Hallo
Dit is voor het eerst dat ik via deze site hulp zoek,ik heb dit nog nooit eerder gedaan en ben er misschien ook niet zo goed in.Maar ik zit op het ogenblik zo klem met mijn gevoelens en weet niet waar ik terecht kan met mijn probleem. Ik ben een vrouw en al 32 jaar getrouwd met een man waar ik zoveel van hou en er heel veel voor over heb om ons leven weer waarde te geven ,helaas denkt hij er anders over en naar blijkt is zijn liefde voor mij door de jaren heen langzaam weggegaan, Wij hebben in ons huwelijk best wel eens kleine probleempjes gehad maar dat wisten wij altijd wel weer op te lossen mede door de liefde voor elkaar zijn wij samen één geworden en waren er geen woorden nodig maar begrepen wij elkaar door elkaar aan te kijken.
Maar nu ben ik hem kwijt en weigert hij om ook maar enegzins medewerking te verlenen om weer tot elkaar te komen,daar komt nog bij dat wij samen ook verbonden zijn door onze kinderen en kleinkinderen waar ik heel veel van hou en hun niet dat verdriet gun van wat ik als kind zijnde heb moeten verwerken en nog steeds niet heb kunnen verwerken ,het enige positieve van je verleden is dat ik een nuchtere en sterke persoonlijkheid door ben geworden met veel vechtlust om niet zomaar mijn huwelijk op te geven .
Ik blijf vechten maar hoe meer hij mij afstoot hoe meer ik naar hem verlang, mijn hart dat schreeuwt om zijn liefde.
Het enige wat mij rest is om geduldig te zijn en af te wachten hem ruimte te geven voor zijn eigen gevoelens maar ondertussen speelt hij wel met mijn gevoelens en wij hebben al zoveel met elkaar gepraat maar dat lost niks op .
Het enige wat bij hem telt is dat ik een goed onderkomen zal vinden en wij samen het bedrijf waar wij beiden eigenaar van zijn op een goede manier zullen beeindigen.m
Maar ook daar wil hij niet het initiatief voor nemen om zaken te regelen.
Ik wil hem op geen enkele manier benadelen ,niet financieel maar ook niet door schuld gevoelens of kwaadsprekerij van familie, vrienden of kennissen.
Daarvoor hou ik te veel van hem en daarbij komt dat ik niet materialistisch ben maar wel gevoelig voor aandacht ,een luisterd oor een schouder om op uit te huilen een aanraking een aai over mijn bol een aanraking en zijn liefde
Ben benieuwd hoe jullie hierover denken want ik heb alles wat in mijn vermogen zat al gedaan om zijn liefde voor mij te winnen ,maar ik voel me alsof er een strop om mijn nek zit en die steeds strakker komt te zitten .
Denk niet dat ik mijn leven wil beeindigen want ook die fase heb ik al gehad .
Ik geef niet op.