hallo, toch nog is even bloggen. Het is rustig tussen mijn ex en mij nu. van de week had ze problemen met 1 van haar kinderen, mij belt ze eerst en ik schiet tot de redding. Ze belt, face time, zie haar elke dag, er gaat geen enkele dag voorbij.
Het enige wat ik nog steeds kan doen is haar gewoon laten doen.
Eigenlijk hebben wij een doodnormale relatie maar zonder de intimiteit van kussen, knuffelen , s...
Het voelt raar, heb heel veel gevoelens voor haar en duidelijk het gevoel dat we het kunnen oplossen, van haar kant niets, maar ze zoekt wel alle dagen contact en vraagt om af te spreken. Van de week zelfs blijven eten bij haar, op vraag van de kinderen en haar.
Morgen moet ze heel de dag weg en ze vraagt of ik bereikbaar ben voor haar kinderen moest er iets zijn.
Ze spreekt ook regelmatig over het feit dat ze alleen wil blijven, hoe ik mezelf zie over een jaar als ik nog geen relatie heb,...
Nu zijn we beiden heel impulsief en kan alles snel veranderen. Soms vraagt ze ook een knuffel of een klein zoentje en zegt ze zelf dat ze me graag bij haar in bed heeft om vast te houden,....
Nu dit is zeer moeilijk voor mij maar beter dan niets.
Zou ik een streep trekken en doorgaan, blijven kabbelen, ik weet niet goed wat het beste is van mij. Nu geniet ik soms nog enorm van haar maar lig wel alleen in mijn bedje 's avonds.
Wij hebben heel veel steun aan mekaar en maken ook geen ruzie meer. Uit vorige blogs kan je ook afleiden dat de stoorfactor, en ik geef haar niet de schuld he, mijn dochter niet meer tussen ons staat.
Dit loopt zo nu al een maand, iemand een idee hoe ik hier mee moet omgaan ...