Hier weer eens een berichtje van mij....over het algemeen genomen gaat het best goed met mij...
Alleen ik ben er wel achter dat ik echt oprecht zielsveel van hem houd en zou er zo weer voor willen gaan..Gisteren een soort van gesprek met hem gehad omdat hij de laatste tijd wel weer heel erg lief en aanhalig is...
Hij zegt; ik snap mezelf niet en snap het zelf niet maar ik vind het allemaal kut en heb het ook zwaar en ik weet nu al dat ik (en jij ook) straks in een zwart gat vallen als we apart wonen. Ik kan het je niet goed uitleggen maar ik wil het nu zelf doen..als er dan iets niet klopt of het loopt niet lekker dan heb ik het tenminste zelf gedaan en kan ik er niemand anders de schuld van geven...
Ik heb eigenlijk niet gereageerd, heb alleen gezegd dat ik hoop dat hij gelukkig wordt en ik het jammer vind dat dat er niet voor ons samen in zit....
En het gekke is; ik begrijp hem wel, alleen ik begrijp niet waarom hij nooit eens ergens keihard voor knokt..en het lukt me de ene keer beter om te accepteren dat het over is dan de andere keer....
En door het onder een dak wonen kom ik niet los van hem en andersom...sta gewoon stil...
Zucht
knokken
Het is echt niet te begrijpen waarom de ander er niet voor knokt. Waarom wil hij niet werken aan de relatie? Ik ben tegen hetzelfde probleem aangelopen en heb hem steeds weer een kans gegeven. Ik heb zoveel energie in de relatie gestoken en heb zo weinig teruggekregen. Het is wel heel makkelijk om voor hem om alles op z'n beloop te laten en geen besluit te nemen. Ik ben nu ontzettend verdrietig dat mijn relatie over is, maar ik denk echt dat hij nooit zal veranderen. Daarom raad ik je aan om echt voor jezelf te gaan en kijk naar wat voor jou goed is. Als jij verder wilt, dan zul je hem echt los moeten laten. En dat is het meest moeilijke dat er is!
lieve Anzil
Onbegrijpelijk dat hij niet knokt. Hij is kennelijk aan het loslaten. Maar het is wel moeilijk als hij dingen zegt als dat hij het ook zwaar heeft en in een gat zal vallen. Dan vraag je je toch af "waarom". Lieve Anzil ik wens je zoveel geluk en liefde toe!! En bovenal hoop ik dat jullie zsm het huis verkopen.
Knuffel, Panic
Lieve Anzil
Lieverd, het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar hebben gesproken...ik begrijp zo goed hoe je je voelt...het is ook moeilijk om verder te gaan terwijl je nog samenwoont, een kind samen hebt en gewoon nog van hem houdt! Ik hoop zo voor je dat het in ieder geval minder pijn gaat doen...Hier gaat alles wel ok, heb nu even een dipje maar niks ernstigs hoor, hoop dat wij het gaan redden uiteindelijk, maar dat hoor je allemaal nog wel.
Dikke pakkerd en zet hem ook. 2007 Brengt vast veel goeds voor je!