Vandaag was een bijzondere dag, de dag dat ik afsprak met de ex van mijn ex, het moment dat ik haar ging ontmoeten. (we hadden inmiddels al een jaar contact via app) Met name toen ik merkte dat mijn ex allerlei andere dingen deed met vrouwen (geen sex) en me daarmee belazerde, niet naar me luisterde, me niet respecteerde, heb ik contact met haar gezocht en al gauw kwam ik erachter dat zij ook al soortgelijke dingen met hem had meegemaakt toen zij samen waren.

Vanmiddag hebben we uitgebreid gepraat onder het genot van een bakkie thee en koffie, en ik ben tot een conclusie gekomen die mij ineens 20 stappen verder heeft gebracht in mijn verwerking.
Tijdens zijn relatie met haar deed hij precies hetzelfde, afspreken met exen, appen met exen, smsen, biosjes, etentjes, en totaal onbekende vrouwen, ze gaf aan totaal te zijn opgeslokt door hem, wat ze er ook van zei, hij luisterde niet, op een gegeven moment ging ook zij geloven dat ze alles verkeerd deed. Ook zij was zichzelf compleet kwijt, moest zichzelf weer helemaal terugvinden. Heel verhelderend om dit eens van een ander te horen....ook toen het uit was met hun nam hij na korte tijd contact met haar op, om weer in een goed straatje te komen, kortom, weer een ex opnemen in zijn vriendenkring. (die zielig genoeg alleen uit exen bestaat)
Zijn ex gaf aan dat hij gedurende hun relatie alleen maar deed waar hij zelf zin in had, haar compleet in de steek liet, dit heeft hij ook met mij gedaan.
Omdat hij niet alleen kan zijn, niet kan dealen met het idee dat iemand met de relatie is gekapt, zoekt hij meteen weer een volgend slachtoffer, om vervolgens tijdens zijn nieuwe relatie weer contact op te nemen met de laatste ex, en zijn excuses aan te bieden.

Hij liet haar altijd stikken, zoals hij dat ook bij mij deed. Altijd haar en mij het gevoel geven niet goed genoeg te zijn, niet zo moeilijk te moeten doen, alleen zn eigen egoistische leventje te leiden....
Toen wij een time out hadden (1 maand) zat hij met zijn ex te flikflooien, dat kreeg ik vanmiddag even te horen.

Dat ik dit met haar heb kunnen delen, maakt me ontzettend sterk. Ik voel me erg krachtig op dit moment, maar het heeft ook indruk op me gemaakt. Ik ben enorm blij dat ik een punt heb gezet achter deze kansloze relatie, en ik besef dat ik mijn ex nooit heb gekend, ik heb 2,5 jaar een relatie gehad met een totaal onbekende. Hij heeft zich altijd anders voorgedaan, en zal nooit zijn werkelijke ik laten zien.

H, wat ik jou wil zeggen is: dat je mij hebt laten lopen, is een groot verlies voor jou, wat er ook was, ik stond er voor jou. Wat heb ik mij enorm in jou vergist! Ik ben vergeten wie ik was, de mooie ik, mijn relatie met jou ging ten koste van mezelf. Door mijn liefde voor jou heb ik mezelf aan de kant gezet, ik ging zo door het vuur voor jou, en jij hebt het niet verdiend. Jij nam alleen maar, zonder ooit te geven. Mijn emoties, veegde je van tafel, zonder pardon. Ik ben zoveel beter af zonder jou, ik leer van mijn fouten: heb dit namelijk veel te lang laten duren, en jij, jij gaat verder zonder te leren, jammer van je kostbare leven. Onze tijd samen was 1 grote leugen, en als ik nu moet zeggen wie je bent, dan zou ik zeggen: geen idee, ik ken je niet, je bent een totaal vreemde voor mij. En ik kan je ook zeggen: je bent het niet waard, voor mij komt er een einde aan 2,5 jaar, met voor mij mooie momenten, maar toch moeilijk in te schatten of het wel allemaal echt was....Als je ooit denkt een vriendschap te kunnen aangaan met mij, dan kun je het wel vergeten, ik zal er niet zijn. Je hebt me vreselijk gekleineerd en ik zal hiermee moeten leven. Vaarwel, ik zal geen traan meer om je laten, je bent de tranen niet waard!

Orange