Start › Blogs › Meorb's blog

Ships...

afbeelding van Meorb
Ma, 13/03/2006 - 14:27 — Meorb

Hallo,

Ben hier redelijk nieuw in. Dus ik zal mijn best doen het allemaal een beetje duidelijk voor iedereen (*lees mezelf ) neer te zetten.

Het begon 2 weken geleden.. Net na de carnaval wou ze meer ruimte hebben.
Dit sloeg na een paar dagen al om in ''misschien kunnen we beter vrienden blijven.. Dit terwijl 4 dagen ervoor nog voor die liefde aan mij wordt verklaard. Nu na 2 weken rommelig contact heb ik besloten er ( met heel veel moeite ) een punt achter te zetten.

Maar hoe langer ik haar niet spreek, hoe meer ik haar mis. De pijn is afentoe echt ondragelijk. En de gedachte 'wat voor zin heeft het allemaal nog' wordt steeds moeilijker te onderdrukken.

Ik weet echt geen raad met mezelf drink teveel , eet te weinig. En heb het gevoel langzaam dood te gaan van binnen. Ik probeer zo min mogelijk aan haar te denken. Erg moeilijk.. Elk moment van rust dat ik heb slaat om in gepieker en gemaal.. wrom? wrom heeft ze dit gedaan. Ik heb niks fout gedaan.. Jezelf er mee dood gooien, maar goed dat lijkt me niet de oplossing. Ik merk wel dat terwijl ik dit typ mezelf toch wel wat beter ga voelen. Mischien een beetje zwak dat ik dit niet onder mijn eigen naam durf te doen. Maar zo kan ik me wel ( eindelijk ) uiten in hoe ik me voel. En niet door alles op te kroppen. Dit is eigenlijk niks voor mij. veel vertellen tegen een ''blog'' zowiezo veel vertellen is niks voor mij.. Maar goed. Volgende komen nog denk ik..

Met verdrietige groet
Meorb..

Ma, 13/03/2006 - 14:53 — Binas (of verwijderd)
afbeelding van Binas

Zwak? zeker niet zwak,

Zwak? zeker niet zwak, iedereen zit hier onderkoffer Knipoog
Ben blij dat het wat beter voelt de dingen van je af te typen! Ga daar vooral mee door als praten niet wil Glimlach Het moet eruit, krop het niet op, want daar voel je je alleen maar ellendiger door Glimlach
Het is nu een moeilijke tijd en dat zal nog even zo blijven, wil je niet ontmoedigen, maar het is de realiteit..
Maar uiteindelijk zal het slijten en zal je je langzaamaan beter gaan voelen en ook sterker.. Want wie zoveel verdriet voelt, komt dichter tot zichzelf en wordt gelijk gedwongen naar zichzelf te kijken, te verwerken en te leren Glimlach dit gaat je een ander en sterker persoon maken uiteindelijk.. Ik wens je erg veel sterkte toe!

Ma, 13/03/2006 - 14:58 — Meorb
afbeelding van Meorb

:)

Dank je Glimlach , ik was al een paar dagen aan het twijfelen of dit iets was wat mij kon helpen. En ik ben blij dat ik nu dan toch die stap gezet heb. Ik zal nog wel wat tijd nodig hebben denk ik voordat ik in ga zien dat het beter wordt/ of gaat worden. Maar zon reactie is iig wel een steun in mn verdrietige ruggetje Glimlach

Bedankt Glimlach

Ma, 13/03/2006 - 18:59 — EB
afbeelding van EB

En teveel drinken?? Daar

En teveel drinken?? Daar bedoel je vast geen water mee. Ik zou daar maar mee stoppen want zoiets maakt je de dag erna alleen maar verdrietiger. Accepteer de pijn en schrijf het hier van je af. Het is moeilijk maar wel beter.
Het komt heus wel goed.

Sterkte EB

Ma, 13/03/2006 - 19:35 — leentje
afbeelding van leentje

"En heb het gevoel langzaam

"En heb het gevoel langzaam dood te gaan van binnen."

Zo heb ik het nooit kunnen verwoorden, maar ik weet precies hoe je je voelt. Leeg van binnen, zo afschuwelijk, zoveel pijn. Ik hoop dat het snel wat beter met je gaat, maar het heeft tijd nodig, soms veel tijd, soms wat minder. Het helpt echt heel goed om het (hier) van je af te schrijven en zoek veel afleiding. Opeens komt er dan weer dat moment dat je je beter voelt, echt waar!! Sterkte! ('In het echt' heet ik trouwens ook niet Leentje hoor Knipoog)

Morgen schijnt de zon weer....

Din, 14/03/2006 - 14:59 — Meorb
afbeelding van Meorb

Moeilijk..

Ik ben erg blij voor de steun die ik krijg hier , had eerlijk gezegt niet gedacht dat het me zo zou helpen :$. Wat het drinken betreft. Vind het moeilijk , niet omdat ik een alcholist ben. Maar zodra ik haar spreek op MSN of per sms stuiterd de adereline al door mijn bloedbaan. En wordt ik helemaal hyper en overstuur. Dan heb ik iets nodig rustig te worden. Probeer het nu door gewicht te gaan heffen , of even onder de douche springen. Ik hou het voorlopig iig wel in de gaten want zon probleem hoef ik er niet bij te hebben Glimlach

Ik ben wel blij met alle reactie's wil ik nog een keer zeggen Glimlach
Vind het wel allemaal nog erg moeilijk , probeer positief te blijven
maar dat lukt nog niet helemaal.. Verdrietig

Stukje bij beetje krabbel ik weer overeind..

Grtziez Meorb

Din, 14/03/2006 - 15:42 — RZa
afbeelding van RZa

Niet meer doen

Hi ik heb je hele verhaal gelezenen weet hoe het voelt (wie niet hier). Dat je bent gaan drinken, tja voor mij werkt het niet, de kater is dubbel. Je zegt dat je opgefokt raakt als je haar weer spreekt via msn of telefoon. Dat gevoel ken ik ook, in mijn geval is het zelfsw zo dat we samen werken op dezelfde afdeling. Ze loopt de hele dag samen met een collegaatje en o wat hebben ze het gezellig. Ze wachten s'morgens op elkaar, vragen dezelfde diensten aan en ook prive gaan ze veel met elkaar om. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik afgedankt ben, dat het niks heeft betekent allemaal etc. Dat sloopt me stukje bij beetje, zeker omdat ik er niet van weg kan lopen. Jij hebt daarentegen wel de keus. Stop met bellen en haal haar uit je msn. Als ze contact zoekt wees daar dan niet zo happig op. Laat die telefoon maar even overgaan of blokker haar msn. Nu heeft ze nog veel te veel controle over je. Zij bepaalt jouw gevoelsleven, niet jij. Hoe zwaar het ook is, je zal haar toch moeten laten merken dat dit zo niet gaat. Ze zal het niet begrijpen dat jij haar nu negeert en gaat daar echt over na denken. Je wilt toch niet dat zij verder gaat met haar leven, terwijl jij wegteert van verdriet?

Heel veel sterkte.

Din, 14/03/2006 - 16:25 — Meorb
afbeelding van Meorb

Ik weet het niet meer..

Ik vind het zo moeilijk, Het ene moment zegt ze dat ze echt heel veel om me geeft en van me houd , dat ze me mist.. Dan hoop ik zo dat ze terug komt. Dan.. zie ik de realiteit weer onder ogen * of wat ik op dat moment als realiteit zie. En dan zak ik helemaal in.

Maar ik weet toch als ik haar block dat het echt over is. En ik block haar dan ook weer. Ik ben denk ik gewoon zwak dat ik dat niet vol hou. Ik haat dit alleen zijn.. Tot overmaat van ramp ben ik ook net een paar weken geleden 60 km verderop verhuist. En ken niemand in de buurt. Ik rij maar doelloos rondjes in mn auto. Beetje naar mn telefoon kijken die in mijn houder hangt aan mn raam.. hopend, hopend dat ze belt smst en me zo graag terug wil.. Maar ik denk ook dat ik mezelf niet voor de gek moet houden. Dat ik sterk moet zijn en moet zeggen : hier trek ik de streep en niet veder. Het lukt alleen nog niet echt helemaal. Alles blijft door mn hoofd spoken. De avontuurjes die we beleefd hebben. leef en leed dat we gedeeld hebben. Momenten van steun. Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Er is een zware 2 strijd in mij gaande waar mijn bloed van gaat koken en mijn hart sneller van gaat kloppen. op die momenten denk ik toch keer op keer , ik heb niks fout gedaan. Waar heb ik deze pijn aan verdiend? waarom ben ik zo alleen. Ik heb geen ouders of familie om op te steunen. Alleen mijn vrienden eigenlijk. En die wonen nu 45 min van me vandaan. Dus naja bellen. maar ja dat is toch geen goed surrogaat voor echt gezelschap. Ik weet ook niet of zij veder gaat met haar leven. Ik weet het niet meer.. ik weet het allemaal echt niet meer....

Troubled mind , weak as i am.

Grt Meorb