me toe zou komen.

Pas 6 weken nadat ik het uit maakte spraken we voor het eerst af. Wie ik aantrof was een koele kikker, zeer snobistisch gekleed, die maar blufte over hoe goed zijn leven nu was. Niet meer die attente jongen, die me steeds plaagde en die altijd lachte.

Toen heeft hij me gezegd dat de laatste maand van onze relatie zijn verliefdheid was overgegaan. en dat hij me helemaal niet mistte.. We waren ineens wel te verschillend, in opvattingen over de dingen.

Ik ben er nog steeds verdrietig om.. Waarom reageert hij zo? Is het dan allemaal zo snel losgelaten voor hem? Ik ben er echt van overtuigd dat hij heel veel van me gehouden heeft. hij was in de 'goede tijd' echt een perfecte vriend.

Ik mis hem nu.. ookal was hij de laatste tijd zo'n eikel..

Nu ben ik blij dat ik even mijn frustraties van me heb kunnen afschrijven Glimlach

Wat denken jullie wat zijn gedrag verklaart?

afbeelding van Lostinthisworld

Komodovaraan

Zo reageert mijn ex-vriendin infeite ook,meer uitgaan en doen dat het leven nu beter voor haar is...
Ik vrees dat je daar niets aan kunt veranderen,hun gevoel is volgens mij weg.
Zij vechten er tegen en wij blijven in de put dartelen. Knipoog
Misschien dat zij ook nog hun zwak moment krijgen...

Sterkte alvast!

afbeelding van Anna1

Denk zeker wel dat ze hun

Denk zeker wel dat ze hun zwakke momenten hebben net als wij kan niet anders. Het is een beetje stoer doen inderdaad. Als hun het fijn en leuk met je gehad hebben dan kan het niet anders dan dat ze ook gaan nadenken en je missen. Echt wel! Alleen hun gaan er anders mee om wij blijven inderdaad in die put dartelen.

Sterkte!

afbeelding van bjm

@komo..

hoi, wat vervelend voor je allemaal. je vraagt wat zijn gedrag kan verklaren. uiteraard weet hij dat alleen zelf.

laat ik op basis van wat je schreef toch wat proberen neer te schrijven wat er in het algemeen gebeurd...

in begrijp uit je verhaal dat je wat anders wilde...je wilde dat hij zou zien dat het te veel was, dat hij zou gaan begrijpen dat je er niet meer tegen kon hoe het ging en dat je wilde dat hij zou veranderen en jou zou gaan begrijpen en tegemoet zou komen aan jouw wensen

helaas heb je hem die boodschap misschien wel willen geven maar heeft hij eea anders uitgelegd. dat is op zich toch ook wel logisch toch want jij vertelde hem dat je het niet meer zag zitten, gaf als verklaring zijn gedrag als ik het goed begreep en je maakte het uit.

hij reageerde door te zeggen dat hij dat niet leuk vond maar jouw mening respecteerde. het was beter zo en hij gaf jou gelijk."Hij reageerde toen vrij ongelovig, en emotioneel maar zei vrij snel dat hij het begreep en dat het inderdaad beter was zo"

dat was in zijn beleving de reactie die je van hem verwachte...immers je zei : het is over...en hij weet dat voor een relatie er 2 nodig zijn...jij wil niet meer..dus zegt hij ...ok ik zal proberen hoe moeilijk dat ook is dat te respecteren

en ja natuurlijk is dat niet leuk te horen voor mensen dat zij aan de kant worden gezet, natuurlijk is het niet leuk te horen dat iemand om wie je geeft beslist de stekker er uit te trekken...en wat doen mensen die verdriet en pijn hebben ?

er zijn er die kruipen terug in zich zelf, er zijn er die gaan schrijven, er zijn er die gaan proberen te vergeten, er zijn er die gebruiken geestverruimende middelen, er zijn er die vluchten in een andere relatie, er zijn er die vluchten in luchtige contacten, er zijn er die ...ach vul het zelf maar in

jij wilde afspreken, hem vertellen misschien wel wat je echt voelde, hij wilde niet, vond dat te pijnlijk...de no contact in werking gezet door hem zeg maar....het respecteren van wat jij zelf had gezegd in zijn beleving, niet begrijpend wat je hem eigenlijk als boodschap mee had willen geven....dus ja hij had pijn....mensen die het meest feesten, voor de buitenwereld het meest vrolijk zijn....leiden vaak het meeste........het oppervlakkige leven leiden zij om te kunnen vergeten...maar zij zijn op de vlucht in veel gevallen....op de vlucht voor de pijn om hun eigen problemen niet onder ogen te hoeven komen, om hun eigen rol niet te hoeven zien en er vooral niet mee geconfronteerd te worden door hun (ex) partner

en na de twijfelfase waarin nog gevoelens aanwezig zijn voor elkaar, komt een nieuwe fase, die van boosheid en afstand. en wat doe je als je pijn hebt en de pijn niet aan kunt ? dan worden veel mensen boos. die boosheid reageren zij af op hun partner in het gesprek, maar in werkelijkheid zit die boosheid in hen zelf. hun behoeften worden niet vervuld, en zij worden niet gehoord daarin !

mensen worden dan soms kil, apathisch en afstandelijk. soms valt er zelfs geen gesprek meer mee te voeren op rationeel gebied. ook qua gevoel is dan soms moeilijk door te dringen omdat veel dingen die gezegd worden juist verkeerd worden uitgelegd. helaas komen dan vaak de verwijten, waarmee de ander maar moeilijk weet om te gaan.

in plaats van naar elkaar te luisteren, in plaats van open te staan voor elkaar, elkaars behoeften te horen, op een positieve manier aan elkaar te vertellen wat er verwacht wordt wordt vaak in het negatieve getreden. teneinde de ander te raken en duidelijk te maken dat zij gekwetst zijn en daardoor de ander ook willen kwetsen. boosheid is nodig om los te komen van de ander, helaas was het vaak beter geweest om niet met boosheid te reageren maar juist met begrip en empathie , de ander de gelegenheid te geven zijn of haar gevoelens uit te spreken, deze te vertalen naar welke behoeftes er aan ten grondslag liggen en zo vervolgens elkaar te gaan begrijpen en begrip te krijgen voor elkaars standpunten.

zodat in ieder geval de problemen uit het verleden niet meer in de weg hoeven te staan voor de toekomst en daarnaast een relatie in vriendschap kan eindigen danwel juist voortgezet kan worden.

en ja jullie waren verschillend, en ja jullie hadden een relatie waar keihard aan gewerkt diende te worden , en ja verliefdheid gaat over na een maand of 6 tot 9...en soms gaat verliefdheid over in houden van en soms in haat.....

jij verwacht van je partner attentheid, liefde, aandacht, steun, begrip, maar ook plezier en humor en waarschijnlijk ook nabijheid en iemand met wie je kunt delen je wilt graag dingen samen doen en vind het leuk als de ander tijd voor je maakt. dat is dan ook denk ik wat je mist. (immers dat is wat een vriend is, maar daar kun je natuurlijk zelf van af halen en aan toe voegen wat jij van een vriend verwacht).

je wilde hem echter ook controleren begreep ik uit je verhaal, je vond het vervelend dat hij steeds zo veel dronk, het zat je dwars dat hij naar het studentenleven ging en was eigenlijk niet blij daarmee, immers daardoor zag jij hem steeds minder en werden jou behoeften aan samen zijn en samen leuke dingen niet vervuld...eigenlijk een stukje jaloersheid misschien ? iets ook dat je onzeker heeft gemaakt van zijn liefde voor jou ?

in plaats van te zeggen dat je hem graag om je heen had, dat je het leuk zou vinden samen wat leuks te doen (en dat alles met mate , want een leven apart was kennelijk ook gewenst en te claimerig zijn werkt ook vaak niet......dus welke verwachtingen zijn er wederzijds van een relatie...is dat wel eens besproken ? ) heb je echter gezegd als ik het goed begrijp dat hij te veel dronk.....dus een negatieve booschap in plaats van het positieve....(ik hou van je, ik geef veel om je, ik zou zo graag met jou meer leuke dingen samen doen, heb je dan en dan tijd om dat en dat te doen samen met mij ? waarbij je altijd rekening moet houden met de nee natuurlijk...maar als je dingen wilt bereiken neem dan initiatief en wacht niet af)

en vinden mensen het leuk om geconfronteerd te worden met negatieve berichten, met hun eigen tekortkomingen, met kritiek ? meestal niet !

in communicatie kan in relaties vaak veel verbeterd worden.

het is eigenlijk het zelfde als nu gebeurd..hij zegt : ik ben gelukkig, ik heb het verwerkt, het gaat mij voor de wind...jij wilt horen...hij heeft mij nodig, hij heeft een fout gemaakt, hij gaat minder drinken, hij gaat minder stappen, dus YES HIJ GAAT SAMEN MET MIJ WEER LEUKE DINGEN DOEN , hij wil mij terug...

maar in plaats daarvan hij reageert in de geest van de woorden die jij hem hebt meegegeven :
het is over, ik wil je niet meer

en je bent vervolgens diep teleurgesteld en verdrietig
totaal te begrijpen uiteraard omdat je zo wat anders bedoeld had !

ik hoop dat het verhaal antwoord geeft op je vraag en wens je voor nu
ongelooflijk veel sterkte, kracht, wijsheid en geluk toe
hoop dat je fijne kerstdagen hebt en wens je ook alvast een heel goed uiteinde, een nog beter begin en een fantastisch 2013 vol vriendschap en al wat je je verder nog maar mag wensen !

groetjes
bjm

afbeelding van Komodovaraan

bedankt

Allereerst al bedankt voor je lange reactie. Wat je zegt lijkt logisch en helpt me wel wat vooruit. het is fijn van je dat je je lotgenoten zo helpt Glimlach

maar langs de andere kant ben ik mij over andere dingen wel schuldig gaan voelen. Het is niet zo dat ik mijn ex op het laatste constant kritiek gaf. Misschien wel te veel.. maar ik heb hem ook letterlijk dingen gezegd als: "ik wil terug meer deel uitmaken van je leven" of "ik zou zo graag terug leuke dingen met je doen".

ik had daarvoor al het gevoel dat hij afstand van me nam.. zonder een echte rede (voor zover ik weet)
de ruzies en de kritiek op hem gaan er natuurlijk geen goed aan gedaan hebben, maar het is niet de oorzaak denk ik.

nu zit het zo dat ik sinds onze eerste en laatste afspraak nadat we uit elkaar gingen niets meer van mezelf heb laten horen (3 weken geleden). ik zou graag iets van mezelf laten weten, en mezelf excuseren voor de dingen die ik fout deed (kerstmis enzo)..

ik mis hem enorm, maar mijn hoop is wel zo goed als verdwenen. de enige rede waarom ik hem iets zou willen zeggen is om er voor te zorgen dat hij geen haatgevoelens voor mij gaat koesteren. weet jij misschien hoe hij me terug wat meer zou waarderen? ik wil hem niet irriteren, maar ik wil ook niet dat hij me vergeet...

afbeelding van Anna1

Ik denk dat je wel gelijk

Ik denk dat je wel gelijk hebt gehad om er wat van te zeggen als je iemand ziet afglijden in een groep waar veel gedronken wordt. Dat is toch zorgzaamheid voor de ander en je hebt ook duidelijk gezegd wat je wilde. dat het bij hem niet door wil komen kan jij nu niks aan doen. Maar ergens moet ie toch een inzicht krijgen dat door zijn gedrag jullie nu niet samen zijn. En ik denk wel dat jullie beide verdriet hebben op dit moment. Want als er toch eerst nog wel liefde was hoe kan dat ineens weg zijn. Denk dat ie op gegeven moment wat meer vrijheid wilde en in het begin is zo'n groepje en veel acohol leuk natuurlijk maar het is het leven niet. Hij weet heus wel dat je van hem houd. Hij komt er wel achter na de zoveelste kater dat dit het ook niet is. Ik zou me rustig houden en vertrouwen hebben dat ie wel tot inzicht komt. Het leven zit vol verassingen. Je weet nooit wat je kan verwachten, je ziet het. Dus dingen kunnen ook goedkomen en mischien niet met hem dat weet je niet maar wel met jou. Ook heb je nu verdriet en mis je hem. Het is vandaag eerste kerstdag je voelt je alleen maar bent het niet, een site vol mensen met dezelfde gevoelens. En ik denk nu al als dadelijk deze dagen voorbij zijn heb ik het ergste wel gehad zo met die kerst. Erger had het voor mij niet kunnen wezen in ieder geval. Hou moed en hou vol! Sterkte en dikke knuffel!

afbeelding van bjm

@komo..

hoi, je wilt hem wat laten weten, niet om verder te gaan, maar om er voor te zorgen dat hij je niet gaat haten...

ok...

ik denk zoiets van :

hoi .....

ik herinner mij nog vaak de leuke dingen die wij samen deden, ik was altijd erg onder de indruk van jouw attentheid en ik vond het ook erg leuk dat je regelmatig spontaan bij mij op bezoek kwam. ik vond het eveneens zeer leuk om te zien dat je bereid was je aan te passen aan mijn levensstijl.

zelf ben ik echter onvoldoende in staat geweest om mij aan te passen aan jouw levensstijl. je hebt gelijk dat er verschillen bestaan tussen jou en mij. dat wij anders denken, anders leven. ik vind het erg jammer dat ik niet in staat ben geweest om meer begrip voor jouw situatie te hebben, dat ik onvoldoende geduld heb gehad.

ik genoot te veel van jouw aandacht, te veel van de leuke dingen die wij deden als wij samen waren, dat ik je niet wilde delen met jouw studentenleven. ik had het idee dat dat misschien wel een vlucht was voor jou. ik heb toen te veel mijn gedachten ingevuld in plaats van goed naar jou te luisteren. de woorden die ik gebruikte om jou dat te vertellen waren niet de handigste. in plaats van op een positieve manier aan jou te laten weten wat ik wilde bewerkstelligen, nl dat wij meer tijd voor elkaar zouden hebben, koos ik ervoor om de relatie uit te maken en na een tijdje niets meer van mij te laten horen. daar baal ik nog elke dag van. De reacties die je mij gaf over dat einde, sloten immers aan bij hetgeen ik had gezegd. Ik persoonlijk vind het heel erg jammer dat het op die manier gelopen is.

ik ben verder gegaan met mijn leven en ik heb veel geleerd. ik blijf leren. leren op een andere manier te communiceren, duidelijker aan geven wat ik wil en wat ik niet wil. beter ook luisteren naar de andere persoon zodat ik duidelijker de behoeften aan de oppervlakte weet te krijgen zowel van mijn gesprekspartner als van mij zelf.

ik hoop dat het je goed gaat, dat je je geluk weer gaat vinden en ik zou graag tzt eens met jou een keer wat afspreken om eens wat bij te praten. Ik heb altijd heel erg genoten van jouw aandacht, van ons samenzijn, van ons samen leuke dingen doen.
als jou dat ook leuk lijkt dan hoop ik dat je contact met mij wilt opnemen.

groetjes

zoiets of bedoelde je wat anders ?
groetjes
bjm

afbeelding van Komodovaraan

verandert dit de zaak niet?

hey, ik zou inderdaad zo'n bericht naar hem kunnen sturen.
maar aan de andere kant voel ik mij ook te gekwetst om dit naar hem te sturen.

hij heeft me immers laten vallen als een baksteen.
ik heb van een vriend van hem, met wie ik had afgesproken moeten horen dat hij 2x in een enorm dronken bui gekust zou hebben met een vriendin van hem. niet dat er iets van gevoelens achter zat, gewoon zomaar..

die vriend heeft zijn verantwoordelijk toen moeten opnemen. terwijl mijn ex wéér dronken was, zat zijn vriend bij mij.
gewoon omdat ik totaal de kluts kwijt was over wat ik gehoord had.

ik ben in die tijd nog enorm ziek geweest. heb een week lang in het ziekenhuis gelegen..
mijn ex wist hier van, maar hij liet niks weten.

ik heb hem zelf moeten bellen. en zo gaf hij me wéér de bons, alles ging prima met hem! beter dan toen we samen waren. het ging niet goed tussen ons. maar was ik dan zo'n kreng geweest dat hij zo blij was van mij af te zijn?
Ik was echt ziek, en 'k heb mezelf nog nooit zo rot gevoeld.

hij is ook niet even attent geweest.. hield op zich ook niet al te veel rekening met me.
natuurlijk ben je voor ruzie met twee. en ik ben er zeker van dat ik ook fouten gemaakt heb.
maar in dit geval ben ik net iets te trots om mezelf op deze manier te gaan verantwoorden en te verontschuldigen.

afbeelding van rozenblaadje

@komodovaraan

Naar mijn mening kan je die brief het beste schrijven voor jezelf, niet voor hem. Ik bedoel daarmee als je dat helpt de zaken beter te accepteren moet je dat doen. Ik heb zelf ook een brief geschreven naar mijn ex omdat er veel dingen waren die ik hem niet gezegd had en ik voel me stukken opgeluchter nu ik hem dat gezegd heb. Ik had ook geen verwachtingen naar zijn reactie toe, dus als hij zou weglopen was dat ook goed voor mij. Ik wou gewoon mijn gedachten naar hem toe kwijt.

Je kan het op 2 manieren bekijken: de eerste manier is die die jij beschrijft; je stelt je zwak op en hij kan daar misbruik van maken (ook door niks te laten weten of onverschillig te doen). Bij de tweede manier ben je heel sterk omdat je net zegt waar het om gaat en kan hij je niet raken omdat dat niet het doel was van de brief.

Ik hoop dat je er uit geraakt! Heel veel liefs